✎ 𝐜𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 : 15

529 73 4
                                    

TAMAN SEKOLAH
soojin ambil keputusan untuk serang wonyoung. walaupun aku dah cuba untuk tenangkan soojin, dia tetap juga dengan pendirian dia.

wonyoung yang sedang sibuk bermain telefonnya sambil tersenyum diterjah dari belakang.

"jang wonyoung!"

"haish— kau ni dah kenapa? dah gila ke?"

"kau kata aku gila?"

"ye ah. kau tak boleh nak panggil aku elok-elok ke?"

"orang bodoh macam kau ni tak layak lah nak dipanggil elok-elok."

"kang soojin, what's wrong with you? kau dah gila ke?"

"oi, perempuan. sepatutnya aku yang tanya soalan tu dekat kau. kau dah gila ke ha? kenapa kau buat macam tu dekat dia?!" soojin menaikkan nada suaranya sedikit.

"korang ni, macam tak ada benda lain nak tanya eh? tak habis-habis nak tanya tentang lelaki tak guna tu."

"makin lama aku tengok muka kau, makin aku rasa nak cekik kau sampai mati tau."

"jang wonyoung. jaga langkah-langkah kau, aku perhatikan kau 24 jam and aku tahu semua benda yang kau buat. kau jangan ingat aku tak buat apa-apa."

"a— apa? kau stalk aku ke ha!"

KELAS
beberapa minit kemudian, akhirnya soojin melangkah masuk ke dalam kelas. sampai hati dia tinggalkan aku!

"kau pergi mana ha? dah lah kau tinggalkan aku sorang-sorang tadi."

"sorry, tadi aku pergi jumpa someone sekejap."

"okay okay."

"ha, lupa. nayoung, kau nak study dengan aku tak?"

"jom!"

"okay, nice."

WAKTU BALIK
"hm, bye bye. jumpa nanti okay?"

"okay. bye bye, take care!"

aku biarkan kereta yang dinaiki oleh soojin pergi dahulu, baru lah aku gerak.

yeonjun tiba-tiba muncul di tengah orang ramai dan berjalan ke arah aku.

"hai, nayoung." senyuman lebarnya mula ditayangkan.

"eh, yeonjun? hai. awak tak balik lagi ke?"

"belum lagi. awak ada tunggu siapa-siapa ke?"

"tak ada lah, saya tak tunggu siapa-siapa pun. kenapa?"

"kalau macam tu, nak tak kita balik sama-sama?"

"tak apa ke?"

"ah, tak apa lah. lagipun saya free lepas balik sekolah ni."

"okay. kalau macam tu, jom lah."

"okay, jom."

sepanjang perjalanan tu, kitorang berbual tentang macam-macam benda and gelak sampai tak ingat dunia.

tapi..

aku still rindukan jeongwoo.

langkah aku terhenti betul-betul di hadapan kedai serbaneka yang berdekatan dengan rumah.

- throwback -
KEDAI SERBANEKA
"weh, jeongwoo. tak apa ke kalau kau balik lambat? kan nanti lambat, membebel pula mak ayah kau."

"tak apa, it's okay."

jeongwoo kembali menghirup mi ramyeon nya, tapi nampak gayanya macam lambat lagi je balik.

"park jeongwoo, kau nak aku tunggu kau sampai bila ni?"

𝐂𝐑𝐔𝐒𝐇 || 박정우Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ