String Consequence

Chapter 7

"Hi kuya" Sabi niya.

" Welcome to our home!" Ngiti n'ya saakin "Halika  I have something for you! " Sabay hila nya saakin, nag aalangan pang magpadala. Pero sa huli nahila parin ako ni Hazy.

Huling narinig ko pa ang reklamo ni Hanz at tawa ng matandang Velina.

...

Smell of a chocolate filled the whole place. Kitang kita ko sa mainit na salamin kung paano mag plop ang chocolate cake sa loob ng oven.

Sa kabilang banda, si Hazy na inip na nag aantay sa harap ng oven.

"Alam mo ako ang nag bake niyan! Sana nagustuhan mo!" Lahad niya saakin ng chocolate cake na wala pang icing. Kumuha din siya ng kan'ya pagkatapos tumalikod at naghanap ng icecubes sa malaking refrigerator.

Tinitigan ko siya saglit bago ang cake na ginawa niya. Smells good. Alam kong masarap din ito. Pero bago ko magawa yoon ay nakuha ng atensyon ko ang lalaking pumasok sa kitchen. His brows furrowed habang nakatingin saakin pagkatapos sa kapatid niya na busy sa pag lalagay ng cubes sa baso.

"What are you doing here man?" Usisa ni Hazy sa dumating kahit hindi n'ya pa 'yon nakikita.

Hindi siya pinansin ng lalaki at umupo lang sa katabi kong high chair . Hindi ako umimik pero pumangalumbaba siya sa gilid ko paharap saakin!

"How's my cake? Is that good or need improve?" Tanong ni Hazy.

Napapikit nalang ako saglit bago tinitigan ang cake sa harap. How should I eat kung may ganitong tao sa tabi ko? Nahihiya nanga ako kay Hazy, may dumagdag pa!

"I'm sure it is" Sabi ko at nginitian siya

" Natikman mona?" Sabi n'ya tumingin sa pinggan ko.

"Ako din" kaya yung tingin ni Hazy nabaling sa kapatid niyang inisod ang pinggan ko papunta sa kan'ya.

"What the hell are you doing!, Ur ruining the moment!" Inis na sabi niya sa kuya n'yang tinikman ang gawa n'ya.

" She's correct, masarap pwede na"

I just smile at that. Ganoon pala sila magbangayan, cute.

....

Days pass like a rolling wheel.

Nangyari ang mga bagay na hindi ayon sa panahon. Hanz the son of newly mayor always here in my side. Hindi ko rin alam kung bakit nasanay na ako sa prisensya niya. Halos ka close n'ya narin ang mga tao sa buong baranggay. Minsan nga ay binubuyo nila kaming dalawa tuwing nakikita nila kaming magkasama. Pero sa reaksyon niya, mukang wala lang 'yon sa kaniya habang saakin unti unti kong napapagtanto ang namumuong feelings ko para sa kaniya. At ano pa nga ba? Hindi ko iyon aaminin.

[Where are you? Andito ako sa inyo.] Isang araw basa ko sa mensahe n'ya.

Napangiti ako pagkuwan sinabi kung nasaan ako at agad itinago ang cellphone ng lumapit si papa.

" Ready na ba iyong pagkain para sa kanila?" Tanong nya saakin pagkalapit.

"Yes naman,ako kaya ang nagluto non! Sure masarap!" Sabi ko at inakbayan sya papunta sa malayong mesa kung saan nakapatong ang mga styro na may lamang pagkain para sa mga naglinis ng ilalim ng tulay. Kung dati halos hindi ko maabot ang balikat nya ngayon abot na abot kona. Really time come fast.

Dumating din naman agad si Hanz. Pinagtinginan pa siya ng mga tao pero kay papa mukang natural nalang 'yon. Binati pa nya ang lalaking malalaki ang ngiti sa aking ama.

****

"Kung kailan malapit na ang Christmas break tsaka nagpapagawa ng napakaraming projects jusq!" Reklamo ni Pia habang nag tatype sa kanyang laptop.