SAPLANTILI [+18]

24.bölüm "Sen!"

Yanıma kadar gelip, "Çok susadım." dedi gülümseyerekten. "Sen neden ayaktasın?" diye sorunca önüme dönerek cevap verdim.

"Telefonumu mutfakta unuttum." deyip birlikte merdivenlerden inerek mutfağa geçtik. Masanın üzerinde bulunan telefonu elime aldığımda ekranda bir kaç mesaj yazısı düşmüştü.

Ayşe'den ve Serenay'dan gelmişti.
Sıla suyu içip bana döndüğünde boş olan bardağı elinden bırakmadan gelip karşımda dikildi.

"Yasemin biliyor musun?" diye soru niteliğinde sorunca kaşımı kaldırıp devamını bekledim.
"Gurur daha önce de kapalı bir kıza aşık olmuştu." deyince kalbim tekledi. Devam et dercesine yüz ifademi bozmadan elimle işaret ettim.

"Gurur sana anlatmıştır belki." dediğinde bozuntuya vermemek adına cevapladım.

"Evet bana anlattı." dedim ama için için de merak etmeye başladım.
Neden merak ediyorsam. Bana ne ki...

"Öyle mi?" deyip duraksadı,
"Bir daha kapalı bir kızla tekrar beraber olacağı aklımdan geçmedi doğrusu."

Ne yaşamış olabilir? İlk karşılaşmamızda garson kapalılardan nefret ettiğini söylemişti.

Cevapsız kaldığımda tekrar konuştu. "Gurur yemin etmişti. Kapalı birini demeyelim de genel olarak bir daha sevmemeye yemin etmişti. Okulu bıraktıktan sonra ortalıktan kayboldu." sesi sonlara doğru kısılmıştı.

"Anladım." dedim.

"Biz de Metin'le üniversite de aynı sınıftaydık. İlişkimiz karışıktı. Bir barış bir küs buralara kadar geldik. Ama sevmekten de vazgeçmedik."dedi.
"Ama sen ve Gurur." deyip bakışları arkaya kaydı.

"Evet" dedim.

"Birbirinize nasıl baktığınızı, nasıl sevdiğinizi gördüm. Ve bu beni çok mutlu etti." deyince bir an için düşündüm.

Birbirimizi sevmiyoruz ki...
Bizimkisi sadece formalite icabı bir evlilik o kadar...
Onun dışında hiçbir şey olamaz, olmasına da izin vermem!

Gurur, kokusuyla kendini belli ederken, iri elleri belime dolandı. Islak çenesini başıma hafif bastırırken, Metin'in sesiyle başımı kapıya doğru çevirdim.

Metin, "Uyumadınız mı?" diyerekten gelip Sıla'nın yanında durdu.

Sıla, "Ben su içmek için aşağı indim. Uykum var."

Metin, "Beraber uyuyalım salonda. Kaldığım oda da Sinan horlamaya başladı. Sabaha kadar onu dinlemek istemiyorum."

Sıla, "Tamam ben telefonumu alıp geliyorum." deyince beraber yatmalarına çok şaşırdım.

"Evlenmeden mi beraber yatıyorsunuz?" diye bir anda ağzımdan çıkınca, Metin gülmeye başladı.

"Yenge aynı evde yaşıyoruz. Düğünümüze çok kalmadı." deyince ağzım açık kaldı.

"Bebeğim bunlar normal." diye Gurur'un da sesi güler gibi çıktı.

"Ben evlenmeden doğru bulmuyorum."dedim Sıla gülerekten yanımızdan ayrılırken, Metin de onun peşinden çıktı.

İri elleri belimi hafif sıkarken, çenesini başımdan çekerek kulağıma eğilip fısıldadı.
"Biz evliyiz ama birlikte yatamıyoruz." diye sesi boğuk ve kısık çıktı.