Λευκό και Κόκκινο #WCBC2324

~ Τα σημειώματα πολλαπλασιάζονται

Μετά το φαγητό ήρθε στον Σάιμον Χαρτ μια ιδέα - ή υπενθύμιση ίσως - να εξετάσει αφού θα ξεμπέρδευε με τις καταθέσεις τον γραφικό χαρακτήρα όλων των καλεσμένων. Θα ήταν δύσκολο, μιας και τα προφορικά ρώσικα ήταν για εκείνον κορακίστικα και τα γραπτά ιερογλυφικά, όμως το να παρατηρήσει γραφικούς χαρακτήρες ήταν άλλο θέμα και είχε το αισιόδοξο αίσθημα πως θα τα κατάφερνε. Η αντιστοιχία του γραφικού χαρακτήρα του σημειώματος με κάποιον ενός καλεσμένου θα αναιρούσε βέβαια την άποψή του ότι ο οικοδεσπότης ήταν ο δολοφόνος. Κάτι όμως ήταν καιρός να ανακαλύψει, κι οι ανακρίσεις της συμφοράς σαν αυτήν με την Πελαγία μάλλον δεν αρκούσαν.
Φέρνοντας στον νου του την κόμισσα ένιωσε ένα ηλεκτρικό κύμα θυμού να διασχίζει την ραχοκοκαλιά του. Δεν ήταν ότι η ειρωνεία της και εκείνο το ύφος ανωτερότητας με το οποίο τον εξέταζε τον είχαν προσβάλλει. Η Πελαγία Ντόροχοφ κάτι προσπαθούσε να του κρύψει και η πικρόχολη επιθετικότητα γινόταν η άμυνά της για να αποφύγει κουβέντες που δεν την συνέφεραν, αυτό ήταν που τον έβγαζε από τα ρούχα του. Η Επανάσταση, ένα γεγονός που έμοιαζε να τους συνδέει όλους με έναν ανεξήγητο τρόπο - κι ακριβώς σε αυτή τη σύνδεση πόνταρε ο Σάιμον Χαρτ - , αναφερόταν συνεχώς από τους ίδιους τους Ρώσους κι όμως κάθε φορά που ο Σάιμον την ανέφερε πρώτος, αυτοί απέφευγαν να την συζητήσουν. Ο μόνος πρόθυμος γι’αυτό ήταν ο Κοπέικιν, που σίγουρα θα άρχιζε στον ντετέκτιβ το κήρυγμα, όπως είχε κάνει το πρωί με τον κόμη. Ίσως και η Βαλεντίνα, υποψιαζόταν ο Σάιμον, να είχε φυσιολογική σχέση με την Επανάσταση, χωρίς να κρύβεται απ’ αυτήν διαρκώς.

Σαν πρώτη υπόθεση, μπορούσε κανείς να πει ότι και οι επτά είχαν αφήσει τη Ρωσία για μια καλύτερη ζωή, ελεύθερη από το άγριο καθεστώς των κομμουνιστών. Στην περίπτωση των Ντόροχοφ και του Κοπέικιν, ο οποίος είχε αξίωμα, κινδύνευε το κεφάλι τους. Οι νεαροί φοιτητές όμως και η Άννα, που είχε δηλώσει ότι δούλευε ως υπηρέτρια, μόνο αριστοκράτες ή αξιωματούχοι δεν έμοιαζαν. Τι γύρευαν λοιπόν στην Αγγλία και κυρίως πώς τους έφερνε το παρελθόν κοντά με τους Ντόροχοφ ή έστω με την κόμισσα; Είχε εμμονή ότι οι σχέσεις μεταξύ αυτών των ανθρώπων είχαν να κάνουν και με το έγκλημα που ερευνούσε. Ο οικοδεσπότης δεν μπορεί να είχε επιλέξει απλά οκτώ τυχαίους ανθρώπους και τον Σάιμον Χαρτ για να τους βάλει μέσα σε μια έπαυλη έχοντας σκοπό να σκοτώσει κάποιον ή κάποιους από αυτούς. Κάτι προσπαθούσε να πετύχει, κάτι συγκεκριμένο. Ήταν ένα καλά και περίπλοκα οργανωμένο έγκλημα και το σχέδιο του ντετέκτιβ έπρεπε να γίνει εξίσου οργανωμένο. Τέλος για σήμερα λοιπόν οι καταθέσεις, οι ανακρίσεις, κοινώς τα λόγια. Ώρα για μερικές πράξεις πρώτης ανάγκης. Μετά την επιθεώρηση των γραφικών χαρακτήρων, που μάλλον θα τον βοηθούσαν να προσαρμόσει το κέντρο βάρους της έρευνας, θα επέστρεφε στις μαρτυρίες.