My Immortal Crush

36

"Where's dad?"  Tanong nito dahilan para tumigil sila sa pagsasalita.

"Ah he's still on your company firm po at sa pagkakaalam ko, marami po siyang appointments for today." Sagot naman ni Manang Aida, isa sa mga matagal nang nagtatrabaho kina Mr. Wong.

"Mga anong oras ho siya makakauwi?"  Deanna asked again.

"According to his driver, he will be at home by 9 or 10 pm." Manang Aida replied then Deanna just nodded to her.

Wala namang gagawin si Deanna kaya naisipan niyang libutin muna ang buong bahay. She went first to the kitchen even if she's not good at cooking, then to the theater room and she even checked the guest rooms. Sa laki ng bahay nila, napagod siya atsaka tumambay muna sa kanilang garden para umupo at magpahinga. She inhaled the fresh air, hearing the chirping of the birds. Lihim siyang napangiti kung gaano ka-kalmado ang lugar na ito.

"Sarap sa pakiramdam noh." Napalingon si Deanna doon sa nagsalita at nakita niya si Ponggay na umupo sa tabi niya.

"What do you mean?" Gulong tanong ni Deanna.

"Na malayo ka sa lahat ng mga problema mo sa buhay. Tahimik, walang gulo at payapa. Wala kang ibang iniisip kung hindi sarili mo lang." Sagot ng kanyang pinsan na nakatingin sa kawalan.

"As if ganun kadali lahat."

"Yun lang. Dahil sa mundong ginagalawan natin, it's really hard to do something when you are just thinking about for your own good." Tumigil sandali si Ponggay at tinignan si Deanna. "Now tell me, why did you came back here again?"

Naguguluhang tumingin naman ang isa sa kanya pero kahit nagtataka, sumagot siya ng diretso.

"It's because I want to end all of this, all of his shits. Hindi ko na kayang makita ang ibang tao na naloloko at hindi ko hahayaang mabuhay siya ng maayos hangga't hindi ko nabibigyan ng hustisya ang pagkamatay nila mom. I'm not blaming him Pongs. But the thing is, why didn't he do something about their death? Kahit isang balita man lang tungkol sa pagpapaimbestiga niya about dun, wala akong narinig. I don't know. Para bang wala siyang pakialam." Tears were forming on her eyes. Napasandal na lang din siya atsaka umiling.

"I can't also tell Deans. Hindi tayo pwedeng manisi kung wala tayong proof laban sa kanya."

"Kaya nga ako bumalik dito dahil gusto ko nang matapos ang lahat." Tumayo si Deanna at seryosong tumingin sa kasama. "Are you with me?"

Ponggay also stood up and smiled.

"Of course Wongskie, I got your back."

=====

Both of them are having their dinner when they suddenly heard the door opened. Pareho silang natigilan at hinintay makita kung sino ang bagong dating. Awtomatikong nagsalubong ang kilay ni Deanna nang makita ang kanyang ama na may kasamang babae. Tatayo na sana siya pero pinigilan ito ni Ponggay.

"Deanna, wag kang magpadalos-dalos sa mga ginagawa mo. Umupo ka dyan at hintayin mo siya na lumapit dito." Bulong ni Ponggay sa kanya.

Deanna tooks a deep sigh as formed her blank face and continues to eat.

"Wow! What do we have here huh?!" Mr. Dean approached them with a wide smile on his face. "I'm so glad that both of you are here now. It's been a long time din."

"I'm not glad seeing you again." Deanna whispered that made his father confusedly looked to her.

"What did you said Izabella?"