ေနာက္ဆုံးစကားကို ထယ္ေယာင္း တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"မင္းမ၀င္ရင္ေနခဲ့ကြာ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းးးးတအားစကားမ်ားတာပဲ"
ေျပာေျပာဆိုဆို မင္းသားငယ္ဂ်ီမင္းသည္ အုတ္တံတိုင္းကိုခြေက်ာ္ေနသည္။
မဆိုစေလာက္ေလးပုေနေသာ အရပ္ေၾကာင့္ ဟိုဘက္ျခမ္းေရာက္ရန္ အဆင္မေျပေခ်။
"မင္းသား ဒီေပၚကေနတတ္"
ထယ္ေယာင္း ဒူးေထာက္ရင္း ေျခေထာက္ကိုေထာက္ေပးထားသည္။
ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္လုံး အမတ္ဒိုၿခံ၀န္းထဲသို႔.....
"အျပင္ကေနေစာင့္ အခန္းထဲက စာအုပ္ရွာၿပီးထြက္ခဲ့မယ္ "
"Nae..."
ဂ်ီမင္းအမတ္ဒို အခန္းထဲက စာရင္းစာအုပ္ကို အတန္ၾကာရွာအၿပီး ရင္ဘက္ထဲ ထည့္ကာ ျပန္ထြက္လာသည္။
အုတ္တံတိုင္းေက်ာ္ၿပီးရင္ ထိုကိစၥမ်ား ၿပီးသြားမည္ျဖစ္ပင္မဲ့ ထိုအခ်ိန္မွာပင္
"ရပ္စမ္း!!!! ဘယ္သူေတြလဲ"
"မင္းသား ေျပး!!!!!!!"
ထယ္ေယာင္း ထိုလူအားေတြ႕သည္နဲ႔ မင္းသားလက္အားဆြဲကာ ေျပးေလသည္။
အေနာက္မွ လိုက္လာေသာ လူတစ္စုနဲ႔ မင္းသားလက္ကို ဆြဲကာ ေနာက္မလွည့္တမ္းေျပးေနေသာ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းတို႔သည္ ပြဲေစ်းလမ္းထက္ဆူညံေနသည္။
"ထယ္ေယာင္းးးးငါမေျပးႏိုင္ေတာ့ဘူး"
ေမာဟိုက္ေနေသာ မင္းသားငယ္သည္ ႏွာဖူးထက္တြင္ ေခြၽးမ်ားပင္စို႔ေနသည္။
မင္းသားငယ္လက္အား ဆြဲကာထယ္ေယာင္း ေဘးက ဆိုင္ထဲ၀င္ေျပးသြားသည္။
"မ်က္ေျခဖ်က္ႏိုင္ၿပီထင္တယ္ မင္းသား°°°"
အေနာက္လွည့္ကာေျပာေသာ ထယ္ေယာင္းသည္ မင္းသားငယ္မ်က္ႏွာႏွင့္ အလြန္နီးကပ္ေနသည္။
ေၾကာင္စီစီႏိုင္ေသာ အေျခအေနကို ႏွစ္ေယာက္လံုး မ်က္ေတာင္မခက္ႏိုင္စြာ သတိလြတ္ေနသည္။
မ်က္၀န္းေလးေတြကေျပာတယ္~~~~ထိုလူသားႏွစ္ေယာက္သည္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးၾကပါသည္တဲ့
_______________________________
ညေစ်းကအျပန္ အိမ္ေရ႔ွစံဂြၽန္ ခါတိုင္းနဲ႔မတူ ပို ေပ်ာ္ေနသည္။
အေၾကာင္းမွာ ေဘးကလူသားေလးေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ВИ ЧИТАЄТЕ
Stranger From Hell { complete }
Пригодиသာမာန်မျက်လုံးနဲ့မမြင်ရတဲ့ အရာတွေကို မြင်တဲ့ ကောင်လေး တစ်ယောက် အတိတ်ကအချိန်တွေထဲရောက်ပြီး သူကူညီနေတဲ့ ဝိဥာဉ်လေးရဲ့ အကြောင်းကို သိသွားမလား...... သူကရော သူနေတဲ့အချိန်ဆီ ပြန်ရောက်ပါ့မလား... Kookjin,namjin,vmin,sope စိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်💜 သာမာန္...
ep 17🖤
Почніть із самого початку
