Te Dashurrej

28/Mos,mami!!!

OLIVIA POV:

-Pikaaaaaaa-mamaja ime ndodhej perballe nesh. Siper faqeve te kuqe kishte vendosur duart e saj te rrudhura nga sakrificat e jetes.

U ngrita menjehere dhe Rajani gjithashtu u ngrit nga vendi i tij kur ne dhome hyri im vella.

-Nuk eshte ashtu sic mendoni...me besoni-thash dhe shkova drejte tim vellai per te shpjeguar gjithcka.

-Une kisha besim tek ty ndersa tani te gjej ne kete lloj situate? Bem gabim qe nuk te martuam me para, babai kishte pasur te drejte-foli.

-Po nuk eshte ashtu sic thoni...

-Turp, turp te kesh...-tha ime me dhe mu afrua ndersa une ula koken.

Ku kisha gabuar? Cfare po ndodhte? A kisha une te tera fajet per gjithcka qe po ndodhte ne shtepi.

-Me shiko ketu...-degjova zerin e time meje dhe ngrita koken. Ajo drejtoj gishtin nga Rajani-Ky do te behet burri jot I ardhshem-tha.

-Cfare??! Joo...jo jo jo jo nuk mund ta pranoj kete gje. Kjo nuk do ndodh nuk eshte ashtu sic e pate. Syte ju genjejne...Mami te lutem me beso nje here ne jeten tende.

-Ndoshta mund te jem e vjeter ama ajo qe pash ishte e kristalte si qelqi...-ajo uli koken. Besimi qe kishte pasur me pare ishte zhdukur.

Syte e mi u preken. Si ka mundesi qe kurre nuk me kishte dal ne krahe e kurre nuk me kishte mbeshtetur sic duhet.

-E di cfare?-Syte e mi mbusheshin me lot ndersa une perpiqesha t'i mbaja ato- Ju kurre nuk keni besuar tek une atehere pse une vazhdoj te luftoj qe te krijoj besimin tuaj per mua? Pse kurre nuk me besoni? A mund te me kuptoni nje here dreqi ta haj? Doja ate qe doja per shkolle ju nuk deshet e akoma nuk doni. Neper koncertet e mia nuk keni ardhur kurre te me shikoni...tashme shikoni dicka qe nuk eshte ashtu sic mendoni dhe direkt martese. A mund te mendoni nje here per femijen tuaj? Une jam jetimeee?! Cfare jam une qe kurre nuk mendoni nje te mire per mua...-fjalet e mia ndonese ishin te renda aq sa hidherimi im. Me martesen time endrrat e mia do te shkaterroheshin te gjitha.
Nje moment ndjej nje shpull te fort qe ma con koken nga krahu tjeter. Vendos doren mbi faqen e skuqur dhe te nxehte nga inati dhe nuk e kthej koken per te pare nenen time ne sy.

-Hej...-Rajani del para meje si per te me mbruar-Gjithcka qe pate zonj ishte nje gabim. Vajza juaj eshte nje vajze e shkelqyer dhe ju nuk duhet ta trajtoni ne kete menyre.

-E cfare ju duhet ju menyra se si une e edukoj vajzen time? Kush je ti nje here qe me flet dhe me ligjeron ketu si papagall...C'do prej saj?

Ktheva koken dhe I pasha ta te tre. Ndjeva shikimin vrases te mamas sime dhe te vellait tim qe here pas here shikonin dhe Rajanin me hijen e dyshimit. Vija re me kujdes se si im vella, Luani merrte fryme si I cmendur por po e permbante vetem pa ja thyer hundet Rajanit.

-Une asgje...ne jemi dy shok te mire...

-Tashme do e kesh grua-nderhyri mamaja ime.

-Zonje...

-Ti qelbsire...ca doje me motren time? Ta preva fytin po te pash dhe nje here me ate...Te vrava po te them... Tipat si ty I kam pare shume kohe me pare...Do te te var mu ketu...-tha ai ndersa mamaja po e mbante ne menyre qe Luani mos te bente dicka te pabere.

-Luani im...qetesohu, ky do te jete kunati yt I ardhshem nuk do te bejme keshtu-Mamaja ime ishte nje grua e qete e cila perpiqej t'I zgjidhte gjerat me qetesi dhe maturi te tepert.
Sa here I kundervihesha ajo qendronte e ngrire perpara meje. Me nje fytyre te qete qe here here ngrysej por nuk tentonte te bente ndonje gje te cuditeshme. Fliste dhe qendronte me duart dhe gishterinjte e kryqezuar bukur.