South Boys #2: Heartbreaker

Chapter 4

Dumura si Wayne ng dugo. Pasuray-suray niyang dinuro si Jordan. "Nakipagbasag ulo ka para sa ganyang babae? Syota ng bayan 'yan!"

"Laspag na 'yan!" sabat ng nakalugmok sa sahig na isa pa sa tropa ni Wayne. "Mahilig sa lalaki, mana sa nanay niyang kabit! Kumabit sa mayaman para di na magtrabaho, pasustento na lang!"

Nanlaki ang mga mata ko. "Bastusin mo na ako, pero wag ang mommy ko, gago!" Susugurin ko sana ang nambastos kay Mommy nang mauna na itong tadyakan ni Jordan sa dibdib.

Nagtakbuhan na ang mga tropa ni Wayne. Si Wayne naman ay iika-ika na sumunod na rin.

Akmang hahabulin ni Jordan ang mga ito nang pigilan ko siya sa pulso.

Napatingin siya sa kamay ko na nakahawak sa kamay niya. Kahit ako ay nagulat sa biglang paghawak ko sa kanya.

Matagal na nakatingin lang kami sa isat-isa.

"T-thank you..." mahinang anas ko nang maapuhap sa wakas ang aking boses.

Ang galit sa malamig niyang mga mata ay bahagyang kumalma.

Binitiwan ko ang kamay niya. "Pero sana hindi mo na sila pinatulan." Umiwas ako ng tingin. "Sana tinawag mo na lang iyong guard at hindi ka na nakipag-away sa kanila..."

Dinampot ko ang shoulder bag ko at ang black varsity jacket niya na nahulog kanina sa sahig. Ang jacket ay walang imik na ibinigay ko sa kanya.

Wala siyang sinabi na kahit ano. Tinalikuran ko na siya at humakbang na ako paalis.

Tumutulo ang luha ko habang naglalakad patungo sa gate. Hiyang-hiya ako sa kanya at sa sarili ko. Nanginginig pa rin ako sa takot dahil kung hindi siya dumating, malamang na na-rape na ako.

"They're no longer minors, sue them."

Natigilan ako sa paglalakad nang marinig ang boses niya mula sa likod ko. Nakasunod pala siya sa akin.

"Hindi sila dapat makatakas sa ginawa nila sa 'yo."

Suminghot ako at umiling. "Hindi na."

Narinig ko ang pag-tsk niya. Mayamaya ay nasa tabi ko na siya.

Gulat akong napalingon nang kunin niya ang shoulder bag ko sa akin. Isinukbit niya iyon sa balikat niya, kasama ng kanyang black backpack at ang black varsity jacket.

"I'm serious. Kailangan silang maparusahan."

Nagpunas ako ng luha gamit ang aking mga palad. "Mapapahiya lang ako kapag nalaman ng mga tao ang nangyari. Masasaktan lang ang mommy ko. Wag na."