𝖸𝖮𝖴:𝖺𝗋𝖾 𝖾𝗏𝖾𝗋𝗒𝗍𝗁𝗂𝗇𝗀(ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΙΌΡΘΩΣΗ)

Κεφάλαιο 31

                                                                 ΤΕΟ

Ο Teo είχε αρχίσει να ανησυχεί με την στάση της. Απορουσε γιατί το κάνει, προσπαθώντας να δικαιολογεί κάθε φορά, την στάση της απέναντι του.Ισως του εκανε εντύπωση που πρώτη φορά κάποια κοπέλα,ήταν ψυχρή απέναντι του, χωρίς κάποια ρουτίνα, και χωρίς να την έχει δεδομένη.Καμια φορά νόμιζε πως η Hendra δεν ήταν σίγουρη για την σχέση τους.Αλλα για κάποιον λόγο του άρεσε επίσης.Αυτή η ανεπιφυλακτικοτητα του έκαιγε τον εγκέφαλο.

Όπως το πρόσωπο της, τα μάτια της, κι αυτά τα χείλη.Ποσο δύσκολο να ερωτεύεται καποια χωρίς αρχικά κάποιο καμπανάκι κινδύνου, να λέει '' Εδώ σταματά, κόψε καθε ανοησία που ήτανε να κάνεις. Κόψε να ψάχνεις το τέλειο, πήγαινε στο ξεχωριστό, σε αυτό που λάμπει, κι σε περιμένει να φωτισετε μαζι''.

Αυτό ήταν για τον Teo εκεινη.

Μια ξεχωριστή λάμψη.Αυτο που μες στο σκοτάδι του, την πίκρα που ένιωθε κι ας τα είχε όλα, έλειπε φως, δεν ήταν αρκετό ώστε να μπορέσει να κρατήσει τα πόδια του γερά, να μην λυγίζει στο φόβο, να μην σκέφτεται το χθες, το σήμερα, ούτε το μετά. Ήθελε να σκέφτεται την Hendra. Έναν άλλο κόσμο. Που θα μπορεί να της προσφέρει πολλά, χωρίς να αγωνιά μήπως αποτύχει. Και αν γίνει, τότε αυτή θα τον πάρει αγκαλιά από την μέση του, που τόσο της αρέσει να τον κράτα,Καθώς φεύγουν με την μηχανή, και να του λέει '' Δεν πειράζει ''...

Είχε χάσει το μυαλό του με εκείνη. Δεν ήξερε καν πως εγινε τοσο γρήγορα. Από εκεί που δεν το περίμενε.Από το Σ'αγαπω που του έλεγε καθώς τον φιλούσε, την εμπιστοσύνη που του είχε. Η Hendra ήταν μια αθώα,με απλή ζωή, ήσυχη, αλλά με δικούς της νόμους και ονειροπολα.Εκεινος ήταν πολύ αυθόρμητος,Ψυχρός.

Η φωνή της τον ταραζε.Ισως αυτό τον τράβηξε να θέλει περισσότερο να ανακαλύψει εκείνη.Η φωνή, και τα μάτια της.Το βλέμμα της, τα μάτια της, η φωνή, τα χείλη της. Του άρεσε που δαγκώνει τα χείλη της.Η λαχτάρα να διαβάζει βιβλία, του άρεσε.Του άρεσε που είχε όνειρα να κάνει. Του άρεσε που τον ήθελε μαζί της στα όνειρα της. Φοβόταν όμως.

Δεν ήταν ποτέ σε σχέση, δεν γνώριζε ο Τeo,από κάτι παραπάνω σε σεξ ή φασωμα.Οι σχέσεις του ήτανε ελεύθερες,επειδη έτσι του άρεσε. Με τη Hendra ήθελε να ήταν κάτι πολύ πιο παραπάνω όπως το συναίσθημα που νιώθει για αυτή. Κι ας φαίνεται χαζό για τους φίλους του. Δεν τον ένοιαζε.
Αλλά πως θα μπορούσε να είναι μαζί της; Πως  μπορούσε να κατάφερνε να είναι;
Της είχε υποσχεθεί όμως.Ισως είναι διαφορετικοί, αλλά η ζωη του Τeo θέλει να μπει στην ζωή της Hendra.Θελει να είναι μαζί της. Αλλά δυσκολεύοταν από πλευρά του.Απλα ζούσε το σήμερα, ελπίζοντας το αύριο να υπάρχει ακόμα στα όνειρα της.

                                                 °°°°°°°°°°°°

Στον δρόμο προς της Nicki το σπίτι, σκεφτόταν διαφορά.Σκεφτοταν και το Χιούστον.Σκεφτοταν κυρίως εκείνη.Μολις έφτασε την είδε να περιμένει με σταυρωμένα τα χέρια. Ίσως επειδή κρυωνε, ή ετσι συνήθιζε.Μολις τον είδε χαμογέλασε. Εκείνος είχε ήδη χαμογελάσει. Τον πλησίασε κι ο Teo την αγκάλιασε.Ηταν παγωμένη. «Κρυώνεις;» της είπε καθώς της έτριβε τα μπράτσα.

«Οχι, εντάξει είμαι. Που θες να παμε;», τον ρώτησε. Εκείνος την κοιτούσε.Με το χέρι του, έγειρε το κεφάλι της από το πηγούνι πάνω να τον κοιτάζει. Εκείνη σοβαρεψε.Ο Teo έκανε κίνηση να την φιλήσει. Η Hendra έκλεισε τα μάτια της. Πρώτη όμως φιληθούν η Nicki φώναξε; «Hendra, ξέχασες την τσάντα σου!», είπε.
Η Hendra γέλασε. «Μισό λεπτό.», είπε κι του γύρισε την πλάτη. Ο Teo την χαιρέτησε  με το χέρι από μακριά.
Η Nicki το ίδιο. Σαν να μην φάνηκε που χάρηκε που τον είδε.«Που θα πάμε;», είπε η Hendra. «Έλεγα εκεί που πηγαιναμε για φαγητό. Τι λες;», της είπε. Εκείνη φάνηκε να της άρεσε.Ξεκινησαν για τον προορισμό τους. Μόλις έφτασαν η Hendra διάλεξε σε ποιο τραπέζι θα πάνε.Ειχε αρκετά άτομα στο μαγαζί. Κυρίως μόνοι τύποι, που απολάμβαναν το μεσημεριανό τους.Η Hendra και ο Teo έκατσαν ο ένας απέναντι από τον άλλον. «Έχω μια πείνα.» του είπε. Εκείνος γέλασε. «Γιατί γελάς;», είπε σαρκαστικά αυτή, καθώς φαινόταν να απολαμβάνει το γέλιο του. «Όλο πείνας Hendra.»., «Δεν φταίω εγω», είπε γελωντας.

Η σερβιτόρα τους έδωσε έναν κατάλογο κι μενού.«Πατατες τηγανιτές κι μπέργκερ.», είπε αυτή.
Ο Teo πρότεινε κι αυτός να πάρει το ίδιο. Μόλις έφυγε η σερβιτόρα,η Hendra έβαλε νερό στο ποτήρι της.«Πως πέρασες την ημέρα σου;»,της είπε. «βαρετά.», απάντησε η Hendra. «εσύ ο η;», του είπε. Ο Teo σήκωσε τους ώμους του. «βαρετά κι εγώ υποθέτω. Ήμουν με τους γονείς μου. Χάρηκαν που με είδαν.»

Το φαγητό ήρθε. Η Hendra έφαγε μια πατάτα. «καλή ορεξη», της είπε γελώντας ο Teo.«θα φύγεις μετά από εδώ;»
«Δυστυχώς.Υπόσχομαι θα έρθω σύντομα. Απλά τώρα είναι δύσκολα. Έχω κι τα μαθήματα.»
«Ο Teo διαβάζει, ενδιαφέρον», είπε.

«Εσύ φταις», της είπε καθώς έτρωγε πατάτα.
«Hendra περνάς καλά μαζί μου;»,προσθεσε.ενω η Hendra έμεινε έκπληκτη από το ερώτημα. «Εννοείται, γιατί,δεν πρέπει;», του είπε.
«Και βέβαια πρεπει.Αλλα θέλω να το άκουγα κι ολας.», είπε με χαμόγελο.