Can Kırıkları

2. cehenneme hoş geldin

"Yeter Deniz kızılkuş...!
sen ne yaptığını sanıyorsun kaçacağını mı sanıyorsun? "

"Seni küçük şeytan.!Ben Aras akdağ; senin çıkmazınım benden izinsiz nefes bile alamazsın...!"
dedi.

Adını, adımı bile ilk defa duyduğum tanımadığım bilmediğim bu kibirli adam.
"Cehennemime hoş geldin " diyordu ve tiksinerek bana bakıyordu.

Kulaklarım benimle alay ediyorlar
sanki gökyüzünden metrelerce yükseklikten aşağı bırakılıp yere çakılmışım gibi.

Bedenim parçalara ayrılmış bilinmeyen yerlere savrulmuş toparlayamıyorum parçalarımı
bulamıyorum.

Dizlerimin üzerinde yere kapanık şekilde yukarıdan bana bakan kibirli adamın, neyden bahsettiği hakında hiç bir fikrim yok.

"Sen kızılkuş! kaçacağını mı sandın!?"

N.....nee diyorsun?

"Bilmiyormuş ayağına yapma!"

"karşında çocuk mu var senin?"

neyi? benden ne istiyorsun niye bağırıyorsun kimsin sen?

"Sana soru sorma hakkını verdim mi Kızılkuş?!"
dedi.

Kafayı yiyorum niye bana karşı bu kadar kötü.?
birbirimizi tanımıyoruz bile. Ben kedimi bile tanımıyorum. Kimim ben? adımı bile karşımdaki bu yabancıdan duydum.

"Sen söylediklerime uyacaksın Kızılkuş!"

"Ya yeter!! bağırma! bağırma!
diyerek:
anlamadan gözyaşlarıma boğuldum canım çok yanıyordu bir de üstüne azar işitiyorum.

"Neyden bahsettiğini gerçekten bi..bilmiyorum"diyecekken karnıma keskin sancılar saplandı karnımda
ılık bir ıslaklığı hissediyordum.

parmak uçlarımla dokunduğumda
yapışkandı buda ne?
Elimi karnımdan çekip baktığımda kırmızıydı.

Şaşkın gözlerle ellerime bakıyordum çenem titremeye başladı gittikçe iniltiler çıkıyordu ağzımdan
canım çok yanıyor!

O sırada kibirli adam bana doğru baktı önce yüzüme sonrada kanlı ellerime baktı.

"Kahretssin olacağı buydu işte!"

panikle bana doğru eğilip elimi tuttu...

"Ne yaptın sen? kanaman var "

"Ben... bilmiyorum! ne oldu ?"

Ellerimi bırakıp hışımla tişörtümü karnımdan yukarıya doğru sıyırdı.

"Dikişlerin patlamış yaran açılmış kahretsin, enfeksiyon kapacak! "

"Ne yarası bana ne oldu?"

"Daha yeni zorlu bir ameliyattan çıktın durumun çok ağırdı ameliyat olmasaydın geberirdin "

neden?

"Çünkü kaza yaptın ölecektin? "

"Ah! çok acıyor" gözlerimden damlalar akıyordu.
anlamsızca yüzüne bakarak "Hiç bir şey hatırlamıyorum." dedim.

"Durumun çok ağırdı kafana aldığın darbeler ve karnında açılan yaralardan ameliyat oldun"

"Bu yüzden hafızan kayıp!!!" dedi.

Tanımadığım bu yüz beni kucaklayarak büyük bir hızla
bir kaç metre uzaklıktaki arabaya doğru götürürken, acılar içinde elimle yarama bastırıyordum.

"tamam iyileseceksin merak etme geçecek bunlar" dedi.

Çaresizce başımı onaylarmışcasına salladım. Başka çarem yoktu
şuan sağlıklı düşünecek değildim karnımdaki keskin ağrılardan dolayı.