DEVREM | bxb

~16~

16.02.2021

***

''Yeni görevimiz bir terör örgütünün inine sızmak. Bu görev biraz uzun sürebilir. Hakkari'nin sınırında bir bölge.''

''Kişiler belli mi komutanım?'' Mehmet'in sorusuyla kafasını sallayıp elini dayadığı masadan çekti. Herkeste göz gezdirdi. ''Ali ve Ulaş dışında hepiniz.'' Ali adını duyduğunda oynadığı bardaktan çekti bakışlarını. ''Neden komutanım?''

''Sizinle burada kalıp, iletişimin gerçekleştiği merkeze gideceğiz. Bir müzayede yapılacakmış. Onun yapılacağı binanın altında yapılacak toplantı. Biz de müzayedeye katılımcı olarak girecek ve bilgi toplayacağız. Ona göre sınırdaki ekibe bilgi verilecek.''

''Ben sınırda ki ekibe katılmak istiyorum komutanım.'' Asaf kaşlarını çatıp Ali'ye baktı. Normalde görev ayırmazdı. ''Hayırdır Ali?''

Ali sessiz kalırken, Ulaş sinirle masaya parmaklarıyla ritim tuttu. Aradaki gerginliği anlamıştı. Ve ne yazık ki bu gerginlik göreve yansıyabilirdi. ''Tamam, Emir ve Ulaş burada kalır.''

''Ben giderim komutanım. Ali burada kalsın.'' Dedi Ulaş. Tehlikeli bir operasyon olacaktı ve onun sınıra gitmesini istemiyordu. ''Hayır ben gitmek istiyorum komutanım.'' Ali'nin konuşması üzerine sinirle soluyup ofladı. ''Lan derdiniz ne sizin?''

''Bir şey yok komutanım.'' Ali omuz silkerek konuşunca bir süre yüzlerine baktı. ''Ulaş burada kalıyorsun. Ali sen sınıra gideceksin.'' Ulaş anında kafasını iki yana salladı. ''Ben giderim komutanım.''

''Konuşacaklarımız bu kadar. Gidebilirsiniz.'' Herkes ayaklanıp giderken Ulaş, Asaf'a yaklaştı. ''Komutanım-''

''Çık Ulaş!'' Ulaş yumruklarını sıkıp dışarıya çıktı. Kapının önünde konuşan ekipte gezdirdi gözlerini. ''Hadi ben gittim.'' Ali yanlarından uzaklaşınca, Ulaş hızla peşinden gitti. Odaların olduğu kısma doğru ilerlerken koridorun başında yakaladı Ulaş. ''Ali biraz konuşalım mı?''

''Ne konuşacağız?'' Üzgün suratını gördüğünde kalbi acımıştı Ulaş'ın. Ali onun en sevdiği arkadaşıydı. Bu şekilde mesafeli olmasına dayanamıyordu. ''Bana böyle uzak olma.''

''Uzak olmasam ne olacak? Yine yanıma mı yatacaksın? Boyumdan mı öpeceksin?'' Ali sinirle dişlerini sıkıp bir adım attı. ''Bana bir daha o şekilde yaklaşmanı istemiyorum. Aramızda bu mesafenin olması iyi. Salak salak umutlanmam en azından.'' Ulaş elini tuttuğunda hızla kendine çekti. ''Normal iki arkadaş gibi olalım.'' Ulaş bu 'normal' arkadaş sıfatını biliyordu.

Ve bu sinirlerini bozmuştu. Ali arkasını dönüp gittiğinde birkaç adım attı ancak değişecek bir şey olmayacağı için durdu. Belki biraz zaman iyi gelebilir diye düşündü...

**

Askeri uçakla sınıra gelen ekip, saklanacakları mağaraya doğru yola çıktılar. Bir süre burada bekleyecek, bekledikleri ekip geldiklerinde etkisiz hale getireceklerdi.

Ali sindiği kayalığın dibinde, elinde silahı düşüncelere dalmıştı. Mehmet etrafa göz gezdirirken arkadaşının bu halini gördüğünde fısıltıyla konuştu. ''Derdin ne bilmiyorum ama bu operasyon için aklının başında olması lazım Ali.'' Ali bir süre yüzüne baktı. Haklıydı. ''Problem yok. Radarlarım açık.'' dedi gülümseyerek.

Mehmet inanmasa da gülümseyip omuzunu sıvazlamıştı. Tekrar silahının merceğine odaklanırken, bu sefer Semih yandan bir bakış attı arkadaşına. Kaş göz işaretiyle iyi olup olmadığını sorguladı.