Life's not only about roses

Hoofdstuk 8

De laatste bel gaat. Eindelijk. Ik loop snel richting mijn kluisje zodat ik al mijn boeken daar kan dumpen. Die ga ik de rest van de dag niet meer met me meezeulen.

Ik sta met mijn hoofd in mijn kluisje als ik een arm op mijn schouder voel. Gelukkig ben ik dit keer niet zo dom om gelijk omhoog te komen en mijn hoofd te stoten. Ik draai me voorzichtig om en kijk mijn broer aan. 'Sorry.' Is het eerste wat hij zegt.

Ik knik, 'Het is oké.'

'Ik moet je niet meer zo behandelen, maar ik zie je gewoon nog als mijn kleine jonge zusje die mijn bescherming nodig heeft, ik weet ook wel dat dat eigenlijk niet meer zo is.' Ik grinnik. 'Misschien soms wel. Jij had ook gelijk, soms vind ik het helemaal niet erg dat jij zo beschermend bent hoor.'

'Ik wist het wel.' Hij glimlacht en prikt in mijn zij.

'Hey, maar laten we afspreken dat we hier wat opener over zijn. Ik zal niet meer té beschermend zijn, maar jij komt maar me toe als je mijn hulp wel wil.'

'Dankjewel Thomas.' Zeg ik en ik geef hem een knuffel.

'Natuurlijk. Kleine zusjes worden groot.'

'Yep. En ik moet je denk ik wat vertellen.'

Hij kijkt me argwanend aan. 'Oh?' Vraagt hij.

'Alleen Alex weet dit tot nu toe, maar eh ik heb wel al seks gehad.' Fluister ik.

'Wat? Wanneer? Met wie?'

'Thomas, je begint gelijk weer.' Zucht ik.

'Sorry, maar ik wil wel iets meer weten.'

'Oké nou ehm, met Tim vorig jaar, in Nederland.' Vertel ik.

'Met Tim? Serieus?' Hij grinnikt.

'Maar, het was vreselijk.' Zucht ik.

'Ah- daarom voel je je dus iedere keer zo ongemakkelijk als wij het over zulke dingen hebben.'

'Ja, en ook wel een beetje door jou.' Geef ik toe.

'Geen zorgen! Je hoeft je niet te schamen en om mij hoef je je geen zorgen meer te maken! Dat was echt niet mijn bedoeling.' Zegt hij weer.

Ik knik. 'Maar, je zei zostraks dat ze het allemaal al lang geprobeerd hadden anders?' Vraag ik nu aan Thomas.

Hij knikt en schopt ongemakkelijk tegen een kluisje.

'Ook Lane?' Fluister ik.

Hij knikt weer.

'Maar-' begin ik.

'Ik wilde het niet. Ik wilde niet dat het misschien de vriendschappen zou verpesten, omdat hij of wie dan ook jou zou kwetsen.' Vertelt hij.

'Oké-' Ik staat een beetje verdwaasd voor me uit.

'Maar opnieuw, Lane is een goede jongen, en als je met hem iets wil beginnen is dat lang niet zo erg I guess.' Gaat hij verder.

'Oké maar dat hij iets van me wilde, betekent niet dat hij op dezelfde manier interesse in mij heeft als ik in hem.'

'Er is maar een manier om daarachter te komen! Ik zal je niet in de weg staan, maar ik ga het ook niet voor je doen! This ones for you to deal with.' Grijnst hij.

Ik knik.

'But I gotta go sissy! Moet naar m'n coach!' Meldt Thomas. Ik knik en zeg hem gedag. Voor mij is het ook tijd om naar mijn team te gaan.

Ik loop het kleed lokaal binnen en groet de andere meiden. 'Hey Max!' Zegt Lindsey, een teamgenoot van me, vrolijk.

'Hi there!' Reageer ik opgewekt. Nu ik even gepraat heb met Thomas voel ik me toch een stuk beter. Ik ben klaar om het veld op te gaan straks.

Onze coach komt binnen lopen en vertelt dat we eerst met zijn allen nog een uurtje of twee gaan trainen. Daarna gaan we wat eten, ons klaarmaken en rond 7 uur is het tijd voor de wedstrijd.

Ik loop naar Rose toe en geef haar een knuffel. 'Alles weer oké tussen jou en Thomas?' Vraagt ze.

'Ja, we hebben net even gepraat voor ik hierheen kwam.'

Ze glimlacht, 'Gelukkig.'

Ik knik, 'Jaa maar laten we het er maar niet meer over hebben! Ik ben klaar om het hele gesprek te vergeten.'

Ze knikt begrijpend. 'Of course! Als je het er wel over wil hebben laat maar weten tho! Dan ben ik er voor je.'

Ik geef haar nog een knuffel en daarna lopen we samen de gymzaal in.

We lopen onze routines door en oefenen onze stunts een aantal keer extra. We kunnen niet hebben dat die vanavond opeens fout gaan natuurlijk.

Na twee uur zweten komt onze coach met twee grote dozen sheet pizza's aanlopen.
'Time for dinner!' Roept ze vrolijk.

'Finally.' Zucht ik terwijl ik wat zweet van mijn voorhoofd af wrijf. Ik plof op de grond en ga even languit liggen. Ik ben nu al moe, maar nu moeten we dit vanavond opnieuw doen. Rose geeft me een bordje met een stukje pizza erop. 'Here you go.' Zegt ze vrolijk.
Twee uur trainen en aan haar kun helemaal niks zien. Oneerlijk gewoon.

'Rose, how is it that you still look stunning?'

'Oh stop it.' Grinning ze.

'No for real tho.'

'Well I don't know.' Ze haalt haar schouders op en neemt een hap van haar pizza.

'Girls! One more hour and the game is going to start. I think its time to get ready.' Roept mijn coach na een tijdje. Aangezien we niet getraind hebben in onze cheer outfits gaan we ons snel allemaal omkleden. Daarna beginnen we aan elkaars haar en make up. Na een uurtje is iedereen helemaal klaar en wordt er gauw een groepsfoto gemaakt.

Tijd voor de wedstrijd!

We lopen naar buiten en zien dat het andere team zich al aan het voorbereiden is. Zij staan aan de overkant van het veld. Het is hier een no go als de toeschouwers van de teams bij elkaar zitten. Dat is not done.

Ik tuur naar de andere kant van het veld en zie Olivia staan. Ik zwaai gauw naar haar zodra ze me ziet. Ze zwaait terug en gaat daarna weer verder met haar warming up.
Ik draai me naar onze eigen tribune en zie dat Roxy en Alex er al zitten. Ze zwaaien enthousiast en laten trots hun outfits zien. Ook zij zijn nu volledig gekleed in de kleuren van de school: zwart, wit en koningsblauw. Rose en ik zwaaien enthousiast terug en beginnen daarna aan onze eigen warming up.

Na een tijdje komen beide teams het veld op gerend en wordt het publiek helemaal wild. Nu gaat het echt beginnen!

_________
Het is halftime. Het is spannender dan we verwacht hadden. Normaal wint ons team gemakkelijk, maar nu komt het andere team toch akelig dichtbij. Wij proberen de menigte op te zwepen in de hoop dat het de jongens een boost geeft. Het zou zonde zijn als je deze wedstrijd niet winnen.

Op dit moment zijn de jongens even van het veld als en is het tijd voor ons om onze routine te laten zien. Ik loop nerveus naar het midden van het grasveld toe en wacht ik positie tot de muziek begint te spelen. We hebben een dansonderdeel, maken piramides en doen reeksen met salto's en overslagen.

Na twee minuten zijn we klaar. Alles ging goed. Ik sta opgelucht te hijgen en springen. We zwaaien met zijn allen naar het publiek.

Na onze voorstelling is het weer tijd voor de jongens om verder te spelen. Ze rennen het veld op en beginnen vol goede moed aan het derde kwartaal.

Ik kijk naar het veld en zie Lane mijn kant op kijken. Hij zwaait kort en focust zich zodra het startsein afgaat weer op de wedstrijd.Hij is echt een schatje.

Wij zetten weer in met een van onze cheers.
Hey, Hey it's time to fight
Everybody yell blue and white (school colors)
BLUE AND WHITE!
Hey, Hey let's do it again
Everybody yell GO FIGHT WIN
Go, Fight, Win!
Go, Fight, Win!

Langzaamaan beginnen de toeschouwers mee te doen. Totdat de hele tribune luid aan het zingen is. Dit is zo'n heerlijk gevoel. Voor deze groep mensen staan, terwijl ik het team aanmoedig waar al mijn vrienden in zitten.

Ik houdt van friday night, football night. Dit is echt de leukste tijd van het jaar.