သူ...သူ..ဘာလို့ ဒီမှာ ရှိနေရပြန်တာလဲ...
မနေ့ကလို ထူးထူးဆန်းဆန်းမျိုးဒီနေ့ လုပ်လာရင် ဘဘလည်းရှိတော့ အဆင်မပြေဘူး..ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့...
'ဟူး....'
'ဟဲ့..သားလေး..ဘာဖြစ်လို့ သက်ပြင်းတွေ ချနေရတာလဲ..အတန်းကို မသွားသေးဘူးလား..'
'အာ..ဟို..ဟုတ်..သား သွားမလို့...အိမ်မှာ သား ဘာတွေ ကျန်ခဲ့သေးလဲလို့ စဉ်းစားနေတာ...အခုမှသတိရတယ်...ဘောပင်အိတ်ကျန်ခဲ့တာဘဲ...ရတယ် ဘဘ..သား အိမ်ပြန်လိုက်ယူလိုက်မယ်...'
'အယ်..သားရယ်..ဒီအထိဘဲ ရောက်လာပြီးပြီဘဲ..ဘောပင်ကျန်ခဲ့တာများ ဝယ်သုံးလိုက်ပေါ့...နော်...အိမ်ပြန်မနေနဲ့တော့...'
'အော်..ဟုတ်...ဘဘ..ဒါဆို သားသွားတော့မယ်နော်..ဘဘ..'
'အေး..'
ဘဘက နှောင်းရိပ်ကို ချပြီး ဘဘကားလေး ထွက်သွားသည်အထိ မျက်စိတစ်ဆုံးလိုက်ကြည့်မိနေတော့သည်။
ပြီးတော့ စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းများစွာဖြင့် နှောင်းရိပ်ရဲ့ ခြေလှမ်းတွေကို အသက်သွင်းလိုက်ကာ ခပ်မြန်မြန်လျှောက်ရင်း အကိုရှင်းရှိတဲ့နေရာကိုလည်း မသိမသာ မျက်စိကစားကြည့်တော့
ဟယ်....အကိုရှင်း မရှိတော့ဘူး..ကြည့်ရတာ ပြန်သွားပြီထင်တယ်...ဟူး..အခုမှဘဲ...စိတ်အေးရတော့တယ်..
နှောင်းရိပ် မျက်နှာမှာလည်း အပြုံးတစ်ခု ဆင်မြန်းကာ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ဘဲ လျှောက်လာလေတော့
'ဘုတ်...!!'
'အ...အမလေး...!!'
'Hello....good morning...'
'အကိုရှင်း...!!!ပြန်..ပြန်သွားပြီ..မဟုတ်ဘူး..လား...ဟင်...'
'အကောင်ပေါက်လေးကို မတွေ့ရမချင်း ကိုယ်က ဘယ်ပြန်လို့ ရမလဲ...မဟုတ်ဘူးလား..'
'အင်း..ဟာ...မဟုတ်ပါဘူး..'
'ဟက်..ဘာကို မဟုတ်တာလဲ အကောင်ပေါက်လေးရဲ့...'
'မသိဘူး...ပြီးတော့ ကျွန်တော်က အကောင်ပေါက်မဟုတ်ပါဘူးဗျ..နှောင်းရိပ်လေဗျာ..အဲ့လိုကြီးမခေါ်ပါနဲ့...'
'အဟင်း..အကောင်ကဖြင့်သေးသေးလေးဘဲရှိတာကို..အခုဘဲ ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမှာ မင်းရဲ့ ကိုယ်လုံး ပိစိလေး ဝင်နေတာကိုဘဲ ကြည့်လေ...'
YOU ARE READING
နှလုံးသားကို အရင်းတည်၍ ချစ်ခဲ့ရပါသော ကိုကို
Romanceနှောင်းရိပ်ဆိုတဲ့ ကျွန်တော့်မှာ အချစ်ဆိုတာ ကိုကိုနဲ့တွေ့မှ ဒီနှလုံးသားလေးက ခံစားတတ်လာတာပါဗျာ... ကျွန်တော် ကိုကို့ကို အရမ်းချစ်တယ်... ဒါပေမယ့်..ကိုကိုက ရက်စက်တယ်သိလား...ကျွန်တော့်ကို အရမ်းမုန်းတယ်တဲ့...သေလောက်အောင် သတ်ဖြစ်ချင်လောက်အောင်ကို မုန်းတယ်တ...
Chapter 12(Unicode)
Start from the beginning
