✎ 𝐜𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 : 09

559 79 5
                                    

"janganlah lepaskan. kalau kau hilang macam mana?"

"ish, ye ye."

aku harungi rumah hantu sambil tangan aku dipegang erat oleh jeongwoo

hm, janganlah blushing time macam ni.

di hujung perjalanan ada pintu berwarna merah. pintu tu nampak pelik dari pintu lain dan aku rasa tak sedap hati.

aku menghentikan langkah secara tiba-tiba.

"kenapa?"

"t— takut."

"kau ni budak umur 7 tahun ke ha? aduh, chill je lah."

"tak nak, aku nak patah balik."

"kalau nak, kau pergi sorang."

hm memang tak lah aku nak patah balik. kau ingat senang ke jalan sampai sini!

"so, how? kau nak patah balik ke?"

"t— tak."

"ha kalau macam tu, jom. pegang tangan aku kuat-kuat."

"okay."

pintu berwarna merah dibuka perlahan. bilik tu gelap sangat-sangat, aku tak nampak apa-apa lansung.

tangan aku terasa tidak dipegang lagi oleh jeongwoo. aku menggapai-gapai mencari tangan dengan harapan tangan aku disambut, tapi tidak.

"park jeongwoo. mana kau ni."

"..." diam, tiada sahutan.

"j— jeongwoo janganlah buat macam ni. tak lawak tau."

telinga aku tiba-tiba menjadi sejuk seperti ada yang meniup.

"ah, tak payahlah buat macam ni. kau ingat aku takut ke ha."

"jung nayoung~" suara budak kecil tiba-tiba memanggil aku dengan nada yang perlahan.

"park jeongwoo. tak payah nak buat lawak dekat sini boleh tak? tak lawak pun lah!"

"jung nayoung~" sekali lagi, dengan suara yang sama.

"jeongwoo, dah lah."

aku menangis teresak esak kerana terlalu takut. tiba-tiba aku rasa seperti tangan aku dipegang sekali lagi.

"aku takut lah. aku nak keluar dari sini!" aku menjerit ketakutan.

lampu telefon tiba-tiba dibuka dan aku nampak jeongwoo berdiri dengan riak wajah yang agak cemas.

"it's okay, aku ada dekat sini." kepala aku diusap perlahan.

dia usap kepala aku weh ARGHHHHHHHH. adegan kdrama apakah ini?!

"kau okay tak ni?"

"o— okay."

"dah, jom kita keluar cepat."

pintu keluar dibuka perlahan dan nampak eunbi dan yunho sudah pun menunggu kedatangan kitorang.

eunbi jadi gelabah bila nampak mata aku dah berair akibat menangis tadi.

"nayoung, are you okay?"

"jung yunho, kau tengok ni! tak pasal-pasal nayoung menangis. kan aku cakap tak payah buat."

"manalah aku tahu. aku just nak main-main je."

𝐂𝐑𝐔𝐒𝐇 || 박정우Where stories live. Discover now