College Girl❌ Michael Clifford #wattys2015

8. - Lina

Ik was veelste boos geworden op Michael. Maar ergens moest ik het kwijt. En nu praat hij niet meer tegen mij. "Michael." Riep ik maar hij reageert gewoon niet. Hoe stom kon ik wel niet zijn. Natuurlijk wil hij niet meer tegen mij praten. Want ik heb nog nooit zo schreeuwd tegen iemand. Dan besluit ik Blaine maar te bellen.

"Zusje." Riep hij vrolijk. "Hey." Mompelde ik. Even was het stil aan de andere kant. "Wat is er?" Vroeg hij uiteindelijk. Dan vertel ik het verhaal en het beste wat ik nou kon doen. Blaine hielp me altijd met alles. "Laat hem maar even." Zei Blaine naar een tijdje. "Ik voel me zo stom." Zuchtte ik. Ik wist gewoon dat Blaine nu aan het knikken was. "Je bent nu aan het knikken of niet?" Blaine begon te lachen. "Je kent me veelste te goed zusje." Lachte hij. En ik glimlachte even. "Red je jezelf?" Ik knikte. Ik hoopte maar dat ik het hier zou gaan redden. En niks stom te gaan doen.

"Hou je taai kleine." "Ik ga het proberen!" Blaine deed onze telefoon kus en hij hing op. In de woonkamer hoorde ik wat gerommel en ik besloot maar eens te gaan kijken. "Michael." Mompelde ik. En de jongen met het groene haar keek me aan. "Wat?" Hij zei het niet bebaalt lief. "Het spijt me." Fluisterde ik. Michael lachte. "Nee Lina het spijt je niet, je hebt gewoon gelijk en dat weet je. Je weet dat ik een klootzak ben en een eikel. En je had het recht om boos te worden." Zei hij. Verbaast staarde ik hem aan. "Nee ik had niet het recht." Zei ik. "Ik ben dit alleen niet gewend." Michael lachte. "Nou dan heb je pech dit zou wel vaker gebeuren." En hij loopt naar zijn kamer en gooit de deur dicht. Ik wilde weg hier. Ik trok een paar hakken aan en gooi de deur met een klap dicht. Maar of het een goed idee is weet ik niet...