CAPÍTULO DOZE | PEQUENA

1K 81 1
                                    

Eu estava na capela tentando organizar no quadro branco, como poderia reforçar e recolocar os integrantes entre as entregas, o parque e as oficinas, fazia muito tempo que não havia uma recolocação e depois dos incidentes, eu sabia que tinha alguém...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Eu estava na capela tentando organizar no quadro branco, como poderia reforçar e recolocar os integrantes entre as entregas, o parque e as oficinas, fazia muito tempo que não havia uma recolocação e depois dos incidentes, eu sabia que tinha alguém aqui de dentro passando as informações pra fora.
Bebi um gole do café e bati as cinzas do cigarro, estava encostado na mesa observando o quadro, quando o empurrar da porta e os passos vagos na minha direção eram velhos conhecidos.

- Prez.

Eu o cumprimentei sem me virar ainda analisando o quadro.

- Parece que uma semana fora, trouxe meu velho afilhado de volta.

Ele colocou a mão no meu ombro e apertou levemente, sorrindo.

- O que acha dessa recolocação de integrantes?

- Boa. Acha que a informação esta saindo aqui de dentro?

- Acho.

Bebi outro gole de café, enquanto Cury verificava de perto as mudanças que eu pretendia fazer e quando modificamos e achamos que daria certo, peguei o papel que anotamos e sai para espalhar o comunicado, ele me chamou sentado na mesa de reunião, fumando seu velho cigarro.

- Não modificou Liv porque confia nela ou porque quer ela por perto?

- Não tenho nenhuma resposta que você gostaria de ouvir Cury. Mas talvez confiaria minha fodida vida a ela.

Ele acenou com a cabeça e sorriu.

- Eu também.

Que ótimo, dois marmanjos como eu e Cury confiando a vida numa pessoa apenas, acabei caindo na risada, qualquer clube inimigo que descobri se isso acabaria com o bastards. Mas eu tinha outros problemas para resolver agora, estava comunicando Doug, Ben e alguns outros prósperos  sobre a mudança de funções no final da escada quando senti o cheiro doce no ar, mas não me atentei, olhei no relógio e estava quase na hora do treino, finalizei o que precisava e fui  direção ao ringue,   quando cheguei ainda estava vazio, tirei o colete e a camiseta,  treinei alguns socos no ar entao resolvi fazer algumas flexões.

- Olha só quem resolveu aparecer no treinamento.

Liv estava debruçada em uma das cordas que pretendiam o ringue, seu cabelo estava preso em uma trança, usava calça e camiseta com seus habituais coturnos, seu sorriso era descontraído e provocativo, seus olhos estavam brilhantes.

- Como vai ensinar eles, se não tiver alguém a altura pra lutar com você?

Respondi me levantando e cruzados os braços.

- Ah, e você acha que esta na altura de luta comigo?

Ela respondeu rindo e subindo no ringue.

- Talvez boneca.

Me aproximei passando a mão em seu rosto, Liv ficou imóvel olhando cada movimento meu até que....

-Porra Liv.

Eu senti a pressão na minha perna, mas não deu tempo de eu reagir, eu estava no chão. Liv sentou rapidamente no ringue com pernas de indio enquanto olhava pra mim e ria.

- Nunca flerte com sua adversaria Vice Presidente.

Ela ria gostoso, como uma criança que fazia arte, o que me fez rir junto com ela, me sentei ficando de frente com ela tirando o cabelo da cara.

- Quem te ensinou essa porra de chute?

- Prez.

- Que droga Cury tinha na cabeça? Você pode matar alguém assim.

Ela me encarou e colocou a mão atrás do pescoço.

- Quando eu era criança, um garoto sempre passava a perna em mim no primario, então um dia Cury me trouxe aqui fora e me derrubou até eu aprender fica firme, e depois disso ele não me deixou entrar até que meu chute chegase a pelo menos formiga a perna dele.

Ela sorriu sem graça, o que me fez cair na gargalhada.

- Otimo pequena lutadora. O que vai fazer a noite?

- Nada que seja da sua conta Luke.

- Te espero na garagem as 10 da noite.

Antes que ela pudesse negar, GG chegou gritando seu nome, junto com os outros e eu nunca amei tanto ver Geórgia na minh frente.

Antes que ela pudesse negar, GG chegou gritando seu nome, junto com os outros e eu nunca amei tanto ver Geórgia na minh frente

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DESTEMIDA  | #BASTARDS MOTOCLUBEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin