The Shadow World (Part Two) 'COMPLETE'

Telling the others

We eindigen het etentje en keren terug naar het instituut.  De hele rit naar huis heeft Alec mijn hand geen enkele moment losgelaten. Eens we in het instituut aankomen zegt Alec tegen Dean voor iedereen bij elkaar te zoeken en naar de grote zaal moeten komen. We wachten geduldig tot iedereen er is. Ik trek mijn leren jas uit en vlecht mijn haar wat ineen. Iedereen komt er uiteindelijk aan gewandeld. Clary, Jace, Simon, Izzy, Dean, Sophie en zelfs Magnus is er. Drie mensen weten het al omdat ik het tegen hun gezegd heb maar de rest heeft geen flauw idee wat wij te zeggen hebben. "Ik ben blij dat jullie er allemaal zijn." Begint Alec en lacht. Hij kijkt naar mij en ik lach terug naar hem. Ik draai me terug naar de anderen en zie Magnus glimlachend kijken. "Wij hebben goed nieuws dat we met jullie willen delen", zegt Alec en kijkt de zaal rond. "Adalind is zwanger." Ik zie een paar geschokte maar blije blikken. Izzy komt naar ons toe gewandeld en omhelst mij. "Ik krijg een nichtje!" Ik lach en omhels haar terug. "Gefeliciteerd Alec", zegt Jace tegen hem en omhelst hem. "We houden een feestje voor het te vieren", zegt Magnus en Izzy gaat er uitbundig mee akkoord. "Magnus ik heb al een paar ideeën", zegt Izzy en samen wandelen ze weg. Ik schud lachend met mijn hoofd wanneer ze uit het zicht zijn en Clary en Simon komen beiden naar me toe. "Wie had ooit gedacht dat er nu al iemand van ons een kindje zou hebben", zegt Simon lachend en omhelst mij. "Gefeliciteerd." Ik glimlach naar hem. "Dankjewel, ik had het ook echt helemaal niet verwacht maar het is zo en ik kan niet gelukkiger zijn dan ik nu ben." 

"Magnus en Izzy kennende plannen ze een groot feest", zegt Clary lachend. Ze heeft vast gelijk het zal een groot en uitbundig feestje zijn en aan deze dingen heb ik geen twijfel meer dat mijn kind gelukkig zal kunnen zijn. Een hele familie zal altijd klaarstaan voor met wat dan ook te helpen. "Er is nog iemand waar wij het tegen moeten zeggen", zeg ik tegen Clary en Simon. Ik hoop maar gewoon dat het goed zal komen. "Maryse?" Vraagt Clary en ik knik. Ik wandel naar Alec toe. "We moeten het vandaag nog tegen je moeder zeggen", zeg ik tegen hem en ik zie dat hij het begrijpt. "Uiteraard. Wat de uitkomst ook mag zijn ik ben zo blij dat wij een kindje krijgen samen", zegt hij tegen me en ik sla mijn armen rond zijn nek. "Ik ook, ik ben ontzettend gelukkig nu", zeg ik en kus hem. Hij zakt neer op de grond en kust mijn buik. De tranen springen in mijn ogen en ik wrijf over Alec zijn hoofd. Ik zal het nooit niet begrijpen hoe ik dit verdient heb maar ik ben blij dat ik het heb. Ik neem Alec zijn hand vast en samen wandelen we naar zijn bureau waar zijn moeder meestal nog tot laat zit te werken. Tot mijn verbazing zie ik dat Luke er ook is en kijk naar Alec. Ik zie dat hij net zo verbaasd is als ik. Luke erbij hebben is misschien wel niet zo een slecht idee wanneer we het vertellen. Alec klopt op de deur die open staat en ze kijken beiden op. "Alec, Adalind kom binnen", zegt Maryse en sluit haar laptop. Ze glimlacht vriendelijk naar ons. "Moeder wij moeten je iets vertellen", zegt Alec en ik zie de nieuwsgierigheid in Maryse haar ogen. Ze kijkt naar mijn handen en ik besef dat ze opzoek is naar een ring. Dat had ook een goed nieuwtje geweest voor tegen haar te komen vertellen maar dat is het niet. "Adalind is zwanger, we verwachten een kindje", zegt hij en Maryse staat op. "Je bent zwanger?" Vraagt ze aan mij. Ik schraap mijn keel. "Klopt ik ben daar gisteren achter gekomen." Vertel ik haar en ze komt naar ons toe gewandeld. "Mijn zoon word vader", zegt ze en ik zie dat er een traan ontsnapt uit haar ooghoek. "Ween je nu?" Vraagt Alec lachend en Maryse rolt met haar ogen. "Ik mag hierbij wenen mijn zoon word vader en ik word grootmoeder", zegt ze en omhelst Alec. Luke komt naar me toe en omhelst mij. Hij geeft mij een kus op mijn haar. "Ik ben blij voor jullie", zegt hij en laat mij dan los. "Dankjewel", zeg ik tegen hem en glimlach. Alec slaat zijn arm om me heen. "Izzy en Magnus zijn al een heel feest aan het plannen." Meldt Alec mee. "Ik had niet anders verwacht van die twee", zegt Maryse lachend en gaat terug achter haar bureau zitten. "Alec zou ik je nog even kunnen spreken?" Vraagt ze en hij knikt. Ik wandel naar buiten samen met Luke. "Een baby, heb je zenuwen?" Vraagt hij aan me en ik schud mijn hoofd. "In het begin wel maar ik weet dat ik er niet alleen voor zal staan dus ze zijn wel wat weg aan het gaan." 

"Ik ben echt zeer blij voor je, je zal het super goed doen. Daar ben ik zeker van", zegt hij tegen me. Het doet goed van dat te horen. Luke is altijd al een belangrijk persoon in mijn leven geweest. Hij is er van toen ik nog een klein meisje was en hij is nog nooit van mijn zijde geweken. "Ik wil gewoon niet zoals mijn vader worden", zeg ik zuchtend en Luke houdt me tegen zodat ik geen stap meer kan zetten. "Adalind je bent in niets zoals je vader. Jij bent een wondermooie sterke vrouw en je vecht voor het goede. Er is geen haar op je hoofd dat je je kind in de steek zou laten of dat je die mee het slechte pad zou optrekken." Hij kijkt mij doordringend aan en ik weet wel dat hij gelijk heeft maar toch. Die gedachten zit er wel in. "Hij of zij zal aangetrokken zijn door de duisternis." 

"Klopt maar hij of zij is ook deels een engel en dat mag je niet vergeten." Ik knik en bedank hem voor hij de liften in stapt en uit het zicht verdwijnt.