Bol bol yorum yaparsanız beni çok mutlu edersiniz aşklarım, umarım beğenirsiniz.
İyi okumalar, sizi seviyorum.💚
HARRY:
"Saçlarını kurut Lily, üşüteceksin." Lily banyonun kapısını kapattığında omuz silkmiş ve, "Üşeniyorum." Diyerek beni reddetmişti. Güzel yüzünü izlerken derin bir iç çektim, gözleri kıpkırmızı ve şişlerdi, bu da duşta ağladığının bir göstergesiydi. Ona doğru adımlarken aklımdan milyonlarca düşünce geçip gidiyordu ve bu beni delirecekmişim gibi hissettiriyordu ama yine de sakin olmaya çalışıyordum. Her şey Lily içindi. Hala daha olanları atlatamadığını biliyordum, zaten nasıl atlatılırdı ki? Bir gün de tüm hayatımız nasıl mahvolurun cevabıydı o gün olanlar. Belkide tüm suç benimdi, o gün eğer sinirlerime hakim olsaydım ve amcasından hesap sormaya gelmeseydim eğer tüm bunlar olmayacaktı. Ama dayanamamıştım işte, benim tüm kötülüklerden koruyup zarar görmesine asla izin vermeyeceğim sevdiğim kadına el kaldırıp vuramazdı kimse.
"İnatçı keçi." Dedim yanına vardığımda, yanaklarını sıkıca tuttuğumda büzüşen dudaklarına bakarak güldüm ve dudaklarını öptüm. "Tatlı inatçı keçi." Dedim bu kez ve bu onun gülmesine sebep olduğunda gülüşüne bakarak iç çektim. Keşke onu güldüren her şey olsaydım.
"Keşke seni güldüren her şey olsaydım." Düşüncemi dışa vurarak konuştuğumda kaşlarını çattı Lily ve, "Zaten öylesin Harry." Dedi bana. "Sen olmasan ne halde olacağımı bilmiyor musun? Yarım bir kalple bir ömür yaşanır mı?" Diye sorduğunda bana yutkundum. İkimizinde şuan da ağlamamak için büyük bir savaşın içerisinde olduğumuzu biliyordum. "Yaşanmaz." Dedim ona. "Biz birbirimiz olmadan yaşayamayız." Dediğimde yeniden dudaklarını uzunca öptüm ve elini tutarak onu yeniden banyoya götürdüm.
Bana itiraz etmeden sessizce beklemeye başladığında kurutma makinasını çalıştırarak saçlarını kurutmaya başladığımda saçlarından yayılan o güzel kokuyu ciğerlerime çektim. Saçlarını kuruttuktan sonra beraber salona geçtik. Benim evimdeydik ve bunun azda olsa Lily'yi rahatlattığını biliyordum. Koltuğa Lily'nin yanına oturduğumda onu kollarımın arasına çekeceğim sırada buna izin vermedi ve bana dönerek, "Harry, seninle bir şey konuşacağım." Dedi bana. Durgun yüz ifadesiyle kaşlarım çatılırken, "Söyle güzelim." Dedim ona. Başını eğdi, elleri ile oynuyorken sanki kendi kendine kafasında bir şeyleri tartıyor gibiydi.
"Buradan gitmelisin." Dediğinde aniden, "Ne?" Dedim bende şaşkınca. "Duydun beni Harry, eğer suçun senin üzerine kalmasını istemiyorsan geç olmadan buradan gitmelisin." Dediğinde bana, tam ağzımı konuşacaktım ki izin vermedi. "Görmüyor musun Harry? Herkes senin üzerine suçu atmak için tetikte bekliyor, en ufak delil bulsalar bile sanki benim yaptığımı bile düşünmeyip suçu sende bulacaklarmış gibiler. Ben buna izin veremem Harry, izin vermem de. Bu yüzden geç olmadan git, kaç buradan." Lily'nin söyledikleri ile deliye dönerken ellerimi sinirler saçlarımın arasından geçirdim ve onu kollarından tutarak kendine gelmesi adına sarstım. "Saçma sapan düşenlerini kendine saklamayı ne zaman öğreneceksin?" Dediğimde ona ellerimi itti ve ayaklandı.
"Kes şunu Harry, hep kendin doğruları biliyormuş gibi davranmayı kes!" Diye bağırdığında bana kafamı kaldırıp ayaktaki bedenine baktım. "Sana git diyorum, kendini kurtar diyorum." Dediğinde bana, güldüm. "Daha dakikalar önce yarım bir kalple yaşayamam diyen sen değil miydin?" Dediğimde yanağından akan yaşla gözlerimin içerisine baktı. "Her türlü bizi ayıracaklar, bunu bilmiyormuş gibi davranma. İkimizde sonunda ayrılacağımızı biliyoruz ama bir yalana sığınmaktan başka yaptığımız hiçbir şey yok!" Diye bağırdığında bende ayaklanıp karşısına geçtim. "Neymiş o yalan?!" Diye bağırdığımda. "Her şeyin güzel olup ikimizin birlikte olacağı yalanı!" Diye bağırdı bana ve o an da ikimizde sessizleşip tek kelime etmedik.
