The Alpha, my mate

*·°The Alpha, my mate°·*o1)

Hoofdstuk 1°: Oude bekende
~

'Vlucht naar Italië, vertrekt binnen een half uur' hoor ik een vrouwelijke stem door de luidsprekers zeggen. Ik loop rustig door. Shit! Zei ze nou een half uur?!

Snel baan ik me langs alle mensen heen, en snel naar de douane. Ik laat mijn paspoort zien, en leg mijn bagage op de bagageband. Ik loop door de fouillering, en pak daarna weer mijn bagage.

Met bagage en al ren ik naar de lange rij van mensen, die wachten om het vliegtuig in te stappen. Ik sluit me aan bij de rij en kijk even langs me, om te kijken hoe lang de rij is.

Schizzels! Die rij is wel ongeveer zo'n 23 meter lang. Ik zucht diep. Ik pak mijn iPod, en zet mijn playlist aan. Even later word er op mijn schouder getikt. Ik kijk om, en zie een groep van 6 jongens en 2 meisjes staan.

"Uhmm.. hey? Kan ik je ergens mee helpen?" "Ken i- Eh.. nee laat maar," zegt de jongen die me had aangetikt. Ik kijk hem eerst raar aan, maar haal dan mijn schouders op, en draai me weer om.

Maar dan ruik ik iets, iets raars. Een geur die ik lang niet meer heb geroken. Een vertrouwde geur. En dan herinner ik het me. Shizzel shit! Ik draai me met een ruk om, en kijk naar de jongen die me aantikte. "Luca?" vraag ik twijfelend. Hij glimlacht en geeft me een knuffel. "Haha, Penny! Long time no see," zegt hij met een brede glimlach.

Luca was mijn beste vriend op de kleuterschool, hij is weggegaan omdat hij zijn mate al heel snel gevonden had. Daarna heb ik hem nooit meer gezien. Ik ben daarna ook weggegaan, en ben nu op zoek naar mijn mate. En met hoop blijf ik doorzoeken, van land, naar land, naar land.

"Ja! Je was zomaar ineens verdwenen," zeg ik met een pruillipje. Hij geeft me een speelse stomp. Hij slaat zijn arm om het meisje die naast hem stond. "Is dat Ally?" vraag ik fluisterend in zijn oor. Hij knikt trots, en gaf haar een zoen op haar mond.

Luca had de dag voordat hij wegging gezegd dat hij zijn mate gevonden heeft, en hoe ze heet. "Big guy geworden zie ik." zeg ik grijnzend.

Dan kijk ik naar Ally, ze heeft lichtbruin haar, en donkerblauwe ogen. Lichte sproetjes over haar neus, en heeft lichtroze lippen. Perfect voor Luca!

"Ik ben Penelope, een oude vriendin van Luca. Op de kleuterschool." stel ik mezelf voor aan Ally, en steek mijn hand uit. Ally glimlacht en schud mijn hand. "Ik ben Ally," zegt ze glimlachend. "Weet ik," zeg ik.

"Hij sprak de laatste dag voordat hij wegging, alleen maar over jou. Ally dit, Ally dat. Echt schattig als zo'n klein knulletje van 5 dat doet," fluister ik in haar oor. Ze grinnikt, en kijkt dan dromerig naar Luca.

"Maar wat doen jullie hier? Gaan jullie op vakantie naar Italië?" vraag ik. Luca schud zijn hoofd en grijnst. "Soort van, ik en Ally gaan op huwelijksreis."

Mijn mond valt open. "Wat?! Waarom heb je me niet uitgenodigd voor jullie bruiloft?" vraag ik gekwetst. Ik hoor Ally grinniken en Luca grijnst alleen maar breder. "Wat?" "Het was maar een grapje Penny. We helpen deze vier single boys," en hij wijst naar de jongens achter hem. "Om hun mate te zoeken," zegt hij.

"Oh. Okee." "En wat brengt jou hier Penny?" vraagt hij nieuwsgierig. "Om dezelfde redenen." zeg ik. "Wanne-" "Ahumm.. kunnen jullie a.u.b. met de rij aansluiten," onderbreekt een behaarde, lange man ons.

Ik kijk naar de rij, en zie dat het al een heel stuk korter is. Ik, Luca, Ally, en hun vrienden sluiten ons snel aan, bij de rest van de rij. Ik werp nog walgend een blik op de behaarde, lange man, en richt me dan weer op Luca en Ally.

"Wat ik dus wilde vragen: Wanneer ben jij begonnen met je zoektocht? Want ik ben een jaar later, nadat ik naar Ally ben verhuist, nog naar onze oude roedel gegaan, maar je was er niet." vroeg Luca.

"Ik ben een paar maanden nadat jij weg was, ook weggegaan. En ben toen begonnen met mijn zoektocht." "Alleen?" "Jupp, ik ben officieel een rogue," zeg ik.

"Maar je bent dochter van de Alfa, wie is er dan de opvolger? Je vader was behoorlijk pissed, toen ik over jou begon. Hij zei dat je was vertrokken toen je hoorde dat je met de zoon van een Alpha uit weet-ik-veel-welk-land moest trouwen later." "Ja, inderdaad." "Maar wie is nu de opvolger dan?" "Mijn zusjes," zeg ik.

Hij kijkt me verward aan. "Mijn moeder was 2 maanden nadat jij bent vertrokken, bevallen van een tweeling. Twee meisjes," leg ik hem uit.