နမ္ဂြၽန္းက companyမွ ျပန္လာရင္ ဆိုဘင္းတို႔မိသားစုကိုေခၚလာခဲ့မယ္ဆိုေသာေၾကာင့္ အိမ္အကူေတြအတူ
စားစရာမ်ားကိုျပင္ဆင္ေနမိသည္။
အခန္းထဲမွာရိွတဲ့သားငယ္ေလးကို ဧည္ခန္းထဲက
ကတၲိဘာ အခင္းေလးေပၚ ထားထားလိုက္ေတာ့
သိုးအရုပ္ေလးတရုပ္နဲ႔ ငိုသံတခ်က္မွမထြက္လာဘဲ တေယာက္ထဲေဆာ့ကစားေနေလ့ရဲ့။
တခ်က္ခ်က္သူရိွရာဘက္သိုၾကၫ့္ရင္း တခိခိနဲ႔ ရယ္ျပလာေသးျပန္တယ္။
ဒီလိုခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့သားငယ္ေလးကို ဘယ္လိုစိတ္ေတြနဲ႔
သူထားရစ္ခဲ့မိတဲ့ သူကိုယ္သူ နာက်င္သြားေအာင္
တခုခုလုပ္ခ်င္လာမိသည္အထိ သူေနာင္တရေနမိသည္။
"Da ~~da ~~ ခိခိ~~"
သူအလုပ္လုပ္ေနရင္း အသည္းယားလာတာမို႔ သားငယ္ေလးရိွရာႀသိဳ႔သြားရင္း သားငယ္ေလးရဲ့ ေမးလံုးလံုး အိအိေလးေတြနမ္းမိသည္။ ဒါကိုယားသြားပံုရတဲ့သားငယ္က
သူကို မ်က္လံုးအျပဴးသားေလးနဲ႔ေအာ္လာေတာ့တယ္။
"ပါးပါးကို ေအာ္တယ္ေပါ့ေလ ဟုတ္လား
ထပ္ယားေအာင္လုပ္ျပစ္ရမယ္!!!"
သူေနာက္တခါ သားငယ္ရဲ့ ပါးျပင္မို႔မို႔ေလး ၊ ႏွာဖ်ားလံုးလံုးနဲ႔
ႏို႔နံ႔သင္းေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးေတြကို နမ္းမိသလို႔
လည္ပင္းေလးေတြဆီ ႏွာေခါင္းေလး တိုးဝင္ေတာ့
သူမ်က္ႏွာကို အတင္းတြန္းလာေလရဲ့။
ဒီဂြမ္းလံုးေလး အားသန္လိုက္တာ!!
သူအေလ်ာ့မေပးဘဲ လက္ညိုးေလးေမးေအာက္ကိုထိေတြ့ကာ
ယားေအာင္လုပ္ေတာ့ သူလက္ကို လက္ေခ်ာင္းေသးေသးေလးေတြကဆုပ္ကိုင္လာေလရဲ့။
"Da~~DA~~ ခိ ခိ~~ "
သားငယ္ေလးကေဆာ့ရလိုပင္ပန္းသြားသည္ထင္ သန္းေဝလာတာမို႔ သိပ္ဖို႔အေပၚအခန္းေလးသို႔သူတက္သြားမိခဲ့လိုက္သည္။
"သားငယ္အေပၚ အျပစ္ေတြလုပ္ခဲ့မိတဲ့
ပါးပါးကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါ သားငယ္!! ပါးပါး
အခုအခ်ိန္ကစၿပီး သားငယ္ေလးအေပၚ
ဂရုစိုက္ေပးမွာပါ"
ေဆာ့ဂ်င္သားငယ္ေလးကိုသိပ္ၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့
အတြင္းေရးမွဴးလီေရာက္ေနသည္ကိုေတြရသည္။
ဒါေၾကာင့္ နမ္ဂြၽန္းေရာရိွေနမလားဆိုၿပီး ရွာမိသည္။
