Bitter Holidays in Jeju

Chapter 7

"Nasaan na ba si Jin-Hyeong?"

"Let me check the tracker," she said and clicked the app icon. Napakunot-noo naman ito dahil nasa same area na lang din si Jin-Hyeong dito sa condo kaya nagkatinginan pa kaming dalawa. "It looks like he's here already... is this a glitch?" she even questioned herself. Napakibit balikat na alng din naman ako dahil hindi rin naman ako sigurado on how this app worked.

Saglit lamang ay narinig namin na bumukas ang pinto. Sabay pa naming sinilip ni Chini kung si BJH na nga ba 'yong dumating or unwanted house keeper lamang. But then Chini crossed her arms upon only hearing the footsteps and then a moment later, BJH showed up to us. The grin grew on his lips and then he just scratched his head, taking a seat next to us on the couch.

Naningkit naman ang mata ni Chini habang pinalibot ni BJH ang braso sa balikat ni Chini. Umurong naman ako at umusod ng kaunti. Agad namang inalis ni Chini ang braso ni Chini at tinakpan niya ng kamay niya ang ilong niya. Napangisi na lamang si BJH saka inalis ang kanyang damit at sumaludsod sa pagkauupo niya sa couch. Hinablot naman ni Chini iyong throw pillow at hinampas sa mukha ni BJH at bigla itong natauhan at tiningnan si Chini na salubong ang kilay.

"Mwer?!" he asked. (What?!)

"Dangxineun sul namsarl matassgo uri apeser butgher nassspnida. Nanen dangxinageser sulmongeuldleul issdago saenggakhapnida, dangxineun gruhge saenggkahapnikka?" mataray na usal ni Chini sa alagad nito. Tumayo na ito sa kinauupuan niya, hinarap at pinamaywangan si BJH. (You smelled alcohol and you just stripped in front of us. I think I needed to hear an explanation from you, you think so?)

BJH shook his head. "Ani. Nanen pigonhada."

Chini smirked, nodding her head as if BJH made a mistake by saying that on her. She's tapping her foot to the tiled floor as if she's thinking something that would annihilate BJH right away.

She then looked at me. "Would you mind giving us some space, Jelay?" she requested. "Pwedeng do'n ka na lang muna sa balcony while I'm going to turn Jin-Hyeong's world upside down."

Hindi naman ako umangal at kumilos na lang ako ng mabilis. Iniwan ko silang dalawa sa living room at tumungo ako sa balcony at sinara ang window glass para hindi ko marinig at mabigyan ko talaga siya ng private space. Umupo naman ako sa silya na naroon at pinanood ko na lamang ang madilim na kalangitan na pinamungaran ng mga makikinang na bituin. It's so good to watch the starts up so high na para bang kaunting abot na lang ay mahahawakan ko na 'yon.

Pa'no na lang kaya 'yong mga lumilipad sa ere? Mga flight attendant, piloto, lalong-lalo na 'yong mga astronaut. I've dreamed of flying to the moon, but I know that's impossible, but there'll be peace there. It's going to be me and just the moon alone.

Kahit na may harang na mula sa living room, naririnig ko pa ang lakas ng boses ni Chini pero hindi ko rin masundan dahil nagsasalita silang dalawa kanilang lenggwahe. Isa ring pagkakamali na tumambay ako rito sa balcony nang naka-shirt lamang dahil ang lakas ng ihip ng hangin at nilalamig ako. I tried hugging myself and making myself warm by rubbing the palm of my hand onto my skin, it worked, but it doesn't last long.

Napaigtad na lamang ako nang biglang buksan ni Chini ang sliding door at tinawag ako nito para umalis na kaming dalawa at bumalik sa bahay. As I followed her, biglang hinabol ni BJH ang kamay ko para pigilan. Napatitig naman ako sa daliri niyang nakapalibot sa palapulsuhan ko saka tumapon ang tingin ko sa mukha niya na gulong-gulo.

"Ah, Chini..." tawag ko rito saka ito humarap sa akin. She then saw BJH holding me tightly as if he doesn't want to let me go.

"Leave her alone, Jin-Hyeong. She's coming home with me," matatas na utos nito sa kanyang alaga. Kinabahan naman ako bigla dahil naipit ako sa kanilang dalawa, though I don't have a choice but to be here and watched what was going on. "Jelay, let's go. Putulin mo 'yang kamay niya."