Parent issues [Fred Weasley Fanfic] [DUTCH]

1.

Ik open mijn ogen. De zon prikt in mijn ogen en verbrand me. Ik draai me op mijn zij en kijk naar Cedric. Cedric ligt op zijn rug met zijn handen onder zijn hoofd gevouwen, hij kijkt naar omhoog. 'Naar wat kijk je'? Vroeg ik. 'Naar de lucht'. 'Wat is er met de lucht'? 'Niks, hij is gewoon zo helder vandaag'. Ik kijk nu ook naar de lucht en rol met mijn ogen. 'Alleen jij kan uit zoiets stoms iets mooi maken, Diggory'. Hij lacht. 'Jij bent gewoon een stijve hark zusje van me'. 'Ik ben tenminste geen melige trut zoals jij'. Hij gaat recht zitten en geeft me een mep op mijn arm. 'Hé, agressieveling' lach ik verontwaardigd. 'Kom, we moeten naar huis'.

Thuis staat er een verassing te wachten op ons. We openen de deur en gaan naar de living. 'Ha, Hagrid'! Roep ik enthousiast. Hagrid is een hele goede vriend van mijn ouders. 'Ah, dag Cedric en kleine Lou, komen jullie weer van het park'? 'Ik ben niet klein'! Ook al ben ik maar 1,67, niemand vindt het leuk om klein genoemd te worden. 'Nee nee tuurlijk niet, kleintje' zei Cedric met een knipoog. Voor ik iets terug kan zeggen onderbreekt mama me. 'Hagrid is naar hier gekomen met een cadeautje voor je'.

'Voor mij'? Vraag ik verbaasd. 'Ja natuurlijk meisje. Het is niet niks dat je nu naar Hogwarts gaat. Ik heb je broer toch ook iets gegeven'. Zei Hagrid terwijl hij me een cadeautje gaf. Het was nogal slordig verpakt in oud krantenpapier maar dat maakt niet uit. Ik scheurde het open als een enthousiaste kleuter. 'EEN UIL! Mam kijk IK HEB EEN UIL GEKREGEN'!

Hagrid lacht als hij me zo blij ziet. 'Ik ben blij dat je hem leuk vindt'. 'Tuuuurlijk vind ik hem leuk, wat dacht dacht je dan'. Ik loop naar hem toe en geef hem een dikke knuffel. 'Bedankt Hagrid. Als bedankje mag jij zijn naam kiezen'. 'Oh, nee nee hij is van jou. Jij moet zijn naam kiezen'. 'Ok, wat dacht je van Charles'. Vroeg ik. 'Charles klinkt perfect kleine'. Ik was zo blij dat ik niet eens doorhad dat hij me klein noemt. Charles is een prachtige bruine uil met goudkleurige ogen en een zwart mondje. 'Dus Lou, ben je blij dat je naar Hogwarts mag'?

Over die vraag had ik eigenlijk nog niet nagedacht. Ik weet niet of ik het zie zitten dacht ik. Wat als het daar super saai en stom is. 'Ik denk van wel' zei ik dan uiteindelijk. 'Je hoeft niet bang te zijn hoor, het is daar echt plezant' zegt Cedric. 'Ik ben toch ook niet bang. Het gewoon maar een school Ced, wat kan er nu zo erg zijn'...

De rest van de avond waren we nog gezellig aan het praten en lachen tot Hagrid weer weg moest. We namen afscheid van hem. Hagrid had choco mousse gemaakt, we pakten elk een potje en gingen zitten in de zetel. We keken een comedy. Ik nam een lepeltje choco mousse en stak het in mijn mond. 'Ieuww, wat is dit' zei ik. 'Hoe kun je nu choco mousse verpesten' zei Cedric. Ik had nog nooit zo'n vieze choco mousse gegeten. 'Ik weet dat Hagrid geen keukenprinses is maar dit...'

Ik had geen zin meer in de vieze mousse en liet het gewoon zo staan. Na de film ging ik gaan slapen. Julia en Amos(mama, papa) lagen al te snurken in de zetel. Het was dan ook al laat. Cedric en ik legden allebei een dekentje over hun en gingen naar boven. We poetsten onze tanden en wensten elkaar slaapwel toe. Ik trok mijn pyjama aan en ging onder de lakens. Nog maar vier keer slapen. Hogwarts...here I come...