aslında günlük tutmam. zaten bu da günlük sayılmaz. sadece anlatacak bir şeyim var ama anlatacak kimsem yok.
'donghyuck'un defterinden'
markhyuck / fluff / mini fic
! kapaktaki fanart bana ait değil. pinterestten buldum, maalesef cr vermiyorum.
hayatımda ilk defa bir mektup almıştım ve koca zarfın içinden çıkan tek şey kocaman bir kağıdın üzerindeki yazıydı.
bul beni.
ne bir imza, ne de başka bir ipucu... hiçbir şey yoktu.
yine de biliyordum kimin gönderdiğini. oydu.
o olmalıydı.
o olmalıydı çünkü ilk defa kalbim bir dilek tutmuştu. onu bulmak istiyordum. bu minimal mektubu gönderen kişi o değilse bile ben onu bulacaktım.
çünkü aramak istediğim kişi oydu.
bu durumda başkasını arasam bile onu bulurdum. ne olursa olsun onu bulacağımı biliyordum içten içe. onun kayalıklardan denize atlayışına şahit olduğum gündoğumundan sonra, küçük dünyamda tüm yollar ona çıkıyordu.
zihnimde dönüp duruyordu kıvrılan dudaklarının filmi yeniden, yeniden ve yeniden.
hafifçe kısılan gözlerinden yıldızlar doğup, büyüyordu içime doğru. ve onun yıldızları hiç ölmüyordu.
bir yıldız yaklaşık 10 milyar yıllık bir ömre sahiptir. Minhyung'un yıldızları ise eminim 20 milyar yıl geçse bile parlar. çünkü Minhyung parlıyor.
tamamı çivit mavisi bir okyanus gibi parlıyor hem de...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
