My Arrogant Patient ( On Going )

CHAPTER 17

And yes, talagang iniwan ko siya sa loob dahil nainis na rin ako sa babaing ito. Nasa may bungad na ako ng pinto ng restaurant hindi ko pa rin naramdaman na sumunod ito. Hangang sa makapasok na ako wala pa rin, maraming tao sa loob pero nakita ko agad ang pwesto nila kuya. Nagtataka pa silang nakatingin sa akin dahil mag-isa lang ako, nagkibit balikat na lang ako.

"Nakatulog na sa sasakyan, kahit na anong gising ang gawin ko ayaw, parang tulog na mantika." Nasabi ko nalang sa kanila, bahala na siya. Maya maya biglang tumunog ang phone ni Ate, a message from her malamang. Nakita ko naman na napapailing ling si ate.

"Why babe?" Narinig kong tanong ni kuya sa asawa niya.

"Its from Ina hon." Sagot ni ate kay kuya, bigla naman akong nacurious kung ano ang sinabi nito sa text. "Nagpaalam na hindi siya makakasabay sa atin tinawagan daw siya ni Marcy emergency daw." But I know deep inside na ako ang dahilan ng pag-alis nito at aliby lang niya ang kaibigan.

"GOOD evening po sir." Bati sa akin ng gwardya pagdating ko.

"Good evening, dumating na ba ang tenant sa room 402?" Sabi ko sa guard.

"Opo sir kanina pa, mukhang galit po eh, hindi nga po kami pinansin ng binati namin, na hindi naman po niya usually ginagawa." Sabi naman nito sa akin. Napailing na naman ao sasinabi ng gwardya.

"Hindi ba umalis uli?" Tanong ko uli.

"Hindi ko po nakita sir kung bumaba ba ulit, pero iyong tenant room 404 umalis po may dalang mga malita at mukhang nagmamadali ho."

"Ok sige, salamat." Sabi ko saka mabilis na akong pumasok sa loob ng elevator paakyat sa unit ko, sa 15th floor ng condominiom builiding na ito.

Actually this building is mine, pinatayo ko ito five years ago bago pa ako maksedinte at macoma. Ang Billionaires Condo, will may mga unit rin rito ang mga kaibigan ko, both on the same floor.

Iba ang style sa floor na ito dahil may swimming sa gitna at my mini gym rin. This floor is exclusive only for us, actually ang bawat unit na inooccupied ng tropa ko ay libre.
I immediately turn on my laptop pag kapasok ko ng kwarto and check on it, napailing na lang ako sa nakita ko then I turn it off. Saka ako pumasok sa loob ng banyo upang maligo.

Agad na akong nahiga sa kama ko at tanging boxer short lang ang suot ko. Hindi pa rin mawala sa isip ko ang mukha ng bruhang babae. And that was the last time na nakita ko siya, hindi na nagcross pa ang landas namin. And that was two weeks ago, kahit na sa tuwing pumupunta ako sa bahay nila kuya ni hindi ko na rin ito naabutan roon.

"HEY dude lalim ng iniisip natin ah, may problima ba?" Sabi sa akin ni Michael, we are here now sa bar ni pag-aari ni Daniel.

"Wala pare dami lang trabaho sa opisina." Aliby ko sa kanya.

"Ow, come on dude, sabihin mo na alam kong hindi iyan ang pinoproblema mo." Sabi pa nito sa akin at bahagya pang tumawa.

"Bakit ano bang alam mo?"Nakakunot noo kong tanong sa kanya. Mas lalo pa itong natawa ng pagak sa sinabi ko.

"Jason pare, matagal na tayong magkakilala lahat mga bata pa lang tayo. At sabay na tayong lumaki kaya halos para na tayong mga magkakapatid kaya kilala na natin ang isa't isa. Kaya alam ko kung may pinoproblema ka, at alam ko rin kung babae o trabaho ang pinoproblema mo." Seryosong sabi nito sa akin habang tinatapik ang balikat ko.

I just sigh at mas pinili ko na lang ang umahimik, and yeah his right. Tama ang mga sinabi nito sa akin, hindi ko rin alam kung bakit ako nagkakaganito.

"So silence means yes, tama ako diba?" Sabi pa niya. "The last time na nakita kitang ganyan ay iyong naguguluhan about your fiancee. So what is it this time huh? Whos the lucky girl na nakapagpagulo ng isip mo dude?"Sabi nito na may halong panunukso na.