Bilinmeyen numara: Merhaba yenge.
Bilinmeyen numara: Kendimi tanıştırayım ben sana anonim olacak çocuğun arkadaşı.
Bilinmeyen numara: Tabi bu biraz acayip oldu, sana ilk yazan mustakbel anonimin olmalıydı
Bilinmeyen numara: Ama baktım bu çocuğun san...
İyi okumalar dilerim .d umarım müziği açarsınız:))
Güzel oy ve yorumlarınızı benden eksik etmeyin, lütfennn:))
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DOREMİ: Bak gerçekten seni kırmak istemiyorum beni söylediğin kadar iyi tanıyorsan eğer birine bağlanmakta, sevmekte sorunlarım olduğunu biliyorsundur.
DOREMİ: Güzel seviyorsun, sevginin bütün parçaları yerinde ama benim bazı parçalarım kayıp, yerine sadece boşluklar var...
Davetsiz: İzin ver ben doldurayım o boşlukları.
DOREMİ: Sen eksilirsin o zaman.
Davetsiz: Bırak eksileyim... Sevdiğimi tamamlayamıyorsam, onun için parçalarımı kaybetmeyi göze alamıyorsam eğer niye seviyorum ki ben?
Davetsiz: İzin ver sadece.
DOREMİ: İyi geceler, Davetsiz.
Yazdığım yanlıştı belki de ama daha fazla söyleyeceğim bir şey yoktu.
Davetsiz: İyi geceler, DOREMİ...
Son kez mesaja bakarak. Telefonumu kapattım.
--
Hızla arabadan inip okula koşmaya başladım. Yine geç kalmıştım! Bu aralar derslerimi de biraz boşlamıştım zaten. Annem farkına varmadan kapatmalıydım ve kapatabileceğimi de düşünüyorum açıkçası.
Kenardan bakan birisi bunu ego gibi görebilir ama yıllardır durmaksızın çalışıyorum ve bu çalışmalarım birkaç haftalık küçük açığımı kapatamıyorsa ben öleyim o zaman!
İlk ders Gülsüm hoca'nın dersiydi. Dün de dersine geç kalmıştım bu yüzden zil çalmadan sınıfta olmam lazımdı. Okulun girişindeki merdivenleri çıkarken arkamdan birinin sesini duydum ama acelem olduğu için önemsemedim, ikinci sefer ismimi duyduğumda mecbur durdum. Merdivenlerin yarısında durup arkamı döndüğümde Can ve elinde mavi, örgülü beremi gördüm.
"Bereni düşürmüşsün." Dedi Can merdivenleri çıkarken.
"Hiç farkında değilim."
Annem takmam için vermişti ama arabayla geldiğim için takmamıştım ve gelişigüzel şekilde çantamın içine atmıştım. Gülsüm hocanın gazabına yakalanmamak için koşarken düşmüş olmalı. Can merdivenlerin yarısına yani yanıma geldiğinde mavi bereni bana uzattı.
"Günaydın bu arada."
"Günaydın." Deyip uzattığı bereni elinden aldım ve çantama koymak için hafif yüzümü arkaya çevirdim. Güzel, çantamın ağzını kapatmamışım! Bereni içine koyup kapattım.
"Öyle hızlı koşuyordun ki, bir an beni hiç duymayacaksın sandım."
