İHTİRAS (+18)

22|B

İyi okumalar(Geçmiş)
İnsan sevdiği bir  kokuyu alınca rahatlarmış

Benim bu dünyadaki en sevdiğim koku Badenin kokusu, hiç bir parfümün hiç bir insanoğlunun geri getirme şansı olmayan bir kokuya sahip Bade

Şimdi ise benden uzakta nerde olduğunu bilmediğim bir yerde kokusunu duyma ihtimalimin sıfır olduğu bir yerde beni bekliyor belki de

Ne olduğunu bilmiyorum

Nasıl olduğunu bilmiyorum

Ağlıyor mu bilmiyorum

Beni mi bekliyor bilmiyorum

Bütün bu bilinmezliklerin arasında onu arıyorum

Can'ın kurduğu cümleler karşısında belli etmesemde içim sızladı ona dokunmuş olma ihtimali çok can yakıcı

Bade buna izin vermez biliyorum ama o şerefsize gücü yetmez bunu da biliyorum

Bilinmezliklerin arasında kaç saat doldurdum bilmiyorum onsuz geçen saatler bana zehir olurken onun ağlıyor olma ihtimali beni bitiriyor

Yıllardır içimde verdiğim bir savaş var

Asla aşkı arayan biri değildim ben inanamazdım. Çünkü biliyorum kendime bile zarar veren diğer kişiliğim ona kim bilir neler yapardı?

Benim için önemli olan tek şey işimdi.Bu masanin etrafında dönen oyunlardı önemli olan şey.Şimdi ise önceliklerim değişti hayatıma Bade girdi

Son bir kaç günde yaşadığımız hiç bir şey eski hayatıma benzemiyordu

Yoruldum, Bade ile olmaktan değil onu korumak zorunda olduğumu kendime hatırlatmaktan yoruldum

En başından beri biliyordum ben karanlık işlerdeyim onu korumak zorundayım uzak tutmak zorundayım.Ama bunu bile bile o gün Badeyi buraya soktum herkese gösterdim

Şimdi Can'ın ellerinde tamamen onun insafinda bunu  düşünmek bile canımı yakıyorken kelimelere dökmek çok zor benim için

*
*
*
*
*
*
*
BADE

Saatlerdir bir odada bekliyorum Can'ı evet Can'ı.Söylediği sözlerle şoka uğramışken saatler geçmek bilmiyordu

Doğruluk payına inanmak istemiyordum ama bu konuda yalan söyler miydi gerçekten

Gözlerimi kapadım ve en başından olayları hatırlamaya çalıştım.

____

O gün bahçedeyken yan evden gelen kadın çığlıklarını duydun ve o eve gittim

İçeride kimse yoktu sonrasında bir adam ve gözlerim karardı

Ne olup bitti ve neredeyim bilmiyorum

Can dün gece yanıma geldi bu odada ellerim bağlıyken bana dokunması canımı yakmıştı  ve gururuma dokunmuştu.

Dün gece anlattıkları hatırlamak bile istemiyorum ama doğru olma ihtimali beni mahvediyor

***Dün gece***

Getirildiğim bu karanlık odada bileklerimdeki ipler  artık canımı yakıyordu buraya geleli ne kadar olmuştu bilmiyordum fakat ellerim artık dayanılmaz bir şekilde acıyordu.

Bir kaç dakika sonra yerimde hareketlenmeyi denedim ama olmadı etrafımı göremiyordum gözlerim kapalıydı fakat odanın aydınlık  olmadığı belliydi gözlerime en ufak bir ışık değmiyordu.

Arkamda bir ses duydum odada yalnız değildim

"Kimsin sen" Sadece nefes alışı duydum

"Kim var orada yardım edin bana"