Stay As You Are | °Kim Seungmin°

~1~

2021.03.02 | Kim Seungmin fanfic

Başlamıştı. Aylarca olmaması için dualar etmiştim ama olmuştu. Babamın işi ve annem ile babamın asıl memleketinin orası olması dolayısıyla Londra'dan
Güney Kore'ye taşındık. Aslında ailemiz adına yeni ülke ,yeni başlangıç güzeldi ama ben yeni yerlerden nefret ederdim. Doğup büyüdüğüm yere bile yeni alışmışken bir anda farklı bir yere gelmiştik. Yeni insanlar, yeni okul ve daha bir sürü yeni şey ...

°°°

Kore'de ki evimize yerleşeli 2 hafta olmuştu nerdeyse. Bu iki hafta içerisinde de müsait olduğumuz her an Kore'yi gezmeye çalıştık. Babam okulum ile ilgili kayıt işlerini halletmek için okula gidecekti. Bende odamda oturmuş arkamda bıraktığım arkadaşlarım Mia ve Keitayla konuşuyordum. Kapının çalması ile kapıya döndüm .

"Kızım ben okula gidiyorum,istersen sende gel hem gezmiş olursun hm?"dedi babam. Bir kaç saniye düşündüm sonrasında kabul ettim. Okulu gezmek iyi bir fikir olabilirdi."Peki baba,sen bekle beni aşağıda giyinip geliyorum."
Babam onayladığını dair mırıldandı.
"Tamam bitanem,hızlı ol."

"Tamam baba."Babam odadan çıkınca bende arkadaşlarıma döndüm.
"Gitmem gerek kızlar gelince konuşuruz."

Keita hemen surat astı."Hey nereye,daha yeni konuşmaya başladık."dedi.
"Babam okula kayıt için gidecekmiş okulu gezmek için gideceğim bende. Gelince söz veriyorum konuşuruz tamam mı ?"

Mia kafa salladı."Tamam tamam git hadi. Gelince ararsın bizi, görüşürüz."dedi ve el salladı ikisi de."Görüşürüz."dedim bende aynı şekilde el sallarken.

Bilgisayarımı kapatıp hemen dolabıma yöneldim. Her zamanki klasik kombinim olan siyah pantolon ve beyaz tişört giydim. Üstüme de siyah salaş bir gömlek aldım.

Saçlarımı tarayıp açık bıraktım.O arada babamın bana aşağıdan seslendiğini duydum.
"Hadi Soo Min geç kalıyoruz!"
"Geldim babacım." babamın sesini duyar duymaz hemen aşağıya indim. Siyah Converselerimi de giyince çıktık evden.
Arabaya binip yola koyulduk. Çok sessiz bir yolculuktu ta ki babam konuşana kadar.

"Heyecanlı mısın yeni okulun için?"gülümsemeye çalışarak cevapladım.
"Dürüst mü olayım?" Babamın bu tepkiyi beklemediği belliydi,hemen sordu.
"Tabi ki de kızım , bir sorun mu var ?"dedi endişeyle.

"Aslında bir sorun yok ama beni biliyorsun, hemen alışamıyorum. Korkuyorum bu yüzden tek sorun bu." Söylediğim şeyle babam anladığını belli ederek kafasını salladı ve konuşmaya devam etti.
"Biliyorum zorlanıyorsun ama ben sana güveniyorum , bunun da üstesinden gelirsin."dedi ve gülümsedi."Umarım öyle olur."dedim ve gülümsedim bende. Bu arada da okula geldik. Babam arabayı park edince okulun içine doğru girmeye başladık.

İşlemleri halletmiştik fakat müdür ve babamın çocukluk arkadaşı çıkması sonucu muhabbetleri bitmiyordu . Canım çok sıkılmıştı . Bende okulda kimsenin olmamasını fırsat bilerek okulu gezmek istedim. Hemen laflarının arasına girdim.

"Özür dilerim bölüyorum ama ben okulu gezebilir miyim sakıncası yoksa?"dedim ve bakışlarımı müdür beye yani Bay Kim'e çevirdim.

"Tabiki de gezebilirsin." dedi ve gülümsedi. O arada babam "İstersen seninle gelebilirim."dedi. Hemen kafamı salladım. "Yok babacım gerek yok.Siz sohbet edin, özlemişsiniz birbirinizi." dedim ve gülümseyerek kapıya ilerledim. "Tamam kızım. Sen gez, bahçede buluşuruz. " dedi. Bende babamı onayladım ve çıktım odadan.

Odadan çıkınca alt kata indim. Çünkü okula girerken bahçede voleybol ve basketbol sahası görmüştüm. Basketbol oynayamıyordum ama izlemesi eğlenceli geliyordu. Voleybol ise benim için hep hobiydi. Çünkü istesem de kariyerim bu olamazdı . Devam ettirmem gereken bir aile geleneği vardı. O da tıp okumak. Annem ve babam doktordu. Babam profesör annem ise doçentlik yapıyordu.Abim diş hekimliği kazanmış ,okuyordu. Babamın aldığı güzel bir teklif üzerine buraya gelmiştik zaten. Ne kadar istemesem de ...