Asker

Aşığım

Hastane odasında Yeliz ile yalnız kalınca "Senin dinliyorum." dedim.

"Bomba atıldıktan sonra çevrede zaten düşmek için yer arayan kayalar da yuvarlandı. O esnada seni birkaç köpek kaçırmış. Bizi bilirsin, arkamızda adam bırakmayız. Seni bulmak biraz zor oldu çünkü yol tamamen kayalarla kapanmıştı." dedi.

"Sonra ne oldu?" diye sordum.

"İşte canlı yayın olacağının haberini aldık. Zaten seni almak için yoldaydık. Biz depoya yaklaşırken silah sesi duyuldu. Ondan sonra hızla Affan Revan hariç herkesi geberttik." dedi.

"O piç yakalandı mı?" diye sordum.

"Yakalandı ve sorguda bir güzel öttü. Biraz da dayak yemiş. Nasıl oldu hiçbir haberim yok." dedi.

"Kesin öyledir." dedim.

"Canın yanıyor mu?" diye sorunca "O itler canımı yakamaz." dedim.

Cümlem biter bitmez Yeliz boynuma sarıldı. Çenesini omzuma koyarken gülümsedim.

Kollarımı beline sararken "Şu nişanlı olma işi çok güzel geliyor kulağa. Ne dersin?" diye sordum.

"Davar. İnsan önce hoşlandığını söyler. Belli bir zaman geçtikten sonra nişan olur." dedi.

"Sevdiğim ortada değil mi lan?" diye sordum.

"Duymak istiyorum lan." deyince "Sana aşığım lan." dedim.

"Bende lan." deyince "Bu kadar yeter." dedim.

"Bence de yeter." deyince "Seni seviyorum." dedim.

"Bunu biliyorum. Daha fazla cıvıma. Vururum bir tane." dedi.

Ortamın sessizliği bizi yakınlaştırırken tam öpecekken içeri dalan Mehmet ile Yeliz geriye çekildi.

"Lan insan kapıyı tıktıklar." dedim.

"Pardon, sizi böldüm böyle." diyen Mehmet'e "Çoktan böldün. Ne istiyorsun?" diye sordum.

"Sadece bakmaya gelmiştim. Çok uzun süre yalnız kaldınız. Artık gitsem iyi olur. Annene son gelişmeleri yetiştirmeliyim." dedi ve odadan hızla çıktı.

"Ulan Mehmet!" diye bağırdım arkasından.

Tamam, bu sefer düzeldi dediğim her seferinde bir şeyler yaparak gıcık ediyordu.

Yeliz bu duruma gülerken bir anda yakınlaştım ve dudağımızı birleştirdim.