Κεφάλαιο 24

701 64 48
                                    

28 Ιανουαρίου 2022

Οι ανθρώπινοι δεσμοί για την Μηλινόη αποτελούσαν πάντοτε ένα άγνωστο κεφάλαιο, το επόμενο μεγάλο ερώτημα. Κάποιες φορές η απάντηση για τις διεργασίες που λάμβαναν χώρα στον εγκέφαλο του σύμπαντος της φάνταζε πιο εύκολη να βρεθεί και να κατανοηθεί, παρά για το συγκεκριμένο ερώτημα. Όμως στο τέλος της ημέρα η Μηλινόη ήταν απλά ένας άνθρωπος και το μόνο που ξέρουν οι άνθρωποι να κάνουν καλά είναι να προσπαθούν. Μπορεί να αντιμετώπισε κάποιες δυσκολίες στην αρχή, αλλά όσο περισσότερο χρόνο περνούσε με την Έσμε, τόσο μεγαλύτερο ήταν το κίνητρο ήταν για να προσπαθήσει. Οπότε προσπαθούσε να κάνει λίγο χώρο στον κόσμο και για την Έσμε, προσπαθούσε από την στιγμή που άνοιγε τα μάτια της μέχρι και το δευτερόλεπτο που έσβηνε το μυαλό της. 

Ήταν δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο και σίγουρα άξιζε το αποτέλεσμα. Οπότε όταν το απόγευμα μίας χειμερινής μέρας έμαθε πως η ισορροπία που είχε προσπαθήσει τόσο σκληρά να βρει υπήρχε περίπτωση να αναταραχθεί, παραλίγο να τα παρατήσει. Ήταν ένα παράλληλο σύμπαν μακριά από το να χτυπήσει την πόρτα της Έσμε και να της ανακοινώσει πως δεν ήταν σε θέση να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις και πως το καλούπι της δεν ήταν φτιαγμένο για σχέσεις και έρωτες και αγάπη. Ήθελε να της πει πως ήταν ένα εγωιστικό πλάσμα και την ήθελε όλη δικιά της, πως ήταν συναισθηματικά ανώριμη επειδή για να ωριμάσει έπρεπε να κάνει ένα βήμα μπροστά με κλειστά μάτια και την καρδιά στα χέρια της, να εμπιστευτεί το σύμπαν πως κάθε ράγισμα είναι μέρος της εμπειρίας για να μάθει πως να είναι άνθρωπος. 

Όμως αποφάσισε να βρει τον Θεμιστοκλή και να ακολουθήσει τις συμβουλές του. Εξάλλου, όλο αυτό γινόταν επειδή η Έσμε ήταν πραγματικά καλός άνθρωπος και η Μηλινόη δεν είχε σκοπό να την τραβήξει στο δικό της επίπεδο μόνο και μόνο για να μείνουν μαζί. Οπότε μέσα σε λίγες ώρες προστέθηκε άλλο ένας κάτοικος στο σπίτι του διπλανού διαμερίσματος. 

Η Μηλινόη δεν ήξερε ακριβώς τι να περιμένει, διότι είχε κάνει ακριβώς είκοσι έξι σενάρια στο μυαλό της μέσα σε δύο ώρες αναλύοντας τα δεδομένα που της είχε δώσει η κοπέλα της. Αποδείχθηκε πως έπεσε σε όλα έξω · η Νίριμ δεν τίποτε παρά ένας κουρασμένος, ταλαιπωρημένος, απελπισμένος άνθρωπος. Κάθε άσχημη σκέψη που είχε κάνει για εκείνη εξαφανίστηκε την στιγμή που αντίκρισε τα μάτια της. Για κάποιο λόγο της θύμισαν της μαμάς της κάθε φορά που έμπαινε στο πλοίο, καλοσυνάτα αλλά χωρίς λάμψη. 

Η θεωρία του μπαλκονιούΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα