Pewna 18 letnia dziewczyna zostaje uratowana przed gwałtem przez brytyjskiego aktora. Czy ten ratunek zaowocuje przyjaźnią lub nawet miłością? Jak potoczy się ta cała znajomość?
Nie wiem ile spałam, ale dosyć długo, bo nastała noc... Wyszłam z toalety i zaczęłam szukać Tom'a... Poszedł już załatwić kogoś... Przebrałam się w moją nową piżamę(czarna bluzka na ramiączkach i czarne spodenki). Położyłam się do łóżka i wzięłam do ręki książkę, którą kupiłam ostatnio.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Minęła jedna godzina, druga... Drzwi się otwierają, a przez nie wpada Tom.
-Nie śpisz?-zapytał zdziwiony.
Najbardziej zdziwiło mnie to, że był ubrany w garnitur... Brak śladów krwi... Hm...
-Nie, a co... Twój plan nie wypalił?-zapytałam, czytając dalej książkę.
-Jaki plan? O czym ty mówisz?-chrząknął, przełykając nerwowo ślinę.
-''Jesteśmy największym i najmocniejszym gangiem mafijnym we Włoszech''-zacytowałam.
-To nie tak...-zaczął.
-Nie? A jak jest?! Okłamałeś mnie!-burknęłam, czując jak napływają mi do oczu łzy.
-Skąd to w ogóle wiesz?-zapytał, ściągając marynarkę.
Wstałam do niego, bo tak mi się lepiej gada, hahaha.
-Podsłuchiwałam twoją rozmowę-rzekłam.
-Co?! Jak mogłaś podsłuchiwać?! Nie ufasz mi czy co?!-krzyczał na mnie.
-Nie, już Ci nie ufam! Jaki chłopak ukrywa przed swoją dziewczyną, że jest szefem mafii?!-wrzsnęłam i zaczęłam płakać.
Szczerze? Nadal mu ufałam... Tom to moja pierwsza i poważna miłość... Nie chciałabym go stracić...
-Bym ci wytłumaczył wszystko, ale nieeee, bo nie dasz sobie nic powiedzieć!-krzyknął.
W jego oczach widziałam furię jakiej mało... Ogromne wkurzenie... Nagle ktoś zapukał do drzwi. Podeszłam do nich i je otworzyłam. To był Dominik.
-Co się tak drzecie?-zapytał, chwiejąc się.
-Idź do pokoju...-mruknęłam.
-Dobbbrzee-wydukał i poszedł.
Stanęłam blisko Tom'a i popatrzyłam mu w oczy.
-Czyli ja jestem problemem...?-zapytałam smutnie.
-Nie... Kochanie... Przepraszam...-szepnął i przytulił mnie mocno.
Płakałam...
-Skarbie... Nie płacz... Csii...-szepnął, całując mnie w szyję.
Uspokoiłam się... Kłótnia nie powinna w ogóle istnieć... Tom złapał mnie za biodra i zaczął całować w szyję.
