Ev Arkadaşım | bxb

1.2

"İzlemek ister misin?" dedi Batu yanına gelip telefonunu sallarken. "Birde çektin mi?" dedi Gökalp şaşkınlıkla ona bakarken.

"Elbette," dedi Batu videoyu açıp Gökalp'in yanına otururken. Herkes pür dikkat onu izlerken Gökalp'in gözleri ekrandaydı.

Herkes sehpanın etrafına kurulurken şişeyi görmesiyle, klişe, diye düşündü. Sadece kitaplarda olan bu saçma şey nasıl başına gelmişti?

Dakikalar geçerken Çağlar Ece'yi yanağından öptüğünde istemsizce kaşlarını çattı.

Şişe dönüp onunla Mert arasında kaldığında halkadaki kişilere baktı. "Defne'yi öptüm değil mi?"dedi yanındaki Defne'ye bakarken. Mert'e hiçbir şekilde vermeyeceği bir karşılık verdiğinde yüzünü kapatmak istedi.

Etraftakilerin gözleri bir Çağlar'da birde ekrana kilitlenmiş Gökalp arasında gidip geliyordu.

Gökalp tam Defne'yi öpmeyi beklerden aniden Çağlar'ı çenesinde tutup kendine çevirmesiyle gözleri açılmıştı. Arkadan Batu'nun, "Aslan be!" diye bağırmasından sonra elini dudaklarına götürmemek için kendini tuttu.

"Nasıl nasıl?" dedi Batu sırıtarak ona bakarken. Hızla eliyle Çağlar'ı işaret etti. "O an çok mutluydu," dedi. Çağlar aniden ayağa kalkarak Batu'nun üstüne atladı. Elindeki yastıkla yüzüne vururken Batu, "Şakaydı," diye bağırıyordu.

Gökalp, "Üzgünüm," diye fısıldadığında Çağlar Batu'ya vurmayı kesmiş ve ona dönmüştü. "Gerçekten çok üzgünüm. Sarhoştum. Ne yaptığımı bilmiyordum."

"Sorun değil," dedi Çağlar Gökalp'in yavru köpek bakışlarına gülerken. İstemsizce ellerini Gökalp'in kızıl saçlarına atıp karıştırdı. "Olur böyle kazalar," dedi. Gökalp rahatlarken Batu yerinde doğrulmaya çalıştı. "Pişman değilsiniz ama değil mi?" dedi sırıtışı büyürken. "Sen hâlâ konuşuyor musun?" dedi Çağlar. Eline yastığı alıp Batu'ya tekrardan vurmaya başladığında Merve Gökalp'in yanında bitti. "Gel canım," dedi Gökalp'in kolunu tutarken. "Onlar birbirlerini yesinler bizde mutfağa inelim."

Herkesten, "Aynen," nidaları dökülürken Batu çaresizce elini uzattı. "Yardım edin bana." Ama kimse ona bakmamış merdivenlere ilerlemişti. Mete dışında.

"Çağlar hadi bırak onu," dedi. "Aynen bırak beni," dedi Batu debelenirken. "Hayatta olmaz," dedi Çağlar. "Ama en sevdiğin yemek gelmiş. Soğur birazdan." Çağlar yavaşça kafasını bir Mete'ye bir de Batu'ya çevirdi. "Aman be," dedi ayağa kalkıp merdivenlere ilerlerken.

Batu yerinde doğrulurken eliyle başını ovuyordu. "Bunun eli gittikçe ağırlaşıyor mu?"

"Sen cidden kaşınıyorsun," dedi Mete derin bir nefes verirken. "Ne yapayım? Gıcıklık kanımda var. Biraz sakinleşsin tekrardan uğraşırım," dedi. Koltuktan kalkıp kollarını Mete'ye uzattı. "Taşı beni," dedi ellerini açıp kapatırken.

"Bebek gibisin," dedi Mete. Arkasını dönüp merdivenlere ilerlerken Batu bıkkınlıkla ayaklarını sürüye sürüye onun arkasından gitti.

Hepsi masanın etrafına kurulurken Gökalp'le Çağlar'ın bakışları birbirlerinden kaçıyordu. Ama yine de sebepsizce yan yana oturmuşlardı.

Onların sessizliği ve diğerlerinin konuşmasıyla süren bir kahvaltıdan sonra herkes kalkmaya başlamıştı.

"Nereye gidiyorsunuz?" dedi Merve üzgün sesiyle. "Daha eğlenecektik."

"Yarın okul var," dedi Cem. "Bugün sabaha kadar uyumak istiyorum."

"Aynı şekilde," dedi Eda. "Bizde hayvan gibi uyuyacağız," dedi Batu. Mete onu kafasını sallayarak onayladı.