Ik stel voor eerst deel één te lezen (The Shadow World) Dan pas zal je echt kunnen volgen omdat daar dingen in zullen gebeuren en dit verhaal zal gewoon verder lopen.
Adalind Riverstone wordt steeds meer en meer door de duisternis in beslag genomen...
een hele maand na de bevalling is het moment aangebroken dat ik mijn warlock en banshee kant ga opgeven zodat ik oud kan worden samen met Alec. Ik heb geen flauw idee hoe Magnus er op zal reageren maar het is het proberen waard. Ik weet wat ik wil en dat is Alec. Zonder hem verder gaan is geen optie en ik weet dat Eliana veilig is bij Magnus. Hij kan haar eens wij er niet meer zijn onder zijn vleugels nemen net zoals hij bij mij heeft gedaan. Ik kleed me verder om in nieuwe kleren omdat Eliana het wat vuil heeft gemaakt tijdens het eten. Alec is bezig met zijn taken als hoofd van het instituut. Het zal alles veel minder moeilijk maken voor hem ook eens ik wat menselijker ben. Hij heeft er zelf geen probleem mee maar ik zie hoe andere nog steeds kijken wanneer ik bij hem sta en ik begrijp het ook wel. Ik kijk nog eens in Eliana haar kamer en zie dat ze rustig aan het slapen is. Ik sluit de deur en wandel door de gangen terug het instituut verder in. Ik zie Izzy verder op met Clary en Jace praten en wandel naar hun toe met de babymonitor in mijn handen. "Hey, zouden jullie even willen letten op Eliana ik moet even snel iets gaan doen", zeg ik tegen hun en ze knikken. "Alec is zo klaar", zegt Jace tegen me.
"Zeg hem dat hij op het dak op mij moet wachtten dat ik hem daar zal zien", zeg ik tegen hem en ik zie iedereen een beetje vreemd kijken. "Je bent iets van plan hé?" Vraagt Clary aan me en ik grijns. "Jullie zullen het wel zien", zeg ik tegen hun en geef de babymonitor aan Izzy. Ik wandel weg van de hoop richting de liften. Ik ga mijn krachten voor de laatste keer gebruiken voor tot bij Magnus te komen maar niet hier in het instituut. De liften brengen mij naar beneden en ik wandel het instituut uit. Ik adem de frisse lucht in en sluit even mijn ogen als ik al mijn kracht door mijn lichaam voel stromen. Ik maak een portaal die mij zal brengen naar het appartement van Magnus. Ik stap het portaal door in het fel verlichtte appartement. Ik zie Madzie glimlachend al naar me kijken en glimlach naar haar terug. Zij zal niet veel ouder zijn als Eliana en ben blij dat ze toch een soortgenoot zal hebben. "Adalind', zegt ze vrolijk wanneer ik er door ben en het portaal achter mij sluit. "Hey pruts", zeg ik en omhels haar stevig. "Is Magnus hier?" Vraag ik haar en ze knikt en wijst naar de keuken. Ik glimlach naar haar en wandel richting de keuken. "Magnus?"
"Hier." Zijn stem komt vanachter het keukeneiland vandaan. "Alles oké?" Vraag ik hem lachend en hij komt recht. "Ja natuurlijk ik was gewoon even iets aan het proberen. Hoe is het met de kleine prinses?" Vraagt hij en komt naar me toe gewandeld. "Goed, ze is al flink gegroeid."
"En hoe is het met jouw?" Hij omhelst mij en geeft me een kus op mijn voorhoofd. "Goed maar het zou nog beter kunnen maar daar heb ik jouw hulp voor nodig", zeg ik tegen hem en hij kijkt mij bedenkelijk aan. Ik neem plaats aan het keukeneiland en Magnus komt naast me zitten. "Je weet dat je me alles kan vragen toch?" Vraagt hij en ik knik. Ik weet dat Magnus alles zou doen voor mij gelukkig te maken maar ook wanneer dat betekent dat ik er ooit niet meer zal zijn? Ik kijk Magnus in zijn lieve vaderlijke ogen aan. "Ik wil oud worden met Alec op elke menselijke manier dat er mogelijk is. Ik wou Eliana niet van haar krachten strippen vandaar dat ik nog gewacht heb tot na haar geboorte maar ik ben er nu echt volledig klaar voor." Magnus zijn ogen laten even een schittering zien voor dat hij uiteindelijk met een warme glimlach mij in zijn armen neemt. "Natuurlijk zal ik jou hierbij helpen", zegt hij en lacht. Een last valt er van mijn schouders af en ik kan niet gelukkiger zijn. Mijn toekomst met Alec ziet er heel rooskleurig uit en momenteel is er niets dat ervoor kan zorgen dat die bubbel kapot word geprikt.
°°°°
"Neem dit in wanneer je bij hem bent, dan zal alles van je gestript worden", zegt Magnus tegen me en geeft een klein flesje met een rode vloeistof. "Dankjewel Magnus", zeg ik tegen hem en hij opent voor de laatste keer een portaal voor mij zodat ik sneller ben. Hij heeft het zo gemaakt dat ik recht op het dak zal aankomen waar ik met Alec heb afgesproken. "Spring nog eens binnen", zegt hij en ik lach. Ik werp een knipoog richting Madzie en wandel dan het portaal door. De energie dat nu door mijn lichaam stroomt is anders dan gewoonlijk. de energie voor verder te gaan als mens is zo intens. Ik kom het portaal door en de lichten van de stad komen mij tegenmoet. Ik zie Alec met zijn rug tegen me toe staan en glimlach.
"Hey." Alec draait zich om en komt naar me toe. Hij sluit mij in zijn warme armen en glimlacht. "Ik heb je gemist vandaag, waar was je?" Vraagt hij en ik sla mijn armen om zijn nek met het flesje nog in mijn hand. "Ik heb ervoor gezorgd dat onze toekomst nog beter dan het al ging zijn."
"Hoe bedoel je?" Ik laat hem los en laat het flesje zien dat ik in mijn handen vast heb. "Dit zal ervoor zorgen dat ik samen met jouw oud kan worden, dat ik niet zonder jou verder moet gaan. Dit zal alles zoveel makkelijker maken dan dat het is voor iedereen van ons." Ik zie een glimlach op zijn gezicht verschijnen. "Alexander ik hou van je, meer dan van wat dan ook. Jij en Eliana betekenen de wereld voor mij." Ik open het flesje.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Ik zet het aan mijn lippen en glimlach naar hem voor dat ik een slok neem van het flesje. Ik sluit mijn ogen en even word alles zwart. Ik weet niet voor hoelang maar wanneer ik mijn ogen terug open heeft Alec mij in zijn armen opgetild. "Ik hou zoveel van je Adalind", zegt hij en drukt zijn lippen op de mijne in een alles verzegelde kus.
