can kırıkları, taekook

sekizinci bölüm, masada bahsi geçen kişi

kim taehyung, jeon jeongguk: öğlen saatleri, bahçe işleri, evleri

jeongguk bahçesindeki ağaçların budamasını yaparken taehyung çiçeklerin bakımı ile ilgileniyordu.

"bebeğim," dedi taehyung. "sence herkes ikinci bir şans hak eder mi, yani, hatasını anlamış ve adım atmış pişman olmuş, af diliyor."

jeongguk koluyla gözlerinin üstüne düşen saç tellerini geriye ittiğinde kafasını yana eğip ona baktı. "hayır. büyük hatalar ve tekrarlanan pişmanlık ve affına sığınmak isteyen dengesizler sadece ateşin tadına bakmalı." taehyung güldü. "çok kabasın, ya hata yaparsam?"

jeongguk budama makasını yere bıraktı ve eldivenlerini de yere koyup yanına gitti. taehyung onun boynundan öpücük alırken, jeongguk konuşmaya karşılık verdi. "sen hata yapmıyorsun, senin acıtıcı gerçeklerin var. adımlarını sağlam attığın için, benim görüşümde bir hata oluyor. cam gibi keskin taehyung."

"saçmalama! bu ilişkide zırıl zırıl ağlayan tek kişi benim. keskin hatları ile beni dehşete düşüren ve tanrı'ya günün her saatinde dua ettiren, yine, yine sensin."

"deme öyle taehyung. biraz daha dersen, yeminim olsun, içim çekilecek sana. tutamayacağım kendimi."

gülerek geriye çekilen taehyung işine geri dönerken jeongguk karşısındaki manzarayı izliyordu. gülmemek için bastırdığı dudaklarına bakıp gülüyordu.

yaptığı en ufak hareketin bile kendi hayatında bu kadar değeri olduğunu bilmek ürkütücü gelebilirdi ama o kadar mutlu bir hayatı vardı ki, bir daha yürüyemeyeceğini bilse, konuşamayacağını yine de değişmezdi keyfinden bir şey.

çünkü o kim taehyung'a sahipti ve bu çok farklı bir duyguydu.