herşey//hyunin

kavga

hyunjin gizli
adım ne lan benim

jeongin
ne?

hyunjin gizli
sana göre onursuz olabilirim ama aslında ben aşkına eşkıya bir ağayım

jeongin
lütfen şu an beyninin zeki tarafıyla yazmadığını söyle

hyunjin gizli
ha zeki ha aptal
ikisi de ben değil miyim sonuç olarak be yaprak sarmam

jeongin
hyunji
hyonji*
sen çok mu soru çözdün?
ya da youtube'da çok mu gezindin?

hyunjin gizli
oburix misali derin kazana düşmüşüm
içinde çok büyülü bir iksir
ismi de jeongin'miş

jeongin
iyi geceler hyun
aman hyonji
benim de şaftım kaydı
git uyu da gel hadi

hyunjin gizli
bilir mi?
yerime gelen
kıymetini bilir mi?
bu şarkı neydi ya
uyuz jeonji senin adın
kasların var balon gibi

jeongin
internetimi kapatmak veya seni engellemek...
bb

hyunjin kişisi engellendi.

•••

"Siz harbi salaksınız!"

Hyunjin oturduğu sıraya iyice gömülmeyi tercih etmişti. Söyleyecek sözü yoktu.

"Ulan kavgaya karışmak nedir?"

"Zarhoşjdum hojam. Ajgımın zarhoju olmujdum. Hepzi o zalımın suju."

Bay Pi Hyunjin'e tiksinircesine bakmış ve o dağılan yüzü karşısında şimdilik onu kendi haline bırakmıştı. 'Lanet ergen!'

"Çocuğu tek görüp üzerine çullanmışlar abi. Oturup izlese miydik?"

"Zaten oturmuş izliyordun Jisung! Lan bu andavalların kavgaya girmesini bile anlarım da geldiğimde senin elinde gofretle, keyifli bir şekilde o anları videoya çekmeni anlayamam! Bir de gelmiş burada ne diyor ya?"

Jisung yine de yüzsüz gibi ağzını açıp konuşacaktı ama JisungP onu engellemişti.

"Allahım, ben bunları yaşamak için dershane öğretmeni olmadım ya! Neden hep deliler beni buluyor?"

O sırada boş olan sınıfın kapısı açılmış ve Bay Park ve diğerleri kapıya dönmüştü. Kulağında kulaklık her zamanki boş gözleriyle Jeongin sınıfa girdiğinde, bir anda üzerine sabitlenen bakışlarla şaşırıp kulaklığının tekini çıkarmıştı.

Ne olduğunu sormayı düşünmüştü ama sınıftakilerin yüzlerindeki yaralar ve kıyafetlerindeki kandan anlamıştı hemen ne olduğunu. Kulaklığını geri takarken "Hiçbir şey bilmek istemiyorum." demişti.

"En iyisini yaparsın. Keşke ben de hiçbir şeyi bilmesem! Ulan 27 yaşımda 87 hissediyorum. Hepinizden nefret ediyorum. Çıkın lan artık hayatımdan lanet yaratıklar!"

Bay Park öfkesinin bir kısmını ortaya atıp sınıf kapısına doğru yürürken son anda aklına bir şey daha gelmiş ve içeridekilere dönmüştü.

"Eğer bu yıl üniversiteyi kazanamayıp tekrar buraya gelirseniz hepinizi gebertirim. Duydunuz mu? Şaka yapmıyorum, hayatımda ilk defa bu kadar ciddi ve netim. Şurada iki-üç ayınız kalmış. Adam akıllı çalışın, sonra da siktir olun gidin!"

Tükürürcesine kelimeleri teker teker söylemiş ve iğrenerek onlara bakıp sınıftan çıkmıştı.

"Jeongin!"

Minho koşarak Jeongin'e sarılmaya çalıştığında bir darbe de arkadaşından yemişti.

"Ulan kaşım, dudağım! Ulan canım yanıyor burada, ne vuruyorsun?"

"Ben mi dedim, git kavga et, diye? Uzak dur benden."

Minho dudaklarını büzmüştü. Canı acıdığı anda da panikle üflemeye ve eliyle ağzını yellemeye başlamıştı. Üfleme meselesini sorgulamayın.

Jeongin yerine geçerken çaktırmadan Hyunjin'e bakmayı da ihmal etmemişti. Umurunda olduğundan değildi, yanlış anlaşılmasın. Sadece onun yüzünü kendisi dağıtmalıyken bir başkasının dağıtması sinirlerini bozmuş, yani o öyle diyor, ben not.

"Siz kiminle kavga ettiniz?"

"Yandaki dershaneden veletlerle."

"Velet? O veletler mi sizi bu hale getirdi?"

Wooyoung dudağını cama doğru çevirmiş dışarıdaki soğuk havanın acısını dindirmesini umarken kısa bir an Jeongin'e döndü.

"Dalga geçme Jeongin ya. Zaten San'a ne diyeceğim bilmiyorum. Şu halimi görünce ağzıma sıçacak!"

"Keşke benim de sevgilim benim için endişelense!"

"Kanka onun için önce sevgilin olmalı."

"Sağ ol ya, hiç düşünememiştim ben bunu!"

Renjun Changbin'e sevimli ama aslında sevimli olmayan bir şekilde, yine de sevimli tabii ama şeytan şeysi, gülmüştü.

"Of-ah siktir! Lan benim de mi dudağımı patlatmışlar lan!"

"Lan deme lan!"

***

unutmam kim bile bile yok sayar tüm hayatını
ben saymadım