South Boys #2: Heartbreaker

Chapter 7

Nang maramdaman niyang bumabagal ang hakbang ko ay bumagal din siya. Parang tanga lang o.

Huminto na ako nang tuluyan saka pumantay sa kanya. "Sabay na lang tayo, malawak naman daan saka wala namang sasakyan."

Hindi siya nag-react. Mabuti naman.

"About Sissy Jillian," sabi ko pagkuwan. "Baka naman may jowa na iyon?"

Huling-huli ko ang pag-igting ng kanyang panga. Uy, protective ang kuya.

Wala lang naman, sinabi ko lang iyon para pang-asar sa kanya, saka pamatay ng awkward na hangin sa paligid. 

Dama ko kasi na bigla siyang natensyon nang magtabi na kami sa paglalakad. Sa tuwing napapadikit nga ang mga braso naming sa isa't-isa ay pasimpleng napapausod siya.

"Mabuti na lang talaga wala akong kuya."

"What?" Nilingon niya ako.

Lalo akong napangisi. "Wala. Sabi ko linis-linis din ng tainga pag may time ka."

Nagpatuloy kami sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa dinaraanan kong shortcut na eskinita. Napakadilim na roon dahil patay na ang ilaw ng katapat na bahay gawa nga ng lampas hating gabi na.

"Wala bang ibang daan?" narinig kong tanong niya.

"Bakit natatakot ka ba?"

Hindi niya pinansin ang sinabi ko. "Dumadaan ka talaga riyan kahit ganitong oras?"

"Grabe ka sa akin. Parang sinasabi mo namang lagi akong ginagabing umuwi."

Though totoo naman na madalas akong gabihin. Lalo na kapag naiinis ako kay Mommy, lumalayas talaga ako kahit gabi.

Itinuro ko ang eskinita. "Maiksi lang naman 'yan, saka onting kembot lang, nasa kabilang kalsada ka na. Para namang hindi ka pa nakakapasok diyan." Nahatid niya na kasi ako minsan.

Papasok na ako sa eskinita nang pigilan niya ako sa balikat. Nagtatakang napalingon ako sa kanya.

"Ako nang mauuna, sa likod kita," marahang sabi niya saka siya nagpatiuna papasok sa loob.

Nagkibit-balikat na lang ako at hinayaan siyang mauna. Doon niya nga ako pinapwesto sa likod niya.

Paglampas namin sa eskinita ay kahit paano, maliwanag na. May mga lamppost na sa gilid ng kalsada. Tanaw na rin ang bungalow house na tinitirahan ko. "Dito na lang ako."

Tutal isang tawid na lang ay bahay ko na, pwede na siguro ako rito.