My Girl | Chanmin ✓

6 "baba."

° S E U N G M İ N °

"Baba bebeğimin elbisesi yırtıldı."

Kızım bir elinde bebeği bir elinde kıyafetiyle yanıma geldi. "Hyunjin amcam almıştı."

Ağlayacak gibi olduğunda onu kucağıma alıp alnına bir öpücük bıraktım. "Üzülme bebeğim. Dikeriz olur biter."

Gözleri anında ışıldadı ve boynuma sarıldı. "Seni çok seviyorum babacığım."

"Bende seni seviyorum birtanem."

Ona nasıl söyleyeceğim? Tanrım yardım et.

"Bebeğim sana bir şey söylemem lazım."

"Söyle baba."

Ne kadar zor baban geri döndü demek? Tepkisi nasıl olacak acaba? Peki babasının Chan abi dediği adam olduğunu öğrendiğinde ona en başında söylemediğim için kızar mı bana? Kızmasın.

"Kızım... Hani senin diğer baban var ya."

Diğer babasından bahsedince endişeyle baktı gözlerime "Baba... Chan abi bir şey mi dedi sana?"

"Hayır bebeğim Chan bir şey söylemedi."

Boğazını temizleyip kucağımdan inip yanıma bağdaş kurup oturdu. Elleriyle oynayarak masumca konuştuğunda onu ısırmak istiyordum.

"Peki diğer babama ne olmuş ki?"

"O Avustralyaya gitmişti. Söylemiştim sana zaten bunu neyse... Diğer baban geri dönmüş bebeğim. Şuan Kore'de."

Gözlerini sonuna kadar açıp baktı bana. Gözlerinden ne kadar şaşkın ve mutlu olduğu belli oluyordu. Onu hiç tanımamasına rağmen onu çok özlemiş.

"Yani o buraya mı gelmiş? Peki niye benim yanıma gelmedi?"

Yüzünü astığında yanaklarını avucumun içine aldım. "Geldi bebeğim... Hatta Kore'ye geldiği gün buldu seni."

Şaşkın şaşkın bakıyordu bana "Benim yanıma kimse gelmedi ki baba. Ne zaman geldi yanıma?"

"Chan... Senin baban."

Bir şoku üstünden atamadan diğeri geliyordu. Ama sanırım en büyük şoku buydu.

"Chan abi... Babam mı?"

Kafamı yavaşça salladığımda ağlamaya başladı. Ona sarılmak istediğimde önce çekildi. Çekildiğinde korktuğumun başıma geldiğini düşünmüştüm.

Ama benim kızım çok akıllı ve düşünceliydi. Yaşlı gözlerini kaldırıp bana baktı. Hızlıca gelip sarıldı ve boynumda ağlamaya devam etti.

Ağlaması dindiğinde geri çekilip gözlerini sildi. Burnunu çekip bana baktı. "Chan abi... Yani Babam, o tekrar gidecek mi? Bizi yine bırakacak mı?"

İşte bu yüzden Chan'a onu terk edecek misin dedim. Kızım bundan çok korkuyor. Tekrar onsuz kalmaktan, beni ağlarken görmekten korkuyor.

"Gitmeyecek. Söz verdi bana. Artık seninle kalacak."

Sevindi. Gözleri sevinçle parladı. "Şey, baba."

Onunla görüşmek isteyecek.

"Chan abi yani babamla konuşmak istiyorum. Konuşabilir miyim?"

Yutkundum. Benden bu konuda çekiniyordu. "Tabi kızım. Baban o senin tabii ki konuşabilirsin. Hem yarın akşam kreşe gelecek. Çıkışta biraz gezersiniz sonra eve geri getirir seni tamam mı?"

Hızla ellerini çırptı. "Evet, evet olur tamam!"

Onun bu sevimliliğine gülüp onu yataktan indirdim. Poposuna hafifçe vurdum. "Hadi bakalım dişlerini fırçala uyku vakti geldi. Koş!"