HABANG iniisa-isa ni Sasha ang mga libro na sinasabi ni Daniel na nagulo nito ay may napansin siya. Halos lahat ng mga libro ay tungkol sa literature books ng mga iba't-ibang bansa. May mga libro na pulos plays, poems at novels lang ang laman. Interesado pala sa mga ganitong bagay. Well, kahit ilang beses na siyang naglinis sa unit nito ay marami pa rin siyang napapansin na bago sa lugar.
Nilingon niya ito na kakalabas lang mula sa silid nito na bagong paligo. Sanay na siya at huwag lang ito maglakad ng huba't-hubad.
Nag-audition na rin ito sa banda nila at next week ay makakasama na nila ito tumugtog. Mukhang excited naman ito kaya hinayaan na lang niya. Kung anuman ang agenda nito ay wala na rin siyang pakialam. Ang kailangan niya isipin ay ang utang na kailangan bayaran at ang sekretong kailangan itago.
"Sino ang paborito mo'ng poet?" tanong niya at dinampot ang isang libro na pulos poems lang ang laman. She never thought Daniel was into literatures.
Umupo siya sa couch at binuklat ang libro. Umupo ito sa tabi niya. Naamoy pa nga niya ang aftershave nito. Hindi na lang niya pinansin dahil medyo sanay na siya. Huwag lang siya hahawakan nito.
"I really love William Wordsworth. Have you read all his works?"
Tinignan niya ito. "Pamilyar ako sa ilan dahil sa literature class."
"He was known as one of the romantic age poets. He's my favorite actually. You should read his only play, The Borderers, a verse tragedy set during the reign of King Henry III of England. It is brilliant."
"How about the 'She Dwelt Among The Untrodden Ways' it is tragic too, right?"
Tumango ito.
"That's my mom favorite poem," ani Daniel sa mababang tinig. May nabanaag siyang lungkot sa mga mata nito nang mabanggit ang ina.
"Tragic siya pero maganda ang meaning ng kada stanza."
Sumandal ito. "Yes. The poem has tragic meaning but it is beautiful piece."
She agreed. Na-topic nila isang beses iyon sa literature na subject nila.
"But tragic ending sometimes has good outcome, right?"
"Like..."
"Oo nga, tragic but it shows love and mystery combined. Every stanza of the poem has deeper meaning like it describing Lucy and the speaker reflects the love he/she has for Lucy. Those kind of love was pure, strong and undeniable. I want that kind of love."
Titig na titig ito sa kanya.
"How did you see the beauty from that?" Ramdam niya ang lungkot nito. Umiwas ito nang tingin at tumayo na.
"You was like my Mom... hindi ko alam bakit hindi niya iwan ng tuluyan ang Daddy ko."
Nakatingin lang siya sa lalaki.
"My Dad have mistresses, Sasha. I already lost count how many or who the fuck they are. But my mom keeps on forgiving him. Hindi ko maintindihan pero mahal niya talaga ang tatay kong gago."
Now she understand him. Kaya pala ganoon na lang ito nang sinabi na kabit ang mama niya at naninira ng buhay. Nagalit siya dahil sa talim ng pagkakasabi nito pero ngayon ay naiintindihan na niya ang pinaggagalingan ni Daniel.
Hindi niya alam kung bakit pero natagpuan na lang niya ang sarili na inilapit ang sarili at niyakap ito ng mahigpit mula sa likod.
"I hate it." Ngayon alam na niya kung tungkol saan ang lungkot na iyon ni Daniel.
"Pero tatay mo pa rin siya..."
"Gusto ko lang siya burahin sa buhay ko." Humigpit ang yakap niya nang marinig ang sinabi nito. Hindi niya alam kung paano pagaanin ang loob nito. "I'd hate him ever since I found out he had a mistress. That he was cheating on my Mom. He is nothing but a lousy father that I wish I never had."
