𝖸𝖮𝖴:𝖺𝗋𝖾 𝖾𝗏𝖾𝗋𝗒𝗍𝗁𝗂𝗇𝗀(ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΙΌΡΘΩΣΗ)

Κεφάλαιο 59

                                                           ΤΕΟ

Συναντήθηκε με τον Phillip στο σπίτι.Εκείνος ήρθε χωρίς προειδοποίηση.
«Πάρε δρόμο Phillip....», του είπε με σιγανή φωνή καθώς κι οι δυο ήταν όρθιοι στην πόρτα.«Σκάσε Teo. Πρέπει να βγεις, δεν σου κάνει καλό.», Phillip.
Ίσως μου κάνει καλό.
«Εντάξει, αλλά χωρίς μαλακίες.»,του τόνισε.
Πήρε  το τζάκετ του και έφυγαν με το αυτοκίνητο του Phillip.
Ήταν ενα μοντέρνο μαύρο.Το είχε δώρο από τους γονείς του πέρυσι.
Το αμάξι μύριζε μπάφο.Μόλις μπήκανε,έβαλαν και οι δύο ζώνη ασφαλείας και έφυγαν.
«Πού πάμε;», ρώτησε ο Teo.
Ο Phillip του χαμογέλασε.«Θα δεις.», είπε.
«Phillip νομίζω σου διευκρίνησα δεν θέλω μαλακίες.»,ειπε ο Teo και έβαλε πίσω το κεφάλι του να κοιτάζει επάνω με κλειστά τα μάτια.
Δεν είχε καθόλου κοιμηθεί.Ένιωθε εξαντλημένος.
«Υπομονή φίλε μου.», του είπε αυτός.

Άνοιξε το κινητό του. Είχε κάποιες ειδοποιήσεις στο instagram.
Μπήκε στην συνομιλία με την Hendra. Σήμερα δεν της έγραψε μήνυμα.Σκέφτηκε να μην της γράψει.Αλλά δεν άντεξε. Ήταν μια σκέψη μερικών δεύτερων.
"Μπορούμε έστω να μιλήσουμε;Έχω πολλές εβδομάδες να σε ακούσω Hendra...".
Αμέσως μόλις το έστειλε διαβάστηκε.
«Γαμώτο...»,είπε φωναχτά καθώς κοιτούσε την συνομιλία τους.
«Τι έγινε;», ρώτησε ο Phillip, χωρίς να αφήσει το βλέμμα του από τον δρόμο.
«Τίποτα.», είπε ο Teo μετά από λίγη αναμονή που είχε τον Phillip.
Πάρκαραν στην καφετέρια.Ο Teo αμέσως έκανε ανάμνηση μαζί με την Hendra που συχνάζαν.
«Θα έρθει ο Harry?», ρώτησε ο Teo.
«Είναι απασχολημένος είπε.Δεν ξέρω.», του είπε.

Ο Phillip μπήκε πρώτος στην καφετέρια και κατευθύνθηκε στην σερβιτόρα στον πάγκο. Ο Teo με λίγη απόσταση από τον Phillip τον ακολούθησε. Κοίταξε την σερβιτόρα και έστρεψε το βλέμμα του από ένα πανέμορφο φωτεινό πλάσμα.Ήταν σαν ήρεμη θάλασσα και παράλληλα η λιακάδα ενός πρωινού.Έμοιαζε σαν έναν από τους αγαπημένους του πίνακες που λάτρευε να τους χάζευε, του έπνεαν μυστήριο,και αγάπη.
Ήταν όλα αυτά. Ηταν καιρικό φαινόμενο,έκαιγε πάνω στο σώμα του, μία ψυχρή επιδερμίδα που φώτιζε το πρόσωπο της.
Ήταν η λάμψη την ώρα που βρισκόταν στο απόλυτο σκοτάδι, και το άγγιγμα που λάτρευε να νιώθει επάνω του, καθώς έβγαζε και μικρές ανάσες, βόγκους.
Ήταν ο ήχος από το γέλιο που άκουγε καθε πρωί που ξυπνούσε,και θαύμαζε αυτό που ήτανε δίπλα του, που το σκεπαζε κάθε βράδυ να μην κρυώνει.
Ήταν η Hendra που τόσο πολύ αγαπούσε και λαχταρούσε να την αγκαλιάσει, να την φιλήσει και να γευτεί τα φιλιά της.
Κοίταξε τον Phillip. Εκείνος του χαμογέλασε.
«Πως ήξερες πως....» είπε ο Teo στον PHILLIP,αλλά εκείνος τον διέκοψε.
«Σκάσε και πήγαινε φίλε», είπε.
Ο Teo κατευθύνθηκε στο μέρος της Hendra και της Nicki με τον Marko.
Ήταν μαζεμένοι στο τραπέζι με θέα από το μεγάλο τζάμι της καφετέρια.Η Hendra κάτι έλεγε με τον Marko και γελούσαν.
Πόσο καιρό έχω να την δω να χαμογελάει;
Καθώς φτάνει προς το μέρος της εκείνη γυρίζει και τον κοιτάζει.Δίπλα του εμφανίζεται ο Phillip.
Η Hendra ήταν ανέκφραστη καθώς τον κοιτούσε.
Μέχρι πριν χαμογελούσε. Τώρα είχε πάρει μια έκφραση θυμού και του τίποτα.
«Πάχυνες, μωρό μου», είπε ο Phillip στην Nicki.
«Είσαι ακόμα πιο άσχημος από την άλλη φορά.», του είπε εκείνη και οι δύο γέλασαν.
«Μπορούμε να μιλούσε σε παρακαλώ;», είπε ο Teo στην Hendra.
Εκείνη τον κοίταξε.
Οι υπόλοιποι περίμεναν αμίλητοι, τι θα απαντούσε η Hendra.
Εκείνη κοίταξε τους υπόλοιπους και τελευταίο τον Teo.
«Θες κάτι σημαντικό, επειδή έχουμε μια κουβέντα με τα παιδιά.», του είπε.
«Είναι Hendra.» είπε εκείνος.
«Δεν νομίζω να είναι. Πες εδώ. Τι είναι Teo?», του είπε.
Φαινόταν πολύ ταραγμένη. Σαν να μην ήξερε πως να αντιδράσει.
«Τι θες Teo?», συνέχισε εκείνη.
«Είναι τόσο δύσκολο να έρθεις να μιλήσουμε σε παρακαλώ;», της είπε.
«Σου αρέσει να λες πως είμαι εύκολη;», η Nicki και ο Marko κοίταζαν ο ένας τον άλλον, ενώ ο Phillip παρακολουθούσε το σκηνικό.
«Δεν φεύγω Hendra μέχρι να μιλήσουμε.», της είπε με αποφασιστικό ύφος.
«Τότε καλύτερα να φύγω εγώ.», είπε αυτή και σηκώθηκε να φύγει. Πήρε την τσάντα της και πέρασε από μπροστά του χωρίς να τον κοιτάξει.
Εκείνος βούρκωσε.Και εκείνη είχε.Μολις κοίταξε πίσω του, η φιγούρα της έφευγε από την καφετέρια.
Εκείνος με βιαστικά βήματα πήγε προς το μέρος της.Την πρόλαβε έξω από το μαγαζί. Εκείνη δεν το είδε.
Την έπιασε από το μπράτσο.
«Τι θες Teo. Φύγε!», είπε φωνάζοντας.
Ο Teo της άφησε το χέρι και έκανε λίγα βήματα πίσω.
«Δεν σου έλειψα καθόλου Hendra?», είπε.
«Και βέβαια μου έλειψες Teo. Δεν είμαι ρομπότ σαν και εσένα. Έχω συναισθήματα. Σε αγάπησα.».
«Ακόμα με αγαπάς Hendra?», ρώτησε.
Εκείνη του είπε όχι. «Σε μισώ Teo. Αλήθεια σε μισώ.», του είπε.
Αυτό τον διέλυσε.
Είμαι τόσο κρετίνος.... Πόσο την πλήγωσα...
«Δεν ξέρεις να αγαπάς. Επειδήδεν έχεις ιδέα.», πρόσθεσε εκείνη καταλήγοντας σε πνιγμό δακρύων.
«Μαλακίες Hendra!Μην λες πως δεν σε αγάπησα.Σε αγαπάω τόσο γαμημένα.Δεν μπορώ χωρίς εσένα Hendra.
Δεν περίμενα πως θα ένιωθα ποτέ για εσένα έτσι γαμώτο. Είσαι όλα αυτα που αγαπώ,αυτό που με άλλαξε.Τωρα είσαι κάτι που έχω χάσει. Και δεν ξέρω εάν είναι εφικτό να σε ξανά αποκτήσω Ξέρω ακόμα και χρόνια, αιώνες να περάσουν δεν θα έχω τέτοια χαρά και τόσο ομορφιά όσο εσύ Hendra. Γαμώτο, ακόμα και όταν κλαίς, είσαι τόσο όμορφη, τόσο υπέροχη Hendra...
Δεν γίνεται να μην σε αγαπώ.»,είπε καθώς προσπαθούσε να πνίξει μέσα τα δάκρυα του. Εκείνη τον κοιτούσε αμίλητη.
Τώρα γιατί δεν μου μιλάει, γιατί μένει αμίλητη;
«Hendra...», είπε ο Teo...
Εκείνη δεν απάντησε.
«Πες κάτι Hendra.», την εκλιπαρούσε.
«Ήθελα τόσες πολλές φορές να σου πω την αλήθεια. Αυτή την γαμημένη αλήθεια Hendra.», έπειτα της είπε.
«Τα κατέστρεψες όλα Teo,για να περάσεις την ώρα σου.», είπε η Hendra και έκανε ένα βήμα προς το μέρος του.
«Ήμουν τόσο χαρούμενη μαζί σου Teo. Με έκανες έτσι να νιώθω, με έκανες να χαμογελάω. Και για να γελάσεις με τους φίλους σου επέλεξες να πληγωθώ.Πως μπορείς να λες ότι με αγαπάς λοιπόν;»
«Ίσως πρέπει να το ξεχάσεις αυτό. Δεν σου αρκεί που σε αγαπώ; Σου το λέω Hendra, όλοι το ξέρουν εκτός από εσένα τελικά.Άμα δεν σε αγαπούσα δεν θα ερχόμουν εδώ σαν φλώρος.»
«Θεέ μου, είμαι τόσο ηλίθια».
Ο Teo δάγκωσε τα χείλη του.
«Τότε ξέχασε εμένα Hendra.Συγνώμη που έπρεπε να περάσεις αυτό μαζί μου.»
Εκείνη δεν μίλησε. Έμεινε να τον κοιτάζει όπως εκείνος και έπειτα του γύρισε την πλάτη και με γοργά βήματα έφυγε με τα πόδια.
Εκείνος δεν έκανε κάποια κίνηση άλλη.Μπηκε στο αυτοκίνητο και περίμενε τον Phillip.