Parent issues [Fred Weasley Fanfic] [DUTCH]

6.

{Drie weken later}
Ik liep in de gangen van Hogwarts toen ik bijna omver geduwd werd. Fred en George waren tegen me gelopen in alle haast. "Oh Lou, sorry hoor. Snape zit achter ons aan" zei George hijgend. Ik hoorde snelle en dreigende voetstappen van achter hun komen. "Oh sh*- kom Lou, snel" zegt Fred en hij pakt mijn hand vast. Hij trekt me mee achter een gordijn. Achter het gordijn is er een klein rood deurtje. George pakt zijn staf "Alohomora" fluistert hij.

Fred die nog steeds mijn hand vastheeft duwt me zacht door het deurtje. Het is een donkere lange tunnel. George pakt een lantaarn en steekt hem aan. Ik volg hem naar het einde van de tunnel. We kwamen buiten aan de andere kant en ik stond in een grote winkelstraat. Ik keek naar mijn hand en zag dat die nog steeds verstrengeld was met die van Fred. "Je mag mijn hand nu loslaten hoor" en ik glimlachte. Ik zag dat Fred een blos kreeg. "J-ja, tuurlijk" en hij liet snel mijn hand los. Ik keek nog even naar hem, maar hij keek niet terug. Ik keek toen terug voor mij. "Dit is Hogsmeade Lou". Zei Fred.

Ik keek om me heen. Overal waren er kleine winkeltjes en cafés. Er waren ontelbaar veel gezinnetjes die samen inkopen deden voor de feestdagen. "En wat doen we hier?" Vroeg ik. "Wij gaan even een bezoekje brengen aan Honeydukes" zegt George.

We gaan met zijn drietjes de winkel binnen en beginnen meteen alle soorten snoep te pakken. We verdeelden de taken over ons drie... George pakt de lolly's en de chocolate frogs, Fred pakt de Bertie Bott's Every Flavour Beans en de chocoballs. Ik pak de Jelly Slugs en de Pepper Imps. Zo hebben we genoeg voor wel een hele maand! "Ok we ontmoeten elkaar aan de grote lantaarnpaal voor de winkel.

"Shit... ik heb geen geld." Vloekt George. "Wie zegt dat we geld nodig hebben?" Zeg ik gemeen glimlachend. George grijnsde en Fred keek me uitdagend aan. "Wie het eerst aan de lantaarnpaal staat" zegt hij en hij loopt vliegensvlug weg. George en ik kijken elkaar heel snel aan en zetten dan de achtervolging in. We liepen naast elkaar en van zodra er een leeg gangpad was duwde ik hem er met mijn schouder in. Hij struikelde en viel bijna neer, ondertussen liep ik nog steeds verder.

Opeens voelde ik 2 sterke armen rond mijn middel en ze hiefen me moeiteloos op. De armen gooiden me over een schouder en ik hoorde iemand hard lachen. Ik keek naar beneden. "George! Zet me neer, dit is niet eerlijk!" George lachte hard. "Ik neem gewoon mijn wraak Lou, dat mag toch wel" en hij trok een neppe pruillip. Ik draaide met mijn ogen en gaf hem een harde trap met mijn voet tegen zijn rug.

"Ok, ok agressieveling..." hij zette me neer. Ik zag dat Fred al een heel pak snoep had verzameld en rende weg van zodra George me neerzette. "Later....!" Schreeuwde ik hem nog na.

Ik keek in elke rij en in elk hoekje tot ik alles gevonden had. Ik probeerde alles weg te stoppen. Ik zag dat er een jongen naar me zat te kijken. Ik gaf hem een knipoog en wuifde naar hem. Zijn blik veranderde meteen en zo liep ik nonchalant door de deur.

Fred stond al te wachten maar George was nog binnen. Hij stond met zijn ene arm stoer tegen de paal en zijn andere hand zat in zijn broekzak. Ik weet niet waarom maar ik kreeg meteen vlinders in mijn buik van hem zo te zien staan. Ik glimlachte en liep al huppelend naar hem toe. "Ik zie dat je mijn broertje hebt verslaan" grijnsde hij. "Niet dat dat heel moeilijk was" giechelde ik. Ik kwam naast hem staan en onze armen raakten elkaar aan. Hij voelde zo warm en vertrouwelijk aan... ik vertrouwde hem op de een of andere manier...

Ik zag in mijn ooghoek dat hij keek naar onze armen en dat er een klein glimlachje op zijn gezicht kwam. "Dus... wat vind je ervan?" Ik kijk hem verbaasd aan. "Van wat?"
"Gewoon... van wat we nu aan het doen zijn en met wie je het doet." Ik dacht even na.

Ik had nog geen antwoord gegeven toen er opeens iemand naar ons riep.
"Fred, Lou rennen!" Ik keek verbaasd op en zag George uit de winkel rennen. Fred greep opnieuw mijn hand en trok me mee. "Hé jullie, blijf staan! Blijf staan zeg ik!" Ik dacht niet na en liet me leiden door Fred. Hij bracht me verder en verder weg van de winkel. Na even lopen kwamen we aan bij een riviertje aan de rand van een ongelooflijk donker bos. Fred stopte en ik ook. We waren aan het hijgen en ik plofte neer op de grond. Ook George stopte nu. "Wat was dat allemaal!" Zei Fred boos tegen zijn broer.

"Ik werd gepakt" hijgde George. "Hoezo werd je gepakt! Je had  één taak George, één taak!" Fred was razend. Ik kwam tussen hun beide. "Fred word rustig. We zijn toch niet gepakt of wel?" Fred ging gaan zitten zonder iets te zeggen. "Sorry." Zegt George stil. "Het is al ok..." zegt Fred geërgerd.

Ik keek naar het bos. Het was akelig en ik kreeg een koude rilling. Er is iets met dat bos. Maar wat is het? "Hé welk bos is dit?" Vraag ik. Fred kijkt op. "Dat is het verboden bos, het is ten strengste verboden om daar in te gaan."
"Waarom" vroeg ik. "Ze zeggen dat er vreselijke monsters leven die je in een klap kunnen vermorzelen" vervolgde Fred.

Ik liep er heel langzaam naartoe. Ik stond bijna aan de rand toen ik een geluid hoorde.
"Aaawwoeeeeee"
Het leek op het geschreeuw van een wolf...
Ineens was er een enorme drang om naar binnen te gaan. Ik schuifelde voetje per voetje naar de rand en stapte er uiteindelijk over. "Hé Lou, wat doe je?" Ik luisterde niet en stapte verder in het bos. Het was er pikdonker...