Gün

6K 369 75
                                    

Sabah daha doğrusu öğleyin uyandığımda yatakta yalnızdım.

Yatakta doğruldum ve kafamı kaşıdım. Acaba dün gerçekten Yeliz'in yanında uyumuş muydum? Yoksa rüya mıydı? Fazla gerçekçiydi.

Yataktan kalktım ve hızlıca örtüyü düzelttikten sonra banyoya gittim.

Elimi yüzümü hızlıca yıkarken annem içeriden "Mekin gel bak, kimler var?" diye seslendi.

"Yine şu davarlar varsa uyumaya devam edeceğim." diye söylendim.

Salona girdiğimde annemin gün arkadaşlarını gördüm.

"Merhabalar." dedim.

Salondaki tüm teyzeler bir şeyler söylerken iki kişinin arasına sıkışarak oturmuş Yeliz'e baktım.

Yeliz onu kurtarmam için bakarken bu düştüğü hale güldüm.

Yeliz yanında oturan üst kat komşumuzun çay bardağını aldı ve "Ben çayınızı tazeleyim." dedi.

Mutfağa giderken yanında beni de sürüklemesi kahkaha atmama neden olmuştu.

"Mekin sakın gülme! Burada ne yaşadım biliyor musun?" diye sordu.

"Bilmem, ne yaşadın?" diye sordum.

"Hayatımda ilk kez sarma sardım. Sonra hamur açmaya çalıştım. Sonra beceremedim. Yemek işinden hâyır gelmeyeceğince temizlik yapmam istendi. Sonra onu da becerememişim." dedi.

"Beceriksiz." dedim gülerek.

"Daha can alıcı kısma gelmedim. Misafirler geldi ve tüm hayatımı sorguladılar. Lan bunlar askeriyede çalışsalar herkes birbirinin görevinden haberdar olur ama içimize asla hain giremez." dedi.

"Daha fazla bekletmeden çayı koy istersen." dedim.

"Haklısın." dedi ve ocağın üstündeki çaydanlığın sapını tuttu.

"Siktir!" diye acıyla konuşmasıyla "Ne oldu?" diye sordum.

"Çaydanlığın sapı ateşin üstündeymiş. Fazla sıcaktı lan." dedi.

Musluğu açıp elini akan suyun altına getirdim.

"Sanırım o çaydanlığın yerini en son ben oynattım." demesi ile gülerek "Beceriksiz." dedim.

"Beceriksiz olmama rağmen gözün var bende." dedi ve musluğu kapattı.

Konuyu değiştirmek için "Yanık için krem bakmamı ister misin?" diye sordum.

"Gerek yok." deyince "O zaman şu çayı ben koyayım." dedim.

Mutfak eldiveni ile çaydanlığı alıp çayı bardağa doldurunca içeri geçecektim ki Yeliz "Çayı götürmeden kaçamaz mıyız?" diye sordu.

"Sanırım kaçamayız." dedim ve aldığım çay bardağı ile içeri geçtim. Yeliz de arkamdan oflayarak geliyordu.

AskerWhere stories live. Discover now