Voetballiefde

10.

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor de 1K, jullie zijn echt top! Tips & tops zijn altijd welkom. 💞 Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden. //

"Daley.. Toen wij naar buiten gingen op mijn verjaardag, wou ik je wat vertellen, maar dat is er niet van gekomen.. Ik wou uhmmm je vertellen, uhm nou ja, wie ik dus leuk vind." "Jess, geen zorgen. Ik heb het al door hoor."

Samen luisterde we naar muziek, tot Daley op stond en naar de gang liep.

Hij kwam weer binnen, "Sorry, maar ik moet nu echt gaan. Maar ik heb wat gezelschap voor je geregelt, zeker na wat je toe net zei is dit een geschrikt persoon. Kom maar binnen hoor.."

Ik keek naar wie naar binnen kwam, langzaam zag ik Viktor in de deur opening verschijnen.

Verbaast stond ik snel op, en rende naar Viktor toe. Ik vloog hem om zijn hals, terwijl hij me een kus gaf op mijn wang.

"Vikkkk, wat doe jij hier?" "Hallo Jess, ook leuk om jou te zien, Daley had me gevraagd om langs te komen omdat je het best wel zwaar hebt. Hij zei dat ik jou reddende engel ben, haha."

"Tortelduifjess, ik moet nu echt gaan anders kom ik echt te laat."

Hij omhelsde Viktor, terwijl hij in zijn oor verluisterde. "Bro, thanks dat je dit wil doen, het betekent veel voor me. Maar waarschijnelijk vind je het niet zo erg, maar beetje rustig aan met haar he."

Nadat hij had los gelaten liep die naar mij toe en gaf hij een kus op mijn voorhoofd. "Jessie, beetje rustig aandoen met hem he, haha. Dit vind je vast niet erg, ik wist dat je hem leuk vond."

Dat was het laatste wat hij zei voordat hij weg liep, hij draaide zich nog één keer om in de deuropening, waar hij zwaaide.

Ik begreep niet helemaal wat er gebeurt was, dus ik keek Viktor een beetje ongemakkelijk aan.

Viktor keek me aan, en begon te praten over dat hij het zo jammer vond dat hij niet op mijn verjaardag kon komen, en dat hij het wel heel lief vond dat ik hem had uitgenodigt.

Ik was weg gedwaald in mijn gedachtes toen Viktor met zijn hand voor mijn gezicht langs ging, "Sorry Vik, maar ik heb het even moeilijk."

Ik stond op en liep weg, aan het einde van de gang ging ik naar rechts om daarna meteen de WC in te kunnen lopen.

Ik keek in de spiegel naar mezelf, mijn haar zag er verschrikkelijk uit, ik had super grote wallen en ik was helemaal wit. Wat zag ik er verschrikkelijk uit zeg, de tranen stroomde over mijn wangen.

Langszaam ging de deur achter mijn open, ik zag via de spiegel dat het Viktor was. Hij deed snel de deur dicht en liep naar me toe.

Hij ging achter me staan, en pakte mijn heupen vast. Hij draaide me langszaam om, zodat ik in zijn ogen keek.

Snel keek ik verlegen naar de grond, ik voelde hoe Viktor zijn hand onder mijn kin neerlegde en hoe hij mijn kin op tilde.

Ik keek recht in zijn strallende blauw ogen, het waren een van de mooiste ogen die ik gezien van zo dichtbij.

Hij veegte de tranen van mijn wangen af, en legde zijn handen daarna bij mijn taille neer. Het was lichtelijk ongemakkelijk, waardoor ik moest lachen.

Zijn gezicht kwam steeds dichter bij mijn gezicht, ze raakte elkaar bijna.. De deur van de WC werd open gedaan, waardoor we geschrokken snel afstand van elkaar namen.

"Jongens horen niet in de vrouwen WC, en al helemaal niet om zo'n reden." Zei de oudere dame, die binnen was komen lopen. Viktor verontschulde zich, en liep snel de WC uit.

Ik draaide me om naar de spiegel en gooide nog wat water in mijn gezicht. De oudere dame kwam naast me staan, "Je hebt wel de goede uitgekozen, wat een hartstikke knappe jongen heb je." Ik glimlachte naar haar, en liep de WC uit.

Snel liep ik terug naar de kamer van Kaj, waar Viktor al zat. Ik ging aan de andere kant van het bed zitten, en keek naar Kaj. Hij was niets veranderd.

Viktor verbrak de stilte, "Jess, misschien moet je even naar huis gaan om goed te gaan slapen. Vraag of er wat vrienden van hem hier blijven, dan komt het helemaal goed."

"Maar wat moet ik dan doen als er iets gebeurt? Dan ben ik hier niet, en dan kan ik helemaal niets doen, en dan weet ik niet hoe het met hem gaat."

"Als er wat gebeurt, kan je er niets aan doen want de dokters moeten hem dan helpen. Kom ik breng je naar huis toe, en dan ga je even slapen en dan ga je daarna weer terug."

Ik besloot om naar Viktor te luisteren, in mijn mobiel zocht ik wat telefoonnummers op om te bellen. Nadat ik twee vriende van hem had geregelt, verliet ik het ziekenhuis samen met Viktor.

In de auto praatte Viktor en ik nog even, en vertelde ik de route. Ik was helemaal vergeten dat hij dat al wist, maar hij deed alsof hij het nog allemaal niet wist.

We stopte voor mijn deur, ik keek hem aan en gaf hem een knuffel. "Ik vind dit echt heel lief van je Vik, je bent echt top."

Hij gaf me een zoen op mijn wang, en gaf me een briefje. "Hier staat mijn telefoonnummer op, je kan me altijd bellen als er wat is he."

Ik stapte uit de auto en liep naar zijn kant toe, ik zei hem nog een laatste keer gedag.

"Uhm Jess, ik weet niet of ik me moet verontschuldigen maar als dat moet.. Dan uhm sorry, het spijt me... Van dat in de uhmm WC. Sorry."

Hij deed zijn raampje dicht, en reed weg. Verbaast keek ik zijn auto achterna, ik snapte het allemaal niet meer.