The Vicant's Crest (Wattys 2021 Winner)

Chapter 45: Her Goodbye

"Paanong nabawi niyo si Leo nang wala man lang kapalit kay Enchantress?"

Mula sa mesa na kinauupuan naming magugrupo ngayon sa kitchen hall ay nagtanong si Sev habang patuloy niyang kinakain ang pagkaing nakalagay sa kanyang plato.

Maging sina Jill, Lara, Kairus at Harmon ay hindi makapaniwala habang sila'y nakatingin kay Leo na ngayon ay kumakain na ng pagkain. Mukha nga itong vegetarian ngayon dahil masiba siya sa pagkain ng mga gulay na nakahain sa hapag.

Naririto kami ngayon sa kitchen hall, sa gilid. Napagpasyahan kasi ni Jill na magsama-sama na lamang kami rito mula kanina pa. Actually, kaming dalawa ni Sev ang nauna rito. Ngunit nakita kami ng grupo ni Jill pati na sina Zach at si Leo kaya't pinasabay ko na silang lahat dito sa iisang mesa. Sabay kaming kumakaing lahat.

Mabuti na nga lang at nakilala pa nila si Leo noong makapasok kami sa loob ng palasyo. Isa pa, nakasuot pa naman siya ng Vicant's suit kaya't medyo mayroon pa siyang swerte upang makilala ng ibang mga kasama namin dito sa loob. Pinayagan na rin siya nina Cantis at ni Mrs. Crow na dumito si Leo. Hindi na siya binigyan pa ng kwarto dahil ukupado na ang lahat at mayroon na iyong nagmamay-ari. Kaya pansamantala na muna siyang nasa kwarto ni Zach ng ilang mga araw.

Ang sabi ko sa kanya'y pagkaalis ko ay puwede na niyang tulugan ang ibinigay na kwarto sa 'kin, na siya namang pinayagan ni Zach at hindi na rin nakatanggi pa si Leo.

Sa totoo lang, ipinagbabawal ang pagsasama ng dalawang Vicants sa iisang kwarto upang matulog. Dahil baka magwala pa ng kanilang mga kapangyarihan lalo na't ang iba ay hindi pa nila kilala ang isa't isa. Sadyang napakaswerte lamang ni Leo na pinayagan siyang manirahan dito sa loob ng palasyo. And lucky to say, kapatid din naman siya ni Zach kaya't pinayagan na rin siyang makihati sa kwarto ni Zach.

Ang yapak ng mga sapatos ang siyang naririnig ng aking mga tainga habang namumutawi ang katahimikan sa loob ng kitchen hall. Wala man lang akong naririnig na kahit na anong kwento man lang na lumalabas mula sa bibig ng ibang mga Vicants.

Kung dati ay gustong-gusto nila akong mawala sa mga mata nila dahil ang tingin nila sa akin noon ay magnanakaw ng crest, ngayon ay pinapansin na ako ng mga ito. Dahil na rin siguro sa pagiging protector ko ng crest kaya't nagbago ang pananaw nila sa akin.

Tumigil sa pagkain ng lutong gulay si Leo saka siya tumingin kay Sev. "Dahil sa kapangyarihan ni Rhia," sagot nito mula sa katanungan niyang iyon saka niya ako tinungo ng tingin. Binigyan niya ako ng masiglang ngiti bago nito siniko ang kuya niyang busy sa pagkain ng noodles.

Nag-react naman ito't napaupo nang tuwid dahil sa ginawa ng lanyang kapatid. Napatigil din siya sa pagkain ng noodles. "Leo!"

"Ikaw na lang ang bahalang kumausap kay Sev, bro!" Nginitian niya ang kanyang kuya. Itinuro niya ang pagkain. "Busy ako sa pagnguya, oh!"

Napatawa naman ako nang mahina.

"Sa tingin mo, hindi ako kumakain?" Tanong nito sa 'kin.

"Kayong dalawang magkapatid kayo, huwag niyo na lang sagutin ang tanong ko," singit ni Sev sa kanilang dalawang magkapatid bago ako nito tinungo ng tingin. "Si Rhia na lang kakausapin ko. Ayoko kayong dalawang kausap."

Ipinagpatuloy ni Leo ang kanyang kinakaing gulay. Maging si Zach ay sumubo na rin ng noodles ngunit hindi niya inaalis ang tingin sa 'kin.

Bumuntonghininga ako. "Gaya ng sinabi ni Leo, ginamit ko ang kapangyarihan upang mabawi namin ang kapatid niya." Tukoy ko kay Zach na hanggang ngayon ay nakatingin pa rin sa akin na para bang mayroon itong nais sabihin.

At mukhang nalaman ko rin ang bagay na iyon dahil naalala ko ang itim na liwanag na kumalat na sa buong magkabilang paa ko at nakita niya ang bagay na 'yon.