-+*-+*-+*
"hon, pano kung mawala ako bigla? Ano mararamdaman mo?" tanong niya saken
"Ewan. Di yun nangyari kaya di ko alam."
"So gusto mo mangyari yun??"
"Syempre hindi! Kaya nga di ko alam kasi maliban sa di ko pa naranasan ay syempre kasi di ko naman hahayaang mawala ka."
"Naku naku! Ewan ko lang."
"Totoo nga!"
"Okay, Sabi mo e. Haha"
-+*-+*-+*
Nagising ako na nakaharap ke Miya. And for some reason, di man lang ako nagtaka sa panaginip ko. Di ko alam kung bakit, but instead napangiti ako.
Tatayo na sana ako ngunit di ako makatayo. Nang tignan ko ay nakayakap pala sya saken na lalong ikinangiti ko.
Tf is happening to me?!
Miya's POV
Nagising ako nang nakayakap kay Van.
WAIT!
NAKAYAKAP?!
NO NO NO!
Bumitaw ako agad at napaupo.
Buti nauna na akong nagising.
"How's sleep while hugging me?"
Hindi pala.
===___===
Paglingon ko sa gawi niya ay ngumisi siya ng nakakaloko.
"Kanina ka pa gising?"
Nagstretch muna siya at umupo bago sumagot.
"Yeah. Di lang ako tumayo kasi baka magising kita. Himbing na himbing pa naman ang pagtulog mo." Sabi niya at napangisi ulit kaya nahampas ko siya ng unan sa braso.
"Buang!"
"Ahh... Pillow Fight pala gusto mo ahh."
Agad siyang kumuha ng unan at hinampas din saken. Halos lumabas na ang cotton sa loob ng unan sa kaka-pillow fight namin.
"Ang saya ahh!"
Kaya sabay kaming napalingon ni Van sa pinto.
Si Jan.
"Halina kayo! Kain na!" Sabi niya ng nakangiti at lumabas na.
Inayos ko yung mga kalat.
"Ako na." sabi niya.
"Ok lang."
"Sige na ako na." pagpupumilit niya
"Para di tayo mag-away ulit dito, tulungan mo nalang ako."
YOU ARE READING
Unexpectedly Yours (on-going)
RomanceI was living a normal life Looking for a job that could fit myself into Until I met this man The man in which the reason of my lies the reason of my anger the reason of my smile the reason why my heart is beating Oh no wait. We started as strangers ...
