The Story of Us

Track 5: Ours

“HUY, Jessey, may nakakita raw sa inyo kahapon ni TJ sa Nuvali, ah?”

Napairap ako nang marinig ang malagong na boses nf kapatid ko. Kababaeng tao. Nilingon ko siya. Nakatayo siya sa may hamba ng pinto ng kwarto ko.

“Hindi ka ba marunong kumatok?” pagtataray ko.

Hindi niya pinansin ang pagtataray ko, sa halip ay lumapit siya sa kama ko kung saan ako nakaupo. Umupo siya sa tabi ko at itinukod ang dalawang kamay sa kanyang likuran.

“Nagkikita pa rin pala kayo?”

“Ano naman ngayon?”

Malalim na buntong-hininga ang pinakawalan niya. “Kinakabahan lang ako dahil baka malaman ni papa."

Itinuon ko ang paningin ko sa romance book na binabasa ko bago siya pumunta rito. Pero kahit paulit-ulit kong basahin iyon ay hindi pumapasok sa isip ko ang mga salita roon. Muli kong iniangat ang paningin sa kapatid ko.

“Haharapin ko na ngayon ang galit ni papa hanggang sa tanggapin niya kami, Jersey.”

Napangiti siya sa sinabi kong iyon.

“Hindi ka na takot?”

“Natatakot pa rin pero magiging matapang na ako para kay TJ,” nakangiting ani ko.

“Mabuti ka pa matapang. Pahingi naman ng tapang,” biro niya na bahagya kong ikinatawa.

Around 3 p.m. ay nagkita kami sa mall ni TJ. Kahapon lang ulit kami nagkita after a month. Nag lie low muna kami dahil nalaman ni papa ang tungkol sa amin mula sa isang kaibigan niya. Nakita kami nito na magkasama at agad na ibinalita iyon kay papa. Sa sobrang galit niya akala ko’y masasaktan na niya ako nang araw na iyon. Mabuti na lamang napigilan siya ni mama.

Nagkakilala kami ni TJ noong college dahil iisang university lang ang pinasukan namin. Ngayon ay pareho na kaming nagta-trabaho. Minsan na naming napag-usapan na magsama na sa iisang bahay. Pero sabi ko sa kanya ay gusto kong gawin iyon kapag may basbas na kami ni papa. Sa mga magulang niya naman kasi ay okay na kami. Sa mga magulang ko na lang talaga ang problema. Mabuti na lamang at iginalang naman niya ang desisyon kong iyon.

Hindi ko maipagkakaila ang mga tinging hindi kaaya-aya mula sa ibang tao dito sa mall habang nakatingin sa magkahawak naming kamay ni TJ. Gusto ko silang tawanan dahil mukha silang tanga. Parang namang ngayon lang sila nakakita ng mag jowang magka-holding hands.

Sanay na ako sa ganoong tingin tuwing magkasama kami ni TJ. Noon nga ay mas malala pa dahil mismong ang ibang kaibigan namin ay ganoong tingin ang ibinibigay sa amin. Nasanay na lang kami, dahil alam naman namin ni TJ na hindi kami matatanggap ng lahat.

Kumain kami sa paborito naming restaurant at nanood ng sine. Sinusulit dahil magiging busy na naman sa trabaho dahil Monday na ulit bukas. Ngayon ay narito kami sa pantalan malapit sa aming lugar. Dito kami dumiretso pagkagaling sa mall. Nakaupo kami sa loob ng kotse niya habang pinag-uusapan muli ang mga balak namin kapag nagsama na kami sa iisang bubong.

“Kailan mo gustong harapin ko ang magulang mo?” tanong niya habang hawak ang kamay ko at pinaglalaruan ang singsing na ibinigay niya sa akin noong third nniversary namin last year.

“Ikaw, kung kailan ka handa.”

“Matagal na akong handa, Jessey. Hinihintay lang kita dahil alam kong mahirap din ito para sa ’yo,” aniya.

Napangiti ako. Ito ang isa sa minahal ko kay TJ. Palagi niyang ikinokonsidera ang mararamdaman ko.

“Kapag sinabi kong bukas?”

“Eh, ‘di bukas.”

”Okay lang sa ’yo?” naninigurong tanong ko.

Ngumiti siya bago pinagsiklop ang mga kamay namin at mataman akong tinitigan sa mga mata. “Okay na okay. Alam mo namang matagal ko na ‘tong gustong gawin.”