✎ 𝐜𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 : 11 (𝐞𝐩𝐢𝐥𝐨𝐠𝐮𝐞)

533 74 3
                                    

× choi yeonjun ×
"hello?"

"hello, yeonjun." - wonyoung

"ye, wonyoung? kenapa ni?"

"kau still sayangkan aku, right?" - wonyoung

"mestilah aku sayangkan kau. kenapa?"

"hm, aku nak bagitahu kau sesuatu ni." - wonyoung

"bagitahu tentang apa? nampak macam penting je?"

"j— jeongwoo kacau aku lagi." - wonyoung

"what? sampah tu kacau kau lagi?"

"ye.. dia senyum senyum dekat aku and then dia bagitahu semua orang yang dia suka aku. kau tahu tak, sekarang ni aku dah tak rasa selesa dekat sekolah. rasa macam aku ni diperhatikan." - wonyoung

"kenapa dia buat macam tu dekat kau ha. ye, aku tahu kau cantik but perlu ke jeongwoo buat sampai macam ni?"

"yeonjun, I don't know how.." - wonyoung

"aku dah tolak, tapi dia paksa aku untuk terima dia." - wonyoung

"aku tak suka lah bila macam ni." - wonyoung

"jang wonyoung.."

"now tell me.. kau nak aku buat apa dekat dia?"

"anything?" - wonyoung

"anything for you, wonyoung. aku tak sanggup tengok kau merana macam ni."

"aku nak kau pukul dekat kepala dia, boleh?" - wonyoung

"pukul kepala dia? tapi kenapa dekat kepala pula?"

"aku nak jadi main roles yang always diingati sampai bila-bila dalam love story jeongwoo." - wonyoung

"boleh, right?" - wonyoung

"boleh. anything for you, sweetheart."

"lagipun aku memang dah lama geram dengan dia tu."

"aku percayakan kau, yeonjun." - wonyoung

"and thank you so much sebab tolong aku. aku dah tak tahu nak cakap dekat siapa tentang ni.." - wonyoung

"aku sayangkan kau sangat-sangat, you know it, right?" - wonyoung

"mestilah aku tahu."

"dah, jumpa nanti okay?"

"bye, sweetheart."

"alright, bye." - wonyoung

▃▃▃▃▃▃▃

seperti yang dah dirancang, aku akan tunggu dia di laluan berdekatan dengan rumahnya sehinggalah dia muncul dan kemudian aku terus pukul kepalanya.

aku tak bawa peralatan pun, hanya guna sebatang kayu yang diletakkan di tepi jalan.

jeongwoo dah sampai dan hanya tunggu masa yang sesuai untuk aku serang.

"park jeongwoo, kau tunggu. aku akan kerjakan kau hari ni." sambung aku lagi.

aku berjalan perlahan ke arahnya tapa membuat sebarang bunyi dan cepat-cepat memukul kepalanya menggunakan kayu tadi.

"argh! s— siapa yang pukul kepala aku ni."

jeongwoo jatuh terbaring di atas jalan sambil menahan kesakitannya.

mungkin jeongwoo nampak aku, jadi dia minta tolong selamatkan dia.

kayu yang digunakan untuk pukul dibaling ke tepi dan terus berlari sejauh yang mungkin tanpa memandang lansung ke jeongwoo yang sedang terbaring.

𝐂𝐑𝐔𝐒𝐇 || 박정우Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu