32nd

27 20 1
                                    

It's the first month being away and i kinda find it hard to adjust. Lalo na't nasanay ako na nandyan siya para paalalahanan ako sa lahat, dinadalhan ng pagkain at pinapakalma sa oras na masyado na akong nalulong sa trabaho. As much as i want to go, i just can't because of the responsibilities and works that i have to finish.

I am here at his lot watching the workers build the disposable stalls for our local sale and exhibit. Kakapahinga ko lang galing sa ilang oras na pagpinta at pagtulong na din sa mga local artist na nandito din sa studio– harap ng loteng nilalagyan ng mga stalls. 

I was sitting on a bench under a tree  keeping a shade for the sun. This time it's windy and i like to have a company, it will be nice having Kris here by my side talking and joking about random things.

My phone rang so i immediately answered it.

"Hey master" i said while the camera is only showing my forehead.

"Hey madame, ginagawa mo?" He asked.

"Ito namimiss ka. Akala ko hindi ka na makakatawag, it's almost 12 midnight na jan" i said at napangiti naman siya.

"Gagi pare, kinigilig ako" sabi niya sabay kagat pa sa wrist niya. "Tumawag ako kasi baka hindi ka pa kumakain" he said habang may ngiti pa rin.

"I'm about to eat na, i'm just chilling and waiting for Suwa to get me. Half day lang ako ngayon kasi almost done na naman ako sa second artwork ko, i'll just help Shaira sa warehouse" pag-inform ko pa.

"Good, basta wag kalimutan kumain ah. Babalik pa ako jan 5 months na lang magsasama ulit tayo" he said while his hand is up and his fingers are spread.

"Yey five months, so it means you're not here for the hair launching?" I asked.

"Parang ganon na nga, pero i'll still support you. Virtually nga lang" sabi niya at nakita ko itong napahikab kaya agad ko itong niyaya na parayin na ang tawag para makapagpahinga na siya.

"Ok po, sleep now. Alam kong pagod ka. Just call me when you wake up" i said habang ngumingiti.

"Yes po, i love you" he said.

"I love you too. I'll wait for your call ha?" sabi ko at tumango lamang siya sabay kaway sa camera then after our call ended.

I waited for about 20 minutes until Suwa came with one of Shintara's car. The red Lexus LC 500, a she brought a flashy car kaya naman karamihan sa mga tao na nandito ngayon ay nakatuon sa amin ang pansin.

"Arat na ma'am" she said habang nakababa ang window ng car.

Agad naman akong sumakay sa sasakyan.

"Dhan called and he told me that yo have a family dinner, ihahatid kita sa inyo" she said while her eyes are still focusing on the road.

"Suwa I have to change first, let's go home" I answered.

"Ria girl, you don't have to change anymore at isa pa kailangan kong umuwi hinahanap na daw ako ng papa ko" she answered in a lifeless way.

Hindi na lang ako nakigpa-areglo, I know she doesn't want to go to her dad and it's family anymore.

"ok but can I eat lunch muna?" I asked.

"oo naman mayamaya pa naman yung dinner nyo tas hindi naman ganon kalayo yung kinapapa sa inyo diba. Kain muna tayong shawarma" she said.

~~

WE reached the mall at agad kaming pumunta sa food court kung saan nandon ang favorite stall namin ng shawarma. I sat at the nearest table and Suwa did the ordering. I lang sandali pa ay nakarating agad sya sa table namin na daladala ang apat tray na may lamang 4 shawarmas and 2 large blue lemonade.

UnDecidedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon