Namjoon hyung abimin kolundan tutup yanımdan kaldırdı "çekil şuradan"

Abimin söylenmesine fırsat vermeden yanıma oturdu

"Güzel bir haber Joohyun mutlu olacağından eminim"

Yattığım yerden oturur pozisyona geçip namjoon hyungun yüzüne baktım "ne hakkında"

Jimin koşarak yatağımın hemen alt kısmına oturdu.

"Joohyun senden beklemezdim"

"Neyi?"

"Şeyi işte"

İnanın ki sabrımın son demlerini yaşatıyor bu jimin "hyung anlamıyorum birşey, Taehyung sen söyle ne dönüyor burda, ben ne yapmışım?"

"Biraz bizi yanlız bırakır mısınız bu güzel haberi benim vermem gerekiyor ve jimin ortalıkta olmadığı zamanda"

"Aman be bende çok memnunum sanki Joohyun un bebeği-"

Abim Jimin'in kafasına vurmasıyla sözü yarıda kesilmiş hemde bana haberi vermiş oldu. Anın şoku ile sadece Taehyung'un gözlerine bakabildim.

"Hadi biz çıkalım sizde rahat bir şekilde konuşun"

Taehyung abimgili uğurladıktan hemen sonra yanıma oturup bana sarıldı

"Güzelim iyi misin?"

"Taehyung ne demek oluyor bu?"

Taehyung bedenlerimizi ayırıp yüz yüze gelmemizi sağladı

"Neyini anlamadın Joohyun bebeğimiz olacak, sevinmedin mi buna?"

Elimi karnıma götürüp hafifçe karnımda gezdirdim. "Benim bebeğim olacak, bizim, ikimizin"

Taehyung gülümseyip yanağıma küçük buse kondurdu "evet ikimizin bebeği"

İstemeden gözümden yaş aktı, bu göz yaşı hem mutluluk hem hüzün çokça endişe barındıran bir göz yaşı. İnce uzun parmakları önce göz yaşlarımı sildi ardından gözlerime küçük ama bir o kadar da anlamlı bir öpücük bahşetti

"Ne oldu güzelim?, Ağlamana sebep olan ne?"

Daha fazla dayanamayıp kollarımı Taehyung'un boynuna sarıp hıçkırıklara boğuldum

"Joohyun güzelim anlatmak ister misin?"

İnce uzun parmakları saçlarımı okşamış rahatlamama neden olmuştu.

"Düzgün bir anne olamazsam Taehyung, ya annem gibi bende ondan ayrı kalırsam"

Taehyung ellerini saçlarımdan çekip belime yerleştirdi. Olabildiğince sımsıkı sarıldık birbirimize. Anlıyordu beni, annem gibi olmak istemediğimi anlamıştı. Doğacak çocuğumun benim gibi olsun istemedim. Başkaları anne sevgisini tadarken uzaktan izlesin istemedim.

"Merak etme sen mükemmel bir anne olacaksın"

Taehyungla ne kadar öyle kaldığımızı bilmiyorum ama içeri jimin'in girmesiyle göz devirmeden edemedim. Gerçekten en güzel anılarımın içine etme konusunda mükemmel

"Hadi Joohyun yemek yiyelim, ya da dur ben getirtiririm küçük Jimin'e zarar gelmesin"

"Ne!"

"Ne, ne Joohyun bebeğin adını jimin koyacaksınız ben onu bunu bilmem"

Taehyung önce bana sonra Jimin'e baktı

"sen kafayı sıyırmıssın senin adını falan koymayacağız"

Jimin omuz silkip yanıma oturdu sevimli şekilde bakmaya başladı,

"koyacaksın demi Joohyun"

Gülmeden edemedim çocuk resmen şimdiden anlaşma yapmaya çalışıyor ben daha ne diyim buna

"Hayır jimin çocuğum sana benzesin istemem"

"Ne varmış bende! Bir zamanlar yanıp tutuştuğun insanım ben Joohyun!"

Demsiyle ensesine Taehyung yapıştırdı bazen gerçekten jimin nerde durması gerektiğini bilmiyor ama biz de onu böyle kabul ettik işte ne yapalım

"Sevdiyse sevmiş konu bitti senin ismin konmayacak, öyle çok istiyorsan git evlen kendi çocuğuna koy"

"Haklısın sizin gibi zevksiz insanlar ismimi kullanmasın ben ilerdeki jimin ikiye koyarım"

"Bir kim jimin"

Sorduğum sorunun saçmalığını algılayınca ne kadar salak olduğuma tekrar inandım. Jimin iğneleyici gözlerle baktı

"Bu aralar seninle uğraşmayacağım Joohyun malum pek müsait halde değilsin o yüzden bende karar verdim ve sevgili kocan Taehyungla uğraşacağım"

Memnun olmuş şekilde Jimin'e gulumsedim. Jimin'in başkalarına sataşıp dayak yemesine bayılıyorum resmen acısından besleniyorum ki bu daha da güzel.

Taehyung'a ısrarlarım sayesinde beni dışarı çıkardı gerçi pekte dışarı sayılmaz bahçenin önünü kapatıp küçük bir oda yaptırmışlar ve oda camdan olduğu için dışarısı net görünüyor.  Yoongi ve Seungwan da bize katılınca bütün ekip tamamlandı.

Resmen sevdiğim insanlar yanı başımda olunca kendimi yenilmez sanıyorum ki öyleyim zaten. Bahçeye serdiğimiz bezin üstünde sohbet ederken ara sıra jiminin dayak yemesini de izleyip kahkahalara boğulduk.

"Joohyun hatırlıyor musun abinden önce okuma yazmaya başladığın için abin seni ağaca bağlamıştı."

"Unuturmuyum hiç namjoon hyung üç saat boyunca güneşin altına bağladı bende hastalanmıştım"

Aynı zamanda elimdeki fıstığı abime atmayıda ihmal etmedim.

"İyi de benim ne suçum var bu da herşey de iyiydi babam durmadan keşke sen kız Joohyun erkek olsaydı deyip duruyordu."

Taehyung soyduğu elmayı elime uzattı.

"Peki kim seni çözdü?"

Yoongi'nin sorusuna jimin cevap verdi

"Ben çözdüm ama hiç kolay olmadı"

"Neden?" Beklediğim soruyu Taehyung sorunca konuya dahil oldum.

"Başta abimin arkadaşları olduğu için daha kötü şeyler yaparlar sandım. Ne bileyim küçüktümde, beni çözmeye çalıştıklarında  yanlışlığına namjoon hyungun şeyine tekme attım"

Son kelimeyi duyar duymaz gülmeye başladık.

"Öyle demeyin geceleri rüyam da aniden vurdular diye kalkıyorum, ayağında pek ağırmış Joohyun"

"Öyledir hyung"

Oturduğumuz zaman boyunca herkesin birer birer anılarına eşlik ettik.

.

Bana bunu mecbur bıraktınız!?!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

+20 oy +20 yorum

Promise KTHWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu