BloodSweatAndTears - Yoonkook [Dialog]

05

Jungkook: B-bay Min?
Yoongi: Bu saatte burada ne yapıyorsun Jungkook?
Jungkook: Şey temiz hava almak istemiştim sadece... Siz ne yapıyorsunuz?
Yoongi: Hiç! Eve gidiyordum seni gördüm, yanına gelmek istedim. Rahatsız etmedim umarım?
Jungkook: Ah.. Hayır tabiki de rahatsız etmediniz.
Yoongi: Keyifsiz gözüküyorsun, bir sorunun mu var yoksa?
Jungkook: Yok Bay Min dediğim gibi sadece temiz hava almak istedim.
Yoongi: Anladım.

•Yoongi•

Keyifsizdi her ne kadar yalan söylese de belliydi işte bir sorunu vardı ama bana anlatmak istemiyordu belki de haklıydı sonuçta ben onun sadece patronuydum yani bir samimiyetimiz yoktu. İkimiz de susmuştuk ben etrafı incelerken o ise sadece nefes alıyordu gözlerini yere dikmiş bir şekilde, hareket bile etmiyordu. Açıkcası onu böyle gördüğüme üzülmüştüm her ne kadar onu iş yeri haricinde görmesem de neşeli bir çocuğa benziyordu ne olmuştu da sabahki halinden eser kalmamıştı?
Ben etrafı incelerken birden bir hıçkırık duydum ve yüzümü ona doğru çevirdim az önce çıt çıkarmayan çocuk hıçkırarak, iç çekerek ağlamaya başlamıştı. Tanrım neler oluyor böyle?

Yoongi: Jungkook iyi misin? Neler oluyor?
Jungkook: Ö-önemli bir şey yok B-bay Min..
Yoongi: Oradan bakıldığında salak gibi mi görünüyorum? Anlatmak istemiyorum da diyebilirsin.
Jungkook: A-anlatamam Bay Min...
Yoongi: Peki Jungkook ağla o zaman dilediğince belki rahatlarsın.

Burnumu bu işe fazlaca soktum sanırım çocuk haklı bir sorunu varsa bile ki vardı eminim neden üç ay önce tanıdığı patronuna bunu anlatsın? Ben olsam ben de anlatmazdım...
Ben ona ağla dedikten sonra ağlaması daha da şiddetlenmişti, sanki bunu duymayı bekliyordu ve duyunca da rahatlamıştı. Onun ağlaması nedensizce beni de üzmüştü... O ağladıkça kendimi daha da kötü hissetmeye başlamıştım sanki o kaybettiğim duygular bana geri yükleniyordu. İnsanları bırakın her şeye karşı hissizleşmiştim ben ama şimdi yıllar sonra bir çocuk yanımda ağlıyor diye üzülüyordum cidden garip yani en azından benim gibi biri için garip. Ben ona bakarken yüzünü yavaşça bana döndürdü, benim de ona baktığımı görünce gözlerinden akan yaşların arasından tebessüm etti bana. Belki de hayatımda ilk defa bu kadar içten bir gülümseme ile karşılaşmıştım karşılık verip ben de tebessüm ettim sanırım bunu beklemiyordu çünkü şaşırmıştı ya da bana öyle geldi...

Jungkook: S-siz az önce gülümsediniz...
Yoongi: Evet Jungkook ben de gülümseyebiliyorum.
Jungkook: Hem de bana g-gülümsediniz.
Yoongi: Ahh evet Jungkook burada ikimizden başka kimse yok.
Jungkook: İlk defa oluyor da bu...
Yoongi: Ne?
Jungkook: Hiç...
Yoongi: Söylesene neyden bahsettin?
Jungkook: Bana ilk defa gülümsediniz...

Şimdi şaşırma sırası bendeydi. Ne yani ona daha önce hiç gülümseyip gülümsemediğime mi dikkat etmişti ama neden? Neden buna dikkat etsin ki? Birden aklıma bugün Taehyung'un söyledikleri geldi belki de saçmalamamıştı belki de cidden Jungkook'un bana karşı bir ilgisi olabilirdi. Ben düşüncelerimde kaybolmuşken Jungkook hala bana bakıyordu, beni inceliyordu... Dayanamayıp onu kendime çektim ve dudaklarına ufak bir öpücük bıraktım...
Kendimi onun dudaklarından geri çektiğimde bu kez emindim gerçekten şaşırmıştı hiçbir şey demiyordu sadece donmuştu bu sefer nefesi bile kesilmişti. Ona hiçbir şey söylemeden banktan kalktım ve arkamı dönmeden evimin yolunda buldum kendimi.

•Jungkook•

Beni öptü. Bay aşık olduğum Min Yoongi beni öptü. Hem de dudaklarımdan öptü. Bir dakika belki de bir rüyadayım, ahh hayır hayır tokatı hissettim kesinlikle rüya değil! ADAM BENİ CİDDEN ÖPTÜ!!!

~Jimin Aranıyor~

Jimin: Kookie?
Jungkook: Hyung, beni öptü.
Jimin: Anlamadım?
Jungkook: Yoongi beni öptü hyung.
Jimin: Ne!? Ciddi misin sen?
Jungkook: Evet bir an tereddüt ettim rüyaydı diye ama cidden öptü beni rüya falan değildi.
Jimin: Kookie, neler oluyor baştan anlatsana...

Jimin'e onun evinden gittikten sonra yaşananları tek tek anlattım en ince ayrıntısına kadar... Jimin de benim gibi şok olmuştu ama o en çok da neden Yoongi'nin hiçbir şey demeden çekip gitmesine takılmıştı benim ise bu umrumda bile değildi sonuçta bana karşı bir şey hissetmese beni öpmezdi, öyle değil mi? Hava iyice soğumuştu biraz daha bu bankta oturup etrafıma salak salak gülücükler atmaya devam edersem hasta olacaktım. Jimin hyung ile konuşmamız bittikten sonra eve geldim hızlıca bir duş alıp uyumak için hazırlandım sabah erkenden gitmem gereken bir işim ve belki de öpmem gereken bir patronum vardı...

°
°
°

İyi okumalar! Dördüncü bölümün sonunda da bahsettiğim gibi jungkook stajyer değil üniversiteden yeni mezun olmuş tecrübesiz bir çalışan. :)