İHTİRAS (+18)

4|A

İyi okumalar

Odadan çıktım ve yan odaya kapıyı çalmadan girdim beni yatağa uzanmış bekliyordu. Arsızdı hem de fazlasıyla.

Tam karşısındaki tekli koltuğa oturdum ve konuşmasını bekledim ama tek kelime dahi etmedi. Bana karşı herhangi bir atakta bulunmasını bekliyordum ki saldırımın bir sebebi olsun.
Sessizliği bozmak adına boğazımı temizledim hele şükür fark etti konuşması gerektiğini anladı ve söze girdi
"Yanıma gelsene"
"Burası iyi"
"Telefonum nerede?"
"Ben de"
"Sende olduğunu anladım herhalde"
"Ee o zaman"
"Ne ee o zaman telefonumu ver diyorum"
"sesini yükseltme "
" Benimle emir kipiyle konuşma"
Sinirlenmişti anlayabiliyordum ama umrumda mıydı? Hayır. Ayağa kalktı ve komodinin üzerinde ne varsa yere indirdi ve hırsla yanıma yaklaşıp konuştu öfke kontrol problemi mi vardı?

"O sesin bir daha bana karşı yüksek çıkarsa bu eşyalar gibi seni de parçalarım"
Bu adamın yanında ağlamam.

"Asıl sen bana bunları yapamazsın beni kaçırdın resmen uzak dur benden ruh hastası!"

"Asla böyle bir şey olmayacak duydun mu beni o siktiğimin düşüncelerini bir kenara koy ve otur oturduğun yerde!"

"Yokluğum fark edilmeyecek mi sanıyorsun sen! Herkes anlayacak!"

Tekrar konuşacağım sırada yüzüme tokadı yemem bir oldu. Sağ eliyle vurduğu yanağıma gitti ellerim kulağım çınlamaya başladığında gözlerim doluyordu ama hayır ağlamayacaktım bu adamın karşısında daha fazla ezilmeyecektim.

"Aferin kes sesini ve böyle kal beni memnun etmeye bakmanı tavsiye ederim "

Korkmuştum evet fakat bu adamın hizasına girmeyecektim. Odadan çıktım ve az önce giyindiğim odaya
geldim, üzerimi bile değiştirmeden yatağa uzandım. Ağlamam şiddetlenirken yokluğumun bir an önce fark edilmesi için tanrıya yalvardım.

ARAS
Fazla sert davranmıştım belki de fakat engel olamıyorum kendime düşüncelerimi bir kenara atmak kolay değildi.Beni anlayamazdı. Beni kimse anlayamazdı. Tek beden iki ruh herkesin kaldırabileceği bir şey değildi.

Odadan çıkalı 15 20 dakika oluyordu. Ne kadar uyumaya çalışsam da olmuyordu.Odasına gittim ağlayarak uyuduğunu anlamak çok zor değildi bunun sebebinin ise  benim olmam kalbimin sızlamasına sebep olsa da mantığım beni susturdu.Onu kucağıma aldım ve kendi odama taşıdım.

Kokusunu bile duymak geçmişteki tüm yaralarımı sarmaya yeterdi oysaki. Bu zamana kadar hep ona sahip olmanın hayalini kurmuştum şimdi tam karşımda benim evimde benim odamda ve hatta benim yatağımdaydı ama ona dokunamıyordum buna iznim yoktu sanki ne kadar istesemde içimde biryerlerde birileri pişman olacağımı söylüyordu,o istemeden dokunmayacaktım ona bu ne kadar mümkünse. Aras ne kadar izin verirse bu duruma ben de o kadar dokunmayacaktım ona içimdeki o haini bastıracaktım.

Beni sevecekti.İçimdeki diğer adamı susturacaktım

&

BADE

Gözlerimi tanımadığım bir yatakta açtım ve hızla etrafıma bakındım nerede olduğumu anlamaya çalıştım,dün gece olanlar aklıma geldi yan tarafıma dönerken gözlerim Arası inceledi.

"Uykumda benden yararlanmayı kes"

"Saçmalama"

Yataktan kalkmak için doğruldum ama hemen ardından geri yatağa çekildim.

"Telefonunu bir şart ile verebilirim" Biraz daha yaklaştı ve yüzüme yakın bir yerde durdu.

"Sadece bir nefes ver bana minik kız"

"Öp beni"

Omuzlarını ellerimle yavaşça ittiğimde biraz daha uzaklaşmıştı benden.

Sağ tarafına yaklaştım iki saniyeden bile daha kısa sürecek şekilde yanağına bir buse kondurdum.Hissettiğim iğrenme yüzüne yansımış olsa bile umurunda olmadım.

"Yalnız bu sayılmaz ne istediğimi biliyorsun değil mi? "

"Hayır"

Biraz daha yaklaştığında iğrenerek kafamı başka bir yöne çevirdim.

Çenemi tuttu ve kendine çekti dudaklarıma sıcak bir nefes verdi. Ama temas dahi etmedi dudakları dudaklarıma.Gözleri dudaklarımda daha fazla oylanmadı gözlerime baktı.

"Benden başka kimseye veremezsin dudaklarını"

"Sana da vermem"

Çenemi tutan ellerini sıkılaştırırken
sinirleniyordu ve gözü yine hiçbir şey görmeyecekti

Bu kez bana da zarar verecekti elleri saçlarıma gitti geriye doğru çekerek acı verdi.

Ben yatakta otururken o kalktı bir eli hala saçımdaydı.

Acıyla inledim

"Bırak lütfen"

"Bana karşı gelmemeyi öğrenmelisin ama miniğim"

Dişlerinin arasından konuşuyordu.

Yanına yaklaştım iğrensem de yaptım boynundaki gitintiye sokuldum ve yavaşça öptüm.

Afalladı saçlarımdaki elleri önce gevşedi sonrasında bıraktı.

"Keşke hep böyle olsan bazen bir şeylerin çözümü çok basittir bunun gibi"

Biraz geriledi ve dolabından bir kaç kıyafet aldı ve dışarı çıkmadan önce bana dönüp hızlıca konuştu.

"Bu gece kurul var hazırlanmanı istiyorum sende benimle birlikte geleceksin birkaç kişi çağırdım seni hazırlamaları için akşam sekizde hazır ol"

"Ne o süs köpeği gibi yanında mı dolaştıracaksın beni"

Kapıyı açmış gidecekken geri döndü ve yaklaştı boynuma sokularak derin bir nefes aldı

"Devamı olacak ve lütfen beni kırma"

Kapıdan öylece çıkıp gitti.

Hiçbir şey söyleyememiştim.

Beğeni ve satır arası yorumları unutmayın öpüldünüz ✨

Tekrar hatırlatma yapmamda fayda var bölümler geçmişe dönüş kısımlarıdır.