Childhood Friends | hyunin

32 | jisung is cheating on me

"şu an sıcacık yatağımızda sarıla sarıla uyuyor olabilirdik fakat sen bu soğukta beni zorla dışarı çıkarıyorsun." sinirliydim çünkü sabah zorla uyandırılmış bu soğukta hyunjin tarafından bir yerlere götürülüyordum. "çok söyleniyorsun jeongin, anı biriktiriyoruz işte." demişti arabasını kullanmaya devam ederken, "evimizde de anı biriktirebiliriz hani bu soğukta dışarda neden anı biriktiriyoruz manyak mıyız biz?"

"evet manyağız biz ruhsal problemlerimiz var." şu an benimle alay ediyordu. Ona göz devirmiş ve hafifçe dökülen karın yağışını izlemeye devam ediyordum. Sonunda istediği yere gelmiştik ki arabasını bir yere park edip inmem için işaret etmişti. Söylene söylene arabadan inmiş ve karşımızda karlarla kaplı olan boş alana bakmıştım, "umarım kar fantazisi falan istemeyeceksin." demiştim gözlerimi büyüterek.

bu dediğime gülmüş ve elimden tutup boş alana doğru yürümüştük. Her ne kadar karların içine batıyor olsakta yürümeye devam ediyorduk, "ya napacağız burda? aklından ne sinsi şeyler dolaşıyor anlamıyorumki." en sonunda durmuş ve etrafına bakınmıştı, "kar fantazisi kulağa hoş geldi doğrusu ama hasta olmana göz yumamayacağıma göre kardan adam yapacağız." kaşlarımı çatmış anlamazcasına ona bakmıştım, "kardan adamı başka yerde de yapabilirdik neden böyle biraz ıssız bir yerdeyiz?"

"çünkü tahminimce hâlâ dünki olay yüzünden mutsuz olduğunu hissedebiliyorum. Kimsenin olmadığı bir yerde yalnızca sen ve ben olması daha uygun. Şimdi yaşadığımız her şeyi unut ve sadece ana odaklan anlaştık mı?" demesiyle gülmüştüm. Beni önemsiyordu ve sırf buraya biraz mutlu olabilmem için getirmişti. Ufak bir teşekkür niyetine dudaklarını öpmüş ve geri çekilmiştim, "o zaman sana şimdiden ufak bir teşekkür hediyesi."

"sevdim ben bu teşekkür hediyesini acaba eve gidince farklı şekilde bir teşekkür hediyesinde anlaşabiliriz ha?" dediğine gülmüştüm biraz düşünür gibi yaptım, "hmm, neden olmasın?" o tam beni öpecekken ittirmiş ve karların içine düşmesini sağlamıştım, "bu da bu soğukta beni uyandırmanın cezası."

"hey, böyle anlaşmamıştık." denge de durmaya çalışarak zar zor kalkmış ve kollarını bana dolayıp beraber düşmemizi sağlamıştı, "beraber bir ceza çekeriz o zaman küçük tilki." dudaklarımı birbirine bastırdım, "uzun süredir bunu söylemiyordun."

"her zaman bunu söyleyeceğim biliyorsun."

"biliyorum."

önce kendi kalkmış daha sonra benim de kalkmama yardım etmişti. Beraber kardan adam yapma işine koyulmuş uzun uğraşlarla bitirmeye çalışıyorduk, "yaa! beğenmedim bence olmadı bu." küçük bir çocuk gibi sızlanıyordum o ise bu hâlime sadece gülüyordu, "hayır çok güzel oluyor. Alt tarafı kardan adam yapıyoruz jeongin abartma." dudaklarımı büzerek kaşlarımı çatmıştım, "bizim yaptığımız şey bir şaheser olmalı anlıyor musun? çünkü biz yapıyoruz."

birkaç saniye beklemiş ve bana bakmıştı. Ona 'ne bakıyosun' anlamında bir hareket yapmıştım, "ha yani bizim yaptığımız şey şaheser olmalıysa çocuğumuz şaheser olucak doğru mu anladım?" şok bir ifadeyle ona baktım, "sen işleri çok yanlış anlıyorsun çok nerden çıkardın ya? laflarımı çarptırma benim." diyerek onu tekrar karların içine ittirdim, "hak ettin bunu."

kahkaha atmıştı, "hemen de yanakların kızardı bakıyorum." ona sinir bozucu bakışlarımı göndermeyi ihmal etmemiştim, "hayır sadece soğuktan yanaklarım kızardı. Şimdi kardan adam yapmaya devam edebilir miyiz acaba?"

"noldu, hani kardan adamı beğenmemiştin?" yerden kalkmış ve kardan adam yapma işine devam etmişti, "yoo gayet beğendim. Çok konuşma hadi işine odaklan." biraz daha gülmüş, kardan adam yapmaya devam etmiştik.